ΚΑΙΡΟΣ

Ο Doctor Dolittle της πραγματικής ζωής: Επιστήμονας λέει ότι κατανοεί τη γλώσσα των ζώων

Ο μόνος τρόπος για να καταλάβουμε πραγματικά τι λένε τα ζώα είναι να καταλάβουμε τι κάνουν τα ζώα, αναφέρει ο ειδικός επιστήμονας του Κέιμπριτζ

Την κατανόηση της γλώσσας των ζώων φέρεται να έχει επιτύχει καθηγητής του Κέιμπριτζ, ο οποίος εξηγεί πως η επικοινωνία τους δεν στερείται νοήματος όπως πολλοί μπορεί να πιστεύουν.

Ο Δρ Arik Kershenbaum, το παρατσούκλι του οποίου είναι «ο Doctor Dolittle της πραγματικής ζωής» είναι ειδικός στις επικοινωνίες ζώων από και εξηγεί ότι πάντα, από τη γκρίνια ενός σκύλου μέχρι το σφύριγμα  ενός δελφινιού είναι γεμάτα νόημα.

Ειδικότερα, ο Δρ Kershenbaum λέει ότι «τα ζώα έχουν εξελίξει την επικοινωνία επειδή είναι χρήσιμη γι' αυτά και επομένως υπό αυτή την έννοια πρέπει να έχει νόημα. Για παράδειγμα, αν ακούτε αρσενικά πουλιά να τραγουδούν αυτό θα μπορούσε να σημαίνει «αυτή είναι η περιοχή μου, ελάτε να ζευγαρώσετε μαζί μου».

Ωστόσο, ο ίδιος διευκρινίζει ότι για να καταλάβει κανείς τι σημαίνουν οι ήχοι των ζώων, ο Δρ Kershenbaum  δεν αρκεί μόνο να ακούς. «Ο μόνος τρόπος για να καταλάβουμε πραγματικά τι λένε τα ζώα είναι να καταλάβουμε τι κάνουν τα ζώα, αναφέρει.

Αναφορικά με τη μέθοδο κατανόησης της γλώσσας των ζώων που ακολουθεί, ο ίδιος είπε ότι «εξετάζουμε την ποικιλομορφία του ήχου σε μια συγκεκριμένη προφορά και προσπαθούμε να τη συσχετίσουμε με αυτό που συμβαίνει με το ζώο εκείνη τη στιγμή».

Οι λύκοι που ουρλιάζουν για τους περισσότερους ανθρώπους, δεν είναι παρά τρομακτικός, αλλά για τον Δρ Kernshenbaum ο ήχος του ουρλιαχτού ενός λύκου αφηγείται μια ιστορία.

Ο Δρ Kershenbaum τράβηξε το βίντεο ενός λύκου που ουρλιάζει και το έβαλε σε ειδικό λογισμικό για να μπορέσει να ακούσει πιο προσεκτικά τον ήχο.

Αυτό που αποκάλυψε ήταν ότι αυτός ο λύκος ήταν μοναχικός, ίσως επειδή χωρίστηκε από την αγέλη του, και προσπαθούσε να βρει τους φίλους του.

Ο Δρ Kershenbaum εξήγησε ότι «αυτό είναι ένα μακρόσυρτο ουρλιαχτό, που δεν αλλάζει πολύ. Αυτό είναι χαρακτηριστικό για τέτοιου είδους μοναχικά ουρλιαχτά».

Σύμφωνα με τον ίδιος, αυτά είναι τα ουρλιαχτά που χρησιμοποιούν οι λύκοι όταν θέλουν να κρατήσουν επαφή με την αγέλη τους από μακριά ή όταν τα αρσενικά που διασκορπίζονται αναζητούν συντρόφους.

Σε αντίθεση με το σφύριγμα των δελφινιών, ο Δρ Kershenbaum ανέφερε ότι η επικοινωνία των δελφινιών είναι από τις πιο δύσκολες στη μελέτη.

Επειδή, όχι μόνο είναι πολύ δύσκολο να παρατηρήσουμε τα δελφίνια στη φύση, αλλά ακόμα και όταν οι επιστήμονες μπορούν η μορφή επικοινωνίας τους είναι ριζικά διαφορετική από οτιδήποτε άλλο.

«Με τα δελφίνια, είναι πραγματικά δύσκολο γιατί δεν ξέρουμε καν το πλαίσιο για το ποια θα ήταν η γλώσσα τους αν είχαν», τόνισε ο επιστήμονας του Κέιμπριτζ.
 

Πηγή: skai.gr