ΚΑΙΡΟΣ

Γερμανικός Τύπος: Οι νεκροί της Μπούκα δεν είναι νεκροί της Μέρκελ

DW Ειρήνη Αναστασοπούλου  

Για πόσο καιρό ακόμη η Γερμανία μπορεί να αντιστέκεται στις ασφυκτικές πιέσεις ορισμένων εκ των εταίρων της να προχωρήσει σε εμπάργκο ρωσικού φυσικού αερίου, ιδιαίτερα μετά τα όσα διαπράχθηκαν στην πόλη Μπούκα

Η εφημερίδα Handelsblatt επισημαίνει ότι η σφαγή στην πόλη ξυπνά εικόνες από τη Σρεμπρένιτσα το 1995 κατά τη διάρκεια του πολέμου στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Οι διεθνείς πιέσεις προς τον καγκελάριο συνεχώς εντείνονται για να σταματήσει να χρηματοδοτεί τον πόλεμο του Πούτιν.

Η Γερμανία μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης

«Για τη Δύση, και ειδικά για τη Γερμανία, στενεύουν τα περιθώρια κινήσεων» σημειώνει ο σχολιαστής της. 

Όσο περισσότερο βγαίνουν στο φως πολεμικές φρικαλεότητες, τόσο πιο σκληρή θα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση του Κρεμλίνου η Δύση καλείται τώρα να αποδείξει ότι η πολυσυζητημένη ενότητά της δεν είναι έτοιμη να διαρραγεί, όσο περισσότερο δυσκολεύουν οι αποφάσεις που καλείται να λάβει. 

Και πρώτα το ΝΑΤΟ πρέπει να δώσει περισσότερα όπλα στην Ουκρανία, η Γερμανία πρέπει να σταματήσει να είναι τροχοπέδη. 

Παράλληλα, το Βερολίνο καλείται να κάνει μια δύσκολη ακροβασία και να χορηγήσει κι άλλα όπλα στην Ουκρανία χωρίς να εμπλακεί άμεσα στον πόλεμο. Υπό αυτήν την έννοια η γερμανική κυβέρνηση βρίσκεται ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. 

Εάν καθυστερήσει την απόφαση για εμπάργκο ρωσικής ενέργειας, θα απομείνει μόνη στην Ευρώπη και θα πρέπει να δέχεται την κατηγορία ότι χρηματοδοτεί τον πόλεμο του Πούτιν, Αλλά από την άλλη, εάν αποφασίσει εμπάργκο, θέτει το μέλλον ενός μεγάλου τμήματος της εγχώριας βιομηχανίας της σε κίνδυνο. Τα πολιτικά λάθη του παρελθόντος παίρνουν την εκδίκησή τους. Κι αυτό το μάθημα είναι πικρό για τη Γερμανία.

Ένα τέτοιο πολιτικό λάθος παραδέχθηκε χθες μιλώντας σε δημοσιογράφους ο Γερμανός πρόεδρος Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάιερ, προκαλώντας μεγάλη αίσθηση. Για τους μη γνωρίζοντες ο Σταϊνμάιερ διετέλεσε επικεφαλής της καγκελαρίας υπό τον Γκέρχαρντ Σρέντερ και επί πολλά έτη υπουργός Εξωτερικών σε κυβερνήσεις Μέρκελ που στήριξαν τον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2, ισχυριζόμενες ότι πρόκειται για ένα οικονομικό και όχι πολιτικό πρότζεκτ. Μετά τη ρωσική εισβολή και υπό το πρίσμα αυτού του παρελθόντος το Βερολίνο δέχεται απροκάλυπτα κατηγορίες για τον πολιτικό της ρόλο σε αυτόν τον πόλεμο.

Ο αρθρογράφος της εφημερίδας Rhein-Neckar-Zeitung που κυκλοφορεί στη Χαΐδελβέργη, προσπαθεί να βάλει τα πράγματα σε τάξη.

Οι εκπρόσωποι της Ουκρανίας διατυπώνουν σοβαρές κατηγορίες κατά της Γερμανίας, ότι δηλαδή η πολιτική συνεργασίας με τη Ρωσία έκανε δυνατόν έναν σκληρό πόλεμο. Εκτός του ότι οι πολύ πιο σκληρές ενέργειες των πιο ισχυρών ΗΠΑ δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν την επίθεση του Πούτιν στην Ουκρανία, ο τόνος που υιοθετούν, ιδιαίτερα ο Ζελένκσι και ο Ουκρανός πρέσβης στη Γερμανία, είναι αφόρητος" σημειώνει ο Γερμανός αρθρογράφος. "Ακόμη κι αν λάβει κανείς υπόψη ότι αναφέρονται σε μια χώρα που οι κάτοικοί της αποδεκατίζονται, οι νεκροί της Μπούκα δεν είναι νεκροί της Μέρκελ, η άρνηση του καγκελάριου Σολτς να υποστηρίξει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ουκρανία είναι λογική και η παραδοχή Σταϊνμάιερ ότι επί χρόνια είχε λάθος εκτιμήσει τον Πούτιν ξεκάθαρη ομολογία των δικών του λαθών".     

Οι φήμες κυκλοφορούσαν εδώ και λίγες ημέρες, αλλά η απόφαση της γερμανικής κυβέρνησης να θέσει με διαδικασίες "fast track" υπό προσωρινή διαχείριση τη ρωσική θυγατρική Gazprom Germania είναι μοναδική στην μεταπολεμική ιστορία της Γερμανίας. Τη διαχείριση αναλαμβάνει μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Δικτύων με έδρα τη Βόννη. 

Επρόκειτο για μια επιχείρηση έκτακτης ανάγκης, όπως σημειώνει η Wirtschaftswoche, επειδή ο αρμόδιος υπουργός Οικονομικών δεν ήθελε να εγκαταλείψει την ενεργειακή ασφάλεια της Γερμανίας στις αυθαίρετες αποφάσεις του Κρεμλίνου.

Η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung φωτίζει το παρασκήνιο αυτής της εσπευσμένης κίνησης.

Συγκεκριμένα, όπως γράφει ο αρθρογράφος της, μόλις την περασμένη Παρασκευή ο ρωσικός κολοσσός φυσικού αερίου Gazprom ανακοίνωνε ότι θέλει να αποχωριστεί τη γερμανική θυγατρική του, την Gazprom Germania GmbH, με έδρα το Βερολίνο.

Σε αυτήν ανήκουν μεταξύ άλλων ο προμηθευτής αερίου Wingas, η εταιρία αποθήκευσης Astora, η οποία με τη σειρά της διαχειρίζεται τη μεγαλύτερη εγκατάσταση αποθήκευσης φυσικού αερίου της Γερμανίας, όπως και εμπορικούς οίκους στην Ελβετία και τη Βρετανία. Αυτοί με τη σειρά τους έχουν συνάψει συμβάσεις με την Gazprom πολύ πριν την έναρξη του πολέμου που επιτρέπουν εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου σε συγκριτικά χαμηλές τιμές.

Όμως όλο αυτό το κατασκεύασμα, όπως προκύπτει εκ των υστέρων, ήταν στο χείλος της κατάρρευσης, ίσως της στοχευμένης κατάρρευσης" υποστηρίζει ο Γερμανός αρθρογράφος. 
Εκείνο όμως που θορύβησε ακόμη περισσότερο τη γερμανική κυβέρνηση είναι ότι μια εβδομάδα πριν η Gazprom ανακοινώσει μέσω Telegram τον αποχωρισμό από τη θυγατρική της ο ρωσικός κολοσσός είχε ήδη μεταφέρει τις μετοχές της θυγατρικής αλλού.

Τις μετέφερε από την Gazprom Export LLC, μια 100% θυγατρική του ομίλου, σε μιαν άλλη ονόματι Gazprom Export Business Service LLC, η οποία εδρεύει επίσης στη Ρωσία" διαβάζουμε στο αναλυτικό άρθρο. "Σύμφωνα με το Ρωσικό Εμπορικό Μητρώο το 0,1% των μετοχών της τελευταίας μεταβιβάστηκε σε μιαν άλλη εταιρεία που ονομάζεται Palmary. Και όχι μόνο αυτό. Το 100% των δικαιωμάτων ψήφου πήγε στην Palmary, και μαζί με αυτό και o έλεγχος επί της Gazprom Germania.

Ποιος τώρα βρίσκεται νομικά και οικονομικά πίσω από την Palmary, παραμένει ασαφές. Και σαν να μην έφτανε αυτό, η Gazprom Export Business Service πέρασε απόφαση των μετόχων για 'εθελούσια εκκαθάριση' της Gazprom Germania. Με λίγα λόγια η Μόσχα ήθελε να οδηγήσει την τύχη της εταιρείας σε μια γκρίζα ζώνη νομιμότητας και να κάνει αβέβαιο το μέλλον της Wingas και της Astora που διαχειρίζεται τις μεγαλύτερες αποθηκευτικές εγκαταστάσεις φυσικού αερίου στη Γερμανία. Μετά από όλα αυτά καλύτερα το φρένο έκτακτης ανάγκης του (υπουργού Οικονομίας).