Αυτή η πανδημία μας δίδαξε, σίγουρα, πολλά. Κάποιοι λένε πως μύθοι που συνόδευαν για δεκαετίες, μέσα κι έξω από τη χώρα, τους έλληνες πολίτες καταρίφθηκαν, όπως ότι είναι απείθαρχοι, ανυπάκουοι και άλλα.

Μπορεί να είναι κι έτσι. Το σίγουρο πως είναι, πως καταδείξαμε για άλλη μία φορά, το έχουμε κάνει και στο παρελθόν, ένδοξο παράδειγμα ο πόλεμος του 40, ότι μπορούμε πολύ περισσότερα από όσα πιστεύουμε.

Η πανδημία, λοιπόν, η αντιμετώπιση της, σε όλα τα επίπεδα, η πειθαρχία του κόσμου στα μέτρα, η αποφασιστικότητα των ιθυνόντων, η οργάνωση των μέτρων από την κυβέρνηση, η συμβολή όλων των κομμάτων, είχαν τα θετικά αποτελέσματα που όλοι ζούμε με μεγάλη ικανοποίηση. Σώθηκαν ζωές.

Αυτή η παρακαταθήκη που μας αφήνει η εμπειρία της πανδημίας, είναι πολύ σημαντική. Και δεν πρέπει να πάει χαμένη.

Η συλλογική αυτοπεποίθηση που κερδήθηκε είναι μεγάλη δουλειά.

Αν ξεκινήσουμε με το κεκτημένο, ότι μπορέσαμε κάτι δύσκολο, εκεί που οργανωμένα κράτη της Ευρώπης δεν τα κατάφεραν και δοκιμάστηκαν σκληρά, μπορούμε να ξεκινήσουμε για την επόμενη μέρα της άρσης των μέτρων για τον κορωνοϊό με μεγαλύτερη αισιοδοξία. Να κάνουμε όλοι το βήμα της αποκατάστασης των μεγάλων φθορών, που έχει επιφέρει η πανδημία σε οικονομικό, κοινωνικό και προσωπικό επίπεδο. Γιατί κακά τα ψέματα τα πράγματα ούτε εύκολα είναι, ούτε υπάρχει η Κίρκη με το μαγικό ραβδί. Θέλει μεγάλη προσπάθεια για να κερδηθεί ό,τι χάθηκε.

Και όλα μπορούν με υπομονή, προσπάθειες  και  πολύ κόπο να ανακτηθούν. Συντομότερα η αργότερα εξαρτάται από την προσπάθεια όλων και πρωτίστως εκείνων που έχουν την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας.

Οι μόνοι που δεν μπορούν να γυρίσουν πίσω, είναι εκείνοι που έχασαν τη μάχη και δεν είναι πια ανάμεσα μας.