Της Ιωάννας Μάνδρου
H απόφαση του πρωθυπουργού να επιλέξει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας την Αικατερίνη Σακελλαροπούλου, μπορεί στην αρχή να ξένισε κάποιους, που πρόβαλαν το επιχείρημα, ότι μόνον ένας πολιτικός είναι κατάλληλος για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
Όμως με την πάροδο του χρόνου, όλοι αντιλαμβάνονται, ότι η επιλογή του Πρωθυπουργού, πέραν του κριτηρίου, ότι η νέα Πρόεδρος θα είναι η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος Δημοκρατίας, κινήθηκε σε λογική υπέρβασης πολλών δεδομένων για το πολιτικό μας σύστημα.
Επελέγη μία ανώτατη δικαστικός, μία επιστήμων, μία πολίτης ευαισθητοποιημένη για ποικίλλα προβλήματα, όπως το περιβάλλον, οι θεσμοί, μία πολίτης που διαθέτει μόρφωση και γενικότερους προβληματισμούς.
Η επιλογή της Αικατερίνης Σακελλαροπούλου για το ύπατο αξίωμα της χώρας, σηματοδότησε επίσης την αναγνώριση στο πρόσωπο της των λειτουργών των θεσμών, που έχουν συμβάλλει σε δύσκολες εποχές στο παρελθόν, αλλά και κατά τη διάρκεια της κρίσης, με τον ένα η τον άλλο τρόπο, στο να μείνουν όρθιοι θεσμοί και η δημοκρατία μας να επιβιώσει.
Πέραν όμως όλων, όσα μπορεί να απαριθμήσει κανείς για την επιλογή των πρωθυπουργού στο πρόσωπο της νέας Προέδρου, μιας γυναίκας άξιας που το έχει αποδείξει, η επιλογή αυτή υποδηλώνει, όσο κι αν αυτό δεν είναι ευχάριστο για κανένα, και την ένδεια του πολιτικού μας προσωπικού.
Η διαχείριση των πολιτικών μας πραγμάτων για χρόνια, η οικονομική κρίση και όσα ακολούθησαν, έφθειραν σημαντικές πολιτικές προσωπικότητες, δίχασαν, και αφαίρεσαν από πολλούς και ικανούς πολιτικούς μας την αναγκαία συνθήκη της γενικής αποδοχής. Και αυτό δεν είναι λίγο.
Η επιλογή για την Προεδρία της Δημοκρατίας ενός προσώπου εκτός πολιτικής, σηματοδοτεί και την ανάγκη της ανανέωσης των πολιτικών προτύπων, σε μια προσπάθεια ενότητας των πολιτών στους καιρούς που όλοι βιώνουμε δύσκολα προβλήματα και η χώρα μας βρίσκεται ενώπιον σύνθετων εθνικών θεμάτων.
Με αυτά τα δεδομένα, η νέα Πρόεδρος της Δημοκρατίας, που αύριο ορκίζεται και αναλαμβάνει καθήκοντα, επωμίζεται το βάρος να εκφράσει τις ανάγκες των καιρών και να λειτουργήσει για όλους. Και νομίζω ότι και το μπορεί και το θέλει.
