Θα ζήσουμε προεκλογική περίοδο με διαμαρτυρόμενους έξω από τα σπίτια των υπουργών και την σύζυγο με τα παιδιά τους εντός κατοικίας;
Είναι μέρος της πολιτικής αντιπαράθεσης η στοχοποίηση της οικογένειας του υπουργού; Επικροτεί η αντιπολίτευση διαδήλωση έξω από την οικογενειακή εστία υπουργού με τις πολιτικές αποφάσεις του οποίου διαφωνεί μερίδα πολιτών;
Η διαδήλωση αντιεμβολιαστών έξω από την κατοικία του υπουργού Υγείας Θ. Πλεύρη, το απόγευμα της Δευτέρας 27 Ιουνίου, υποδηλώνει την ακόμη μεγαλύτερη κατρακύλα της πολιτικής αντιπαράθεσης, με τα κόμματα της αντιπολίτευσης να μην αντιδρούν ακαριαία στην καταδίκη της ενέργειας. Την κατοικία του υπουργού Υγείας πολιόρκησαν αντιεμβολιαστές, ενδεχομένως και οι του υγειονομικού κλάδου. Είχε προηγηθεί δημόσια τοποθέτηση του κ. Πλεύρη στη Βουλή, ότι θέση της κυβέρνησης παραμένει πως οι άνθρωποι που παρέχουν υπηρεσίες στο Εθνικό Σύστημα Υγείας πρέπει να εμβολιαστούν.
«Κάποιος για να παρέχει υπηρεσίες στο ΕΣΥ θα πρέπει να είναι εμβολιασμένος. Αυτή είναι η θέση που μας έχει υποδείξει η Επιστήμη. Οι άνθρωποι αυτοί πρέπει να αντιληφθούν ότι υπηρετούν την ιατρική επιστήμη, την επιστήμη της νοσηλευτικής και θα πρέπει να σέβονται τους κανόνες και τις αρχές της επιστήμης που υπηρετούν. Όταν οι κανόνες, οι αρχές και οι αξίες αναφέρουν ότι πρέπει να είναι εμβολιασμένοι, για την προστασία των τρίτων και του εαυτού τους, αυτοί οι κανόνες πρέπει να τηρούνται. Παραμένουμε στη θέση μας ότι πρέπει να εμβολιαστούν».
Ο βουλευτής Κ. Μπούμπας, της Ελληνικής Λύσης που είχε καταθέσει την επίκαιρη ερώτηση χαρακτήρισε τιμωρητικό το μέτρο της αναστολής εργασίας για τους ανεμβολίαστους υγειονομικούς. Πρόσθεσε ότι σε άλλες χώρες επιστρέφουν στην εργασία τους οι υγειονομικοί.
Αργότερα την ίδια ημέρα σημειώθηκε η τρομοκρατικού χαρακτήρα ενέργεια αντιεμβολιαστών έξω από την οικία του υπουργού Υγείας. Η βία χρησιμοποιείται ως εργαλείο του πολιτικού ακτιβισμού. Δυστυχώς η βία κατά της πολιτικής άποψης έπαψε να περιορίζεται μόνο στα πρόσωπο που ασκούν πολιτική. Επεκτείνεται πια στην οικογένεια του πολιτικού, στη σύζυγο, στα παιδιά που δεν έχουν καμία σχέση με την άσκηση των πολιτικών καθηκόντων.
Στην περίπτωση του Θάνου Πλεύρη έως τα μεσάνυχτα της Δευτέρας 27 Ιουνίου δεν είχε υπάρξει καταδικαστική ανακοίνωση των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Προφανώς γιατί προσπαθούν να ψαρέψουν ψηφοφόρους με αντιλήψεις αντιεπιστημονικές, κατα του εμβολιασμού.
Αλλά ακόμη κι αν σε κάποιες περιπτώσεις βίας εκφράζεται λεκτικά τουλάχιστον η καταδίκη, αυτή δείχνει υποκριτική. Η βία που άρχισε να εκδηλώνεται συστηματικά στην πρώτη φάση των μνημονίων, πριν από δώδεκα χρόνια, εισχώρησε σε επικίνδυνο βαθμό στην κοινωνία. Δεν υπήρξε ομόθυμη, ουσιαστική και ειλικρινής καταδίκη της. Ή μάλλον αυτή υπήρξε εναντίον της Ακροδεξιάς δολοφονικής βίας και σωστά αλλά δεν συμπεριέλαβε την βία που εκδηλώνεται από σχηματισμούς αριστερών και ομάδες αναρχικών.
Πάντως, δεν κρύβεται η φοβική στάση κατα της βίας και της τρομοκρατίας ακόμη και από την κυβέρνηση για την οποία θα στοιχημάτιζε κανείς ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος θα ήταν στις πρώτες προτεραιότητες της. Και όμως εμφανίζεται να διστάζει. Πως αλλιώς να εξηγηθεί ότι βρίσκονται εκτεθειμένοι στο κίνδυνο όσοι εκφράζουν με ενάργεια την άποψη τους στο πλαίσιο της άσκησης του επαγγέλματος τους. Ίσως η κυβέρνηση δεν επιθυμεί να εμφανίζεται ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζει ακόμη και τώρα επίθεση από την τρομοκρατία!
Μπαίνουμε σε μια δύσκολη προεκλογική περίοδο και όπως δείχνουν ήδη τα πράγματα ο λαϊκισμός θα επιτεθεί με όλα τα διαθέσιμα μέσα και της βίας συμπεριλαμβανομένης.
Η κυβερνητική αμηχανία λογικά θα κοστίσει πολιτικά. Πολίτες που επιθυμούν να εκφράζονται με θέσεις Δεξιάς ασκούν δριμεία κριτική και είναι άγνωστο φυσικά το εύρος της ψήφου διαμαρτυρίας που θα κατευθυνθεί στα κόμματα πέραν της Ν. Δημοκρατίας, ειδικά με γνώμονα τη μη αντιμετώπιση της βίας.
Η κυβέρνηση έχει λίγο ακόμη χρόνο για να εκδηλώσει τις προθέσεις της. Και τις αφορμές επίσης. Όπως αυτή που σημειώθηκε εναντίον της οικογένειας του Θ. Πλεύρη, ενός δηλαδή δικού της ανθρώπου.
Όχι μόνο των ξένων...
