Του Βασίλη Χιώτη
Το έχουμε δει στο παρελθόν και φαίνεται πως θα το ξαναζήσουμε στη προεκλογική περίοδο που ατύπως έχει αρχίσει.
Τρία κόμματα, θα δώσουν μέχρι την τελευταία μέρα πριν από τις εκλογές τη μάχη του κέντρου, επειδή αντιλαμβάνονται, ότι αυτή η μάχη θα κρίνει και το αν θα επιτύχουν τους στόχους που έχουν θέσει.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει να κερδίσει την μάχη του κέντρου, επειδή μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορεί να κατακτήσει ξανά την αυτοδυναμία στην επόμενη Βουλή.
Ο Αλέξης Τσίπρας, θέλει να κυριαρχήσει στο κέντρο, επειδή μόνον έτσι μπορεί να διατηρήσει τις δυνάμεις του και να μην απειληθεί από το ΚΙΝ.ΑΛ.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης, μόνο με το κέντρο μπορεί να αυξήσει θεαματικά τις δυνάμεις του κόμματός του και να απειλήσει τον ΣΥΡΙΖΑ.
Μόνο που και οι τρείς πολιτικοί αρχηγοί, θα πρέπει να θυμούνται, ένα βασικό κι απαράβατο κανόνα που ισχύει για την μάχη του κέντρου.
Κεντρώος, δεν είναι ο πολιτικός αρχηγός, μόνο επειδή το δηλώνει. Κεντρώος, είναι ο πολιτικός αρχηγός που οι πολίτες τον αναγνωρίζουν ως κεντρώο.
Συνεπώς στη προσπάθειά τους να κυριαρχήσουν σε αυτόν τον χώρο, στον οποίο συνήθως βρίσκονται ψηφοφόροι που δεν ταυτίζονται με κανένα κόμμα, θα πρέπει να τους πείσουν με τις κινήσεις και τις πρωτοβουλίες τους, ότι κάνουν πάντα το σωστό, ανεξάρτητα με το συμφέρον του κόμματός τους.
Ένας κεντρώος ψηφοφόρος για παράδειγμα, δεν μπορεί εύκολα να αντιληφθεί πως ο Αλέξης Τσίπρας συμφωνεί με την ενίσχυση των Ενόπλων δυνάμεων, αλλά ψηφίζει «παρών» στο σχετικό νομοσχέδιο κι αρνείται να υπερψηφίσει την αγορά των Rafalle.
Ένας κεντρώος ψηφοφόρος δεν μπορεί επίσης να αντιληφθεί γιατί ο Νίκος Ανδρουλάκης υπερψήφισε την πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, από την στιγμή που δεν επιθυμεί πρόωρες εκλογές.
Όπως δεν μπορεί να αντιληφθεί γιατί πολλές από τις προσλήψεις και τους διορισμούς στελεχών στο δημόσιο, εξακολουθούν να γίνονται με στυγνά κομματικά κριτήρια, από μια κυβέρνηση που δηλώνει πως απεχθάνεται τον κομματισμό.
Η μάχη του κέντρου λοιπόν, που θα την δούμε να κλιμακώνεται τους επόμενους μήνες, ούτε απλή υπόθεση είναι, ούτε θα έχει αποτέλεσμα για κανέναν πολιτικό αρχηγό, αν δεν συνοδεύεται από χειροπιαστές αποδείξεις των προθέσεων τους.
Γι' αυτό και θα είναι μια μάχη, που δεν έχει από τώρα φαβορί για την επικράτηση…
