Κλείσιμο

Θέτοντας τα όριά σου: 5 κοινά λάθη που κάνεις και πώς να τα αποφύγεις

Το λάθος είναι ο τρόπος που θέτεις και υπερασπίζεσαι τα όριά σου. Δεν είναι ότι κάνεις κάτι κακό. Απλά έχεις την τάση, να βάζεις τους άλλους πάνω από εσένα   

Μήπως ανήκεις στην κατηγορία των ανθρώπων, που παραείναι καλόβολοι; Μήπως προσπαθείς να πεις όχι και δεν τα καταφέρνεις; Ή μήπως θέτεις όρια, αλλά κανείς δεν τα σέβεται;

Αν ναι, προφανώς κάτι κάνεις λάθος. Κι αυτό το λάθος είναι τρόπος που θέτεις και υπερασπίζεσαι τα όριά σου. Δεν είναι ότι κάνεις κάτι κακό. Απλά έχεις την τάση, να βάζεις τους άλλους πάνω από εσένα.

Κι αυτό είναι κακό. Γιατί τα όρια μπαίνουν για να σε προφυλάξουν. Για να είσαι «ασφαλής» και να μην γίνεσαι έρμαιο των άλλων. Σε προστατεύουν και διαφυλάσσουν την ψυχική σου υγεία. Κρατούν μακριά του επίδοξους εκμεταλλευτές, αυτούς που δεν σε εκτιμούν και σε θεωρούν δεδομένη.

Γενικά, λοιπόν, τα όρια σηματοδοτούν μέχρι που επιτρέπεται να «πάει» κάποιος. Είναι οι κόκκινες γραμμές σου για το τι είναι εντάξει και τι όχι, τι επιτρέπεται και τι όχι.

Ωστόσο, υπάρχουν φορές, που ακόμα κι αν έχεις πασχίσει να θέσεις όρια, δεν έχεις καταφέρει να τα επιβάλλεις. Κι αυτό είναι πρόβλημα, γιατί κινείσαι σε μια «γκρι» ζώνη, όπου εξακολουθεί να υπάρχει ο κίνδυνος να πληγωθείς και να προδοθείς.

Τα 5 κοινά λάθη:

Το φαινόμενο «people pleasing»

Εάν είσαι τύπος, που βρίσκεις ευχαρίστηση στο να ικανοποιείς τους άλλους, έχεις πολύ μεγάλο πρόβλημα.

Ακόμα κι αν έχεις θέσει όρια, συχνά τα ακυρώνεις ή τα «γλυκαίνεις» απλά για να μην χαλάσεις καρδιές. Ωστόσο, αυτό είναι έξτρα επιβαρυντικό για σένα. Κάνεις συνέχεια παραχωρήσεις, εις βάρος του ίδιου σου του εαυτού και δίνεις άπλετο χώρο στους άλλους να σε εκμεταλλευτούν.

Προσπάθησε λοιπόν, να μην είσαι τόσο καλός με τους άλλους. Επέμεινε στα δικά σου όρια και μην κάνεις βήμα πίσω.

Σκέψου ότι, με αυτές τις παραχωρήσεις κάνεις κακό και στους άλλους. Τους συνηθίζεις σε ένα μοτίβο συμπεριφοράς, το οποίο θα το κάνουν κι αλλού, κάπου που ίσως δεν περνάει. Και θα υπάρξουν συνέπειες.

Ο τόνος

Το να έχεις όρια και να μην τα παραβαίνεις είναι το ένα μέρος. Το άλλο, είναι ο τόνος και το ύφος, με το οποίο τα θέτεις.

Είναι συχνό φαινόμενο να ακυρώνεις τα όρια σου, επειδή δεν τα εκφράζεις με τον σωστό τρόπο. Να τα επικοινωνείς με τη μορφή δήλωσης, θαρρετά κι όχι με τη μορφή ερώτησης.

Mε αυτό βέβαια, δεν εννοούμε να γίνεσαι αγενής κι επιθετική. Αντίθετα, μπορείς να είσαι ευγενικός αλλά, να εκφράζεις το αδιαπραγμάτευτο των ορίων σου.

Οι συνέπειες

Η παραβίαση των ορίων έχει και συνέπειες. Κι εσύ θα πρέπει να τις κοινοποιήσεις. Θα πρέπει δηλαδή, αυτός που θα προκαλέσει τα όρια σου να είναι ενήμερος ότι θα υπάρξουν επιπτώσεις. Κι ότι αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο.

Αν κάνεις πίσω, αν πεις δεν πειράζει, δημιουργείς εσύ η ίδια στον εαυτό σου ένα ρήγμα. Κι αυτό το ρήγμα είναι επικίνδυνο, γιατί μπορεί να οδηγήσει στο να καταρρεύσουν τα τείχη προστασίας σου, τα όρια σου.

Μην φοβηθείς ότι θα παρεξηγηθείς. Άλλωστε, όπως λέει και το γνωμικό «μισή ντροπή δική σου, μισή δική του».

Το προαίσθημα

Πολλές φορές καταλαβαίνεις ότι, κάτι δεν πάει καλά, ότι κάτι γίνεται λάθος, από ένα προαίσθημα. Νιώθεις δηλαδή, κάπως άβολα, σαν να έχεις ξαφνικά ένα βάρος.

Αυτό είναι μια ένδειξη λοιπόν, ότι κάτι πάει ενάντια στα θέλω σου. Είναι σαν ένας συναγερμός, που σε προειδοποιεί ότι έχει γίνει παραβίαση των ορίων σου.

Μην αγνοείς λοιπόν αυτό το συναίσθημα. Είναι σαν να κλείνεις τον συναγερμό του σπιτιού σου, ενώ οι κλέφτες είναι ακόμα μέσα.

Το κόλλημα

Υπάρχουν όμως, φορές που πρέπει να καταπατάς κι εσύ λίγο τα όρια σου. Υπάρχουν κάποιες συνθήκες, κάποιες περιπτώσεις που θα πρέπει να είσαι ελαστικός με αυτά.

Αυτό δεν σημαίνει βέβαια, ότι θα τα ακυρώσεις για πάντα. Απλά, για μια φορά και κάτω από ειδικές συνθήκες, θα χρειαστεί να κάνεις λίγο πίσω.

Ωστόσο, θα πρέπει να κάνεις ξεκάθαρο ότι πρόκειται για μια φορά κι ότι αυτή υποχώρηση είναι προσωρινή.

Τα όρια δεν είναι θέμα αυστηρότητας. Είναι θέμα αυτοσυντήρησης και αυτοσεβασμού.

Πηγή: Savoir Ville