ΚΑΙΡΟΣ

Νίκος Καζαντζάκης: Ένας από τους πιο σημαντικούς λογοτέχνες άφησε την τελευταία του πνοή σαν σήμερα, πριν από 66 χρόνια

Your browser doesn’t support HTML5 audio

Ο Νίκος Καζαντζάκης μέσα από λόγια που πάντα θα εμπνέουν... 

Στις 26 Οκτωβρίου του 1957, στην Ελλάδα σημειώθηκε μία ηχηρή λογοτεχνική απουσία. Ο σπουδαίος συγγραφέας, ποιητής και δραματουργός Νίκος Καζαντζάκης είχε φύγει από τη ζωή. Το έργο και οι σκέψεις του όμως έμειναν πίσω, επιβεβαιώνοντας την εξέχουσα θέση του στον κόσμο της λογοτεχνίας.

Η ζωή και η πρώιμη λογοτεχνική παρακαταθήκη του Νίκου Καζαντζάκη

Στο Ηράκλειο της Κρήτης γεννήθηκε ο Νίκος Καζαντζάκης στις 18 Φεβρουαρίου του 1883. Από νωρίς, δείχνει ιδιαίτερο ζήλο ως προς τις θεωρητικές σπουδές και ολοκληρώνει με επιτυχία τις μαθητικές του υποχρεώσεις τόσο στην Κρήτη, όσο και στη Νάξο.

Το 1902, ο Καζαντζάκης πηγαίνει στην Αθήνα για να σπουδάσει στη Νομική. Εκεί, εξελίσσει και μία ακόμα αγάπη του, αυτή της λογοτεχνίας. Τέσσερα μόλις χρόνια μετά, εκδίδει με το ψευδώνυμο Κάρμα Νιρβαμή το μυθιστόρημα «Όφις και Κρίνο», πρώτο επίσημο δείγμα της γραφής του.

Λίγο αργότερα βέβαια, ο Νίκος Καζαντζάκης ανακαλύπτει ένα ακόμα πάθος του, τα ταξίδια. Κάνει το μεταπτυχιακό του στο Παρίσι, πηγαίνει στο Άγιο Όρος με τον πλέον στενό του φίλο Άγγελο Σικελιανό, έπειτα γυρίζει την Ευρώπη και τέλος, λίγο πριν φύγει από τη ζωή, φτάνει στην Ιαπωνία.

Από όλα αυτά τα ταξίδια όμως, ένα θα τον ανεβάσει στο υψηλότερο βάθρο της λογοτεχνίας. Το 1917, ο μέχρι τότε μεταφραστής Νίκος Καζαντζάκης θα προσπαθήσει να απλώσει τα φτερά του στον κόσμο των επιχειρήσεων και θα συνεργαστεί με τον εργάτη Γιώργη Ζορμπά, στην εκμετάλλευση ενός λιγνιτωρυχείου στη Μάνη.

Οι εμπειρίες του αυτές μπορεί να ήταν αποτυχημένες, οδήγησαν όμως στη δημιουργία ενός από τα πιο γνωστά και πολυμεταφρασμένα έργα της λογοτεχνίας, το μυθιστόρημα «Bίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά».

Το 1919, ο Ελευθέριος Βενιζέλος διορίζει τον Καζαντζάκη Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Περιθάλψεως με αποστολή τον επαναπατρισμό Ελλήνων από την περιοχή του Καυκάσου. Οι εμπειρίες του συγγραφέα από αυτήν την περίοδο, θα μετουσιωθούν λίγο αργότερα σε ένα ακόμα γνωστό μυθιστορήματά του, το «Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται».

Ένα χρόνο μένει στο Υπουργείο, και το 1920 συνεχίζει τα ταξίδια του. Στη Βιέννη γνωρίζει και σαγηνεύεται από τον κόσμο του Φρόυντ, ενώ στο Βερολίνο έρχεται σε επαφή με τα κομμουνιστικά ιδεώδη του Λένιν.

Διαβάστε περισσότερα στο monopoli.gr