Κλείσιμο

Εικονική παραγματικότητα και κατανομή ευθυνών από την ΕΠΟ

Είναι τουλάχιστον αποπροσανατολιστικό πρόσωπα που διασχίζουν την τρίτη δεκαετία ως μέλη του ΔΣ της ΕΠΟ και του προεδρείου της ΕΠΟ, που συνδέθηκαν με όλες τις διοικήσεις της ομοσπονδίας, που αντιμετωπίζουν κατηγορίες για τη δράση τους στο άθλημα που όπως διατρανώνουν «υπηρετούν», που ψήφισαν και ενέκριναν τα πάντα, χωρίς να διαφωνήσουν ποτέ σε τίποτα και φέρουν την ευθύνη που τους αναλογεί εκ της θεσμικής θέσης που κατείχαν για την ολοκληρωτική αναξιοπιστία και την πλήρη κατάπτωση του ποδοσφαίρου στην Ελλάδα, να εμφανίζονται ως προερχόμενοι από «παρθενογένεση», πάντα πρόθυμοι στην κατανομή των ευθυνών των αναγνωρισμένων παθογενειών, με απλουστεύσεις του τύπου «παίζουμε στην ίδια ομάδα», με έκδηλη απροθυμία και αδυναμία ουσιώδους αυτοκριτικής και τέλος με συστάσεις προς τους συμμετέχοντες να αποφεύγουν τη δημόσια κριτική των πεπραγμένων.

Αυτό το «ρόλο» έπαιξε στην κλήρωση του πρωταθλήματος της Super League o διάδοχος του Γ. Σαρρή στη θέση του προέδρου της ΕΠΟ, Γ. Γκιρτζίκης, ο οποίος τον περασμένο Ιανουάριο πήρε τη σκυτάλη για να συνεχίσει, μέσω της «βελούδινης διαδοχής», τη διατήρηση του υπάρχοντος συστήματος ποδοσφαιρικής κυριαρχίας που από κάποιες ΠΑΕ στηρίζεται απροκάλυπτα και από άλλες καταγγέλεται όλο και πιο έντονα.

Η ΕΠΟ των Σαρρή – Γκιρτζίκη, ως εκλεγμένη διοίκηση από τις τελευταίες αρχαιρεσίες, κατηγορούμενη από τη Δικαιοσύνη, μονίμως πίσω από τις εξελίξεις, με τερατώδεις κανονισμούς όπως αυτός για τη «χειραγώγηση αγώνων», με φανερή αδυναμία να υιοθετήσει έγκαιρα και να εφαρμόσει τα διεθνώς ισχύοντα, με λιποβαρή, φοβική και παρωχημένη διοίκηση, σχεδόν πανηγυρίζει για την κάλυψη των κενών των κανονισμών, για την διόρθωση των «λαθών» και για την «πλήρη εναρμόνιση», εν έτη 2015, με τα διεθνώς ισχύοντα.

Όμως, παρότι είναι γεγονός ότι έχουν γίνει διορθωτικές κανονιστικές τροποποιήσεις που μένει να α δούμε πώς και αν θα εφαρμοστούν, πρέπει να επισημανθεί ότι η συρρίκνωση της δημοκρατίας στο ελληνικό ποδόσφαιρο (ελεύθερη δημόσια έκφραση, δικαίωμα προσφυγής στη Δικαιοσύνη) έχει επεκταθεί και στη λειτουργία της ίδιας της ΕΠΟ που παρουσιάζει φαινόμενα «καρτελοποίησης».

Παράλληλα, οι αρμοδιότητες των Ενώσεων μειώνονται και αντιστοίχως αυξάνεται η εξουσία των επαγγελματικών στελεχών του ποδοσφαίρου τα οποία οι εκλεγμένες διοικήσεις δείχνουν να «υπηρετούν».

Πριν από λίγα χρόνια οι κανονισμοί του ποδοσφαίρου ψηφίζονταν από τη Γενική της Συνέλευση που είναι το κορυφαίο όργανό της. Στη συνέχεια και έως πέρυσι αυτό άλλαξε. Οι κανονισμοί ψηφίζονταν από την Εκτελεστική Επιτροπή (πρώην Δ.Σ.) και επικυρώνονταν από τη ΓΣ η οποία είχε τη δυνατότητα ασκώντας έλεγχο να μην εγκρίνει κάποια τροποποίηση. Από φέτος αφαιρέθηκε από τη ΓΣ ακόμα και η δυνατότητα της επικύρωσης των κανονισμών. Η έγκρισή τους αποτελεί πλέον αποκλειστική αρμοδιότητα της Ε.Ε. ενώ όπως καταγγέλθηκε από το μέλος της, Γ. Βούρβαχη, οι φετινές αλλαγές στους κανονισμούς ήρθαν προς ψήφιση χωρίς καν να αποσταλούν στη νομική επιτροπή στην οποία είναι πρόεδρος, όπως προβλέπει το καταστατικό.

Είναι φανερό πώς η αδιαφάνεια συμβαδίζει με τη συρρίκνωση διαδικασιών και με το πέρασμα αρμοδιοτήτων στα χέρια λίγων. Δεν πρέπει μάλιστα να ξεχνάμε ότι οι σε κάποιες περιπτώσεις «αμφιλεγόμενοι» κανονισμοί της ΕΠΟ είχαν μέχρι τον περασμένο Αύγουστο εμπνευστή και συντάκτη πρόσωπο που αντιμετωπίζει κατηγορίες ως συγκροτήσας από κοινού την «εγκληματική οργάνωση» στο ποδόσφαιρο...

Πηγή: soccerplus.gr
Πηγή: soccerplus.gr