«Το πραγματικό εθνικό ζήτημα είναι ότι χάσαμε δεκαετίες ολόκληρες, ότι χάσαμε την τελευταία δεκαετία της ΟΝΕ, ότι χάσαμε και προηγούμενες δεκαετίες. Δε μπορέσαμε να οργανώσουμε κράτος, δε μπορέσαμε να οργανώσουμε μια πραγματική οικονομία ανταγωνιστική, δε μπορέσαμε να διαμορφώσουμε εκείνες τις εγγυήσεις που μας επιτρέπουν να ζούμε με αξιοπρέπεια και προοπτική στον τόπο μας» τόνισε.
Σύμφωνα με τον υπουργό, η χώρα έχει πρόβλημα δημοσιονομικό, πρόβλημα δυσβάσταχτου χρέους και αδυναμίας δανεισμού σ’ επίπεδα ασύγκριτα υψηλότερα από το πρόβλημα που έχουν χώρες όπως η Πορτογαλία ή η Ιρλανδία.
Η χώρα έχει πρόβλημα δημοσιονομικού ελλείμματος που αγωνιζόμαστε να περιορίσουμε, αλλά παρά τον περιορισμό, παρά την προσαρμογή, παρ’ ότι μειώσαμε κατά 20 δισ. ευρώ, κατά 8,5 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ, το πρωτογενές έλλειμμα, αυτό εξακολουθεί να μας καταδιώκει. Εξακολουθούμε να παράγουμε χρέος. Προσθέτουμε χρέος στο χρέος, ακόμη μέχρι φέτος, ακόμη μέχρι και το 2013» ανάφερε.
Η λύση για τον ΥΠΟΙΚ μπορεί να είναι μόνο μία: η διασφάλιση όχι μόνο της οικονομικής, αλλά της συνολικής βιωσιμότητας της χώρας.
«Δεν θέλουν να μας τιμωρήσουν, δεν είναι τιμωρητικού χαρακτήρα αυτό που μας ζητάνε (...) Και τι περιμένουν πλέον από εμάς; Περιμένουν από εμάς να τους εγγυηθούμε ότι όχι μόνο η παρούσα Βουλή, αλλά η επόμενη Βουλή μπορεί να αναλάβει τη συνέχεια της εφαρμογής αυτού του προγράμματος, με τρόπο αξιόπιστο» δήλωσε ο κ. Βενιζέλος για την τρόικα.
Κατόπιν ο υπουργός παρουσίασε στους βουλευτές τι σημαίνει το «ναι» και το «όχι» στη νέα δανειακή σύμβαση:
Τι σημαίνει το «Ναι» στο νέο πρόγραμμα
Πολύ συνοπτικά, το «Ναι» στο νέο πρόγραμμα σημαίνει:
1. Διαγραφή χρέους 100 δισεκατομμυρίων ευρώ (47 ποσοστιαίων μονάδων του ΑΕΠ) και χρέος βιώσιμο με πιθανότητα το 2020 το χρέος να κινείται στο επίπεδο του 120% του ΑΕΠ διπλάσιο από το όριο του Συμφώνου Σταθερότητας και 1/3 πάνω από το σημερινό μέσο επίπεδο χρέους της Ευρωζώνης.
2. Θα πάρουμε νέο δάνειο 130 δισεκατομμυρίων ευρώ δίπλα στο προηγούμενο των 110 δισ. ευρώ, δηλαδή αθροιστικά 240 δισ. ευρώ, για τις χρηματοδοτικές ανάγκες της χώρας μέχρι το 2015 για την αναδιάρθρωση του δημοσίου χρέους μέσω του PSI, για την αναδιάρθρωση του τραπεζικού συστήματος και για την κάλυψη των ταμειακών αναγκών της χώρας μέχρι το 2015. Τα μισά περίπου διασφαλίζουν το PSI και τις Τράπεζες, τα άλλα μισά τις ταμειακές ανάγκες, συνδέονται άμεσα με την ρευστότητα. Η αναδιάρθρωση των Τραπεζών και αυτή συνδέεται άμεσα με τη ρευστότητα της πραγματικής οικονομίας.
3. Μείωση του μέσου επιτοκίου κατά 1,5 περίπου ποσοστιαία μονάδα και άρα μείωση των ετήσιων τόκων εξυπηρέτησης ήδη από φέτος κατά τουλάχιστον 3,5 δισ. ευρώ. Με αποτέλεσμα να διευκολύνεται η μείωση του ελλείμματος και η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος.
4. Μετακίνηση της λήξεως των ομολόγων κατά 40 χρόνια.
5. Διάσωση των ελληνικών τραπεζών, δηλαδή των καταθέσεων των ιδιωτών και των συμφερόντων του ελληνικού Δημοσίου στις τράπεζες.
6. Περιορισμό των απωλειών των χαρτοφυλακίων των ασφαλιστικών ταμείων και εισαγωγή μηχανισμού αναπλήρωσης των απωλειών στην περιουσία των ταμείων, όπως προβλέπει το νομοσχέδιο.
7. Εγγύηση της ενδιάμεσης ρευστότητας του τραπεζικού συστήματος κατά το χρόνο ανταλλαγής των ομολόγων. Πάρα πολύ κρίσιμο.
8. Εστίαση των κοινοτικών κονδυλίων στο πρόγραμμα στήριξης της ελληνικής πραγματικής οικονομίας.
9. Αρχίζουν τα δύσκολα: Πρόγραμμα διαρθρωτικών αλλαγών, άνοιγμα επαγγελμάτων, μείωση διοικητικού κόστους, προστασία υγιούς ανταγωνισμού.
10. Μηχανισμός επιτήρησης και συμπίεσης των τιμών ιδίως όταν πρόκειται για τιμές που εντάσσονται στο καλάθι της νοικοκυράς.
11. Πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα για το 2012 ύψους 3 δισ. ευρώ.
12. Πρόσθετα δημοσιονομικά μέτρα για το 2013 και το 2014 με στόχο την επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος, για να πάψει η συσσώρευση χρέους.
13. Μείωση του κατώτερου μισθού και περιορισμούς σε όρους συλλογικών συμβάσεων, με διάσωση του θεσμού της συλλογικής σύμβασης και του 13ου και 14ου μισθού.
14. Περικοπές στις επικουρικές συντάξεις που είναι ούτως ή άλλως αναγκαίες για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα των επικουρικών ταμείων και στις κύριες μόνον όταν χορηγούνται σε Ταμεία αδικαιολόγητα υψηλές επιχορηγήσεις και υπάρχουν πολύ υψηλοί μέσοι όροι συντάξεων.
15. Παραμονή στο ευρώ, διαμόρφωση κλίματος ασφάλειας και σταθερότητας για επάνοδο στην ομαλότητα, ώστε να καταστεί δυνατή η αποκατάσταση απωλειών και αδικιών.
Τι σημαίνει το «Όχι» στο νέο πρόγραμμα
1. Το «όχι» σημαίνει μήπως επαναδιαπραγμάτευση; Έγινε η σκληρότερη και λεπτομερέστερη διαπραγμάτευση ενόψει των συνθηκών και των συσχετισμών που επικρατούν στην Ευρώπη. Κάποιοι μιλούσαν για επαναδιαπραγμάτευση. Έχετε διαπιστώσει ότι έχουν πάψει να μιλούν τώρα για επαναδιαπραγμάτευση. Κατάλαβαν πώς παίζεται το παιχνίδι.
2. Μήπως οι εταίροι μας μπλοφάρουν και είναι αναγκασμένοι να μας σώσουν και να μας δανείσουν ανεξάρτητα από το αν εμείς θ’ αποδεχθούμε και θα εφαρμόσουμε το πρόγραμμα; Αυτά μπορεί να τα λένε μόνο όσοι δε γνωρίζουν τη σημερινή κατάσταση στην Ευρώπη, μόνον όσοι έχουν άγνοια κινδύνου. Μόνον όσοι αγνοούν όχι μόνο το τι λέει η Γερμανία, αλλά το τι λένε και οι μικρές χώρες που σας ανέφερα, τι λένε οι χώρες που μετέχουν στο Διοικητικό Συμβούλιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Η Κίνα, η Βραζιλία, η Ρωσία τι λέει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
3. Μήπως υπάρχει η λύση παραμονής του ευρώ χωρίς περιορισμούς και χωρίς πρόγραμμα; Αυτό είναι, δυστυχώς, αδύνατο σύμφωνα με τις προβλέψεις του Συμφώνου Σταθερότητας και του νέου δημοσιονομικού Συμφώνου.
4. Μήπως μπορούμε να πάμε σε μια βολική συντεταγμένη χρεοκοπία και να διαγράψουμε όχι 100 δισ. ευρώ, αλλά 200 δισ. ευρώ; Αυτό προϋποθέτει, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ακόμη σκληρότερο πρόγραμμα, ακόμη μεγαλύτερες περικοπές σε συντάξεις και μισθούς, ακόμη βαθύτερες διαρθρωτικές αλλαγές, ακόμη αυστηρότερη επιτήρηση, διότι αυτό δε μπορεί να γίνει χωρίς τη συνεχή, έντονη στήριξη από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δηλαδή με απόφαση των εταίρων και χρηματοδότηση των εταίρων. Άρα θέλουν ανταλλάγματα και εγγυήσεις.
5. Τι απομένει; Η ασύνταχτη χρεοκοπία. Κάτι τέτοιο σημαίνει:
- Αδυναμία επανακεφαλαιοποίησης του τραπεζικού συστήματος, κίνδυνο κατάρρευσης και απώλειας των καταθέσεων των ιδιωτών και των συμφερόντων του Δημοσίου, περαιτέρω δραστική μείωση της ρευστότητας εις βάρος των επιχειρήσεων και των εργαζομένων.
- Περαιτέρω αύξηση της ανεργίας.
- Αδυναμία διεξαγωγής του εξαγωγικού και εισαγωγικού εμπορίου μέσω γραμμών και πιστώσεων που ανοίγει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα είδη που εισάγουμε. Σκεφτείτε ποια είναι αυτά, τι εισάγουμε: Εισάγουμε τα πάντα. τρόφιμα, φάρμακα, υγρά καύσιμα.
- Αναγκαστική έξοδο από το ευρώ για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε και επάνοδο στη δραχμή, με εξουθενωτικές συναλλαγματικές ισοτιμίες.
- Δραστική αύξηση του πληθωρισμού.
- Πλήρη απώλεια του χαρτοφυλακίου των Ασφαλιστικών Ταμείων, γιατί η διαγραφή μεγαλύτερου χρέους σημαίνει και διαγραφή χρέους από τα Ασφαλιστικά Ταμεία, διαγραφή δηλαδή των ομολόγων τους.
- Δραματική μείωση των φορολογικών και ασφαλιστικών εσόδων. Ποιος θα πληρώνει πόσα, και για πόσο.
- Αντίστοιχη δραματική μείωση δαπανών για επίτευξη ισοσκελισμένης πρωτογενούς διαχείρισης, γιατί πρέπει να ζήσουμε μόνοι μας, με τα δικά μας χρήματα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για μισθούς, συντάξεις, επιδόματα και επιχορηγήσεις.
- Και τέλος, αυτό σημαίνει άμεση, δραματική απαξίωση των τιμών των ακινήτων στα οποία είναι επενδεδυμένες οι ελπίδες και ο ιδρώτας του ελληνικού λαού.
«Υπερήφανη χώρα δεν είναι η χώρα που αυτοκτονεί (...) Πρέπει να δώσουμε τη μάχη να σώσουμε τη χώρα. Δε θα μας το συγχωρέσει το έθνος, εάν δεν κάνουμε το σωστό» κατέληξε ο κ. Βενιζέλος.
Πηγή: skai.gr
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
