Βγήκαν Κυριακή το βράδυ τα μεγάλα στόματα και πανηγύρισαν, και υποσχέθηκαν, και (είπαν) ότι νίκησαν ή είπαν ότι το πήραν (πάλι) το μήνυμα και, και, και. Από κάτω χειροκροτούν ενθουσιωδώς οι φαν. Δεν έχουν μάθει ακόμη.
“Σάς πήραμε, σάς πήραμε φλουρί Κωνσταντινάτο (βλέπε περιφέρεια Αττικής και σχεδόν 4 μονάδες διαφορά)” λένε οι πανηγυρίζοντες οπαδοί του ενός κόμματος. “Μάς πήρατε, μάς πήρατε βαρέλι δίχως πάτο” (κρατήσαμε Αθήνα, κερδίσατε μόνο δυο περιφέρειες και ελάχιστους δήμους)” απαντούν οι δε. Και μετά άρχισαν στα τσατ οι εκατέρωθεν (προσ)βολές για το ποιος είναι περισσότερο Έλληνας, ποιος λαϊκιστής, ποιος πρόβατο και ποιος παλαιοσοσιαλιστής. Για να λύσουμε τη διένεξη Φουρτουνάκιδων - Βροντάκιδων, είναι όλοι τους ανεξαιρέτως Ελληνάρες κατ' εικόνα καθ' ομοίωσιν των αρχηγών τους... Εδώ δεν συζητούμε για τα υπαρκτά προβλήματα και την προοπτική της χώρας συζητούμε για την διάλυση της αντίπαλης φυλής με όπλο λάθος κάλπη μέσω social Μήδεια. Ουγκ. Ουστ.
Για να καταγραφεί στα πρακτικά, αν και κανείς στο περιλάλητο λίκνο του πολιτισμού δεν φαίνεται να δίνει όχι φλουρί Κωνσταντινάτο, αλλά ούτε σεντ, πρώτο κόμμα στις ευρωπαϊκές εκλογές αναδείχθηκε το Ευρωπαϊκό Λαϊκό, έπονται οι Σοσιαλιστές και τρίτοι είναι οι Φιλελεύθεροι (ακολουθούν Πράσινοι, Συντηρητικοί και Ευρωπαϊκή Αριστερά). Αυτοί οι συσχετισμοί θα διαμορφώσουν την πορεία της Ενωμένης Ευρώπης. Θα μού πεις είμεθα Ευρώπη; “Ωχ αδελφέ μου, τι ευρωεκλογές και κουραφέξαλα το κόμμα (μας) να είναι καλά για να σώσει (ή θα ξανασώσει) την Ελλάδα, εμείς δεν ψηφίσαμε για νευρωεκλογές, πώς το λες, για την κομματάρα ψηφίζουμε” ακούω κάποιον να λέει. Σωστό κι αυτό(;)
Σε ένα προεκλογικό κλίμα ακραία πόλωσης αναδείχθηκε αυτοδύναμος ο θλιβερός επαρχιωτισμός των ταγών μας, και κατ' επέκτασιν ο δικός μας. Θλιβεροί στρατοκόποι της εθνικής μας μοναξιάς πορευόμαστε εσαεί αντάμα με τους εθνικούς μύθους μας και τις φαντασιώσεις μας. Μονίμως υπεράνω, ποτέ υπεύθυνοι. Μονίμως φανατισμένοι συχνά οργισμένοι σπάνια δικαιωμένοι στις επιλογές μας.
Και ενόσω οι άλλοι αναλώνονται σε λεκτικά, ευτυχώς μόνο λεκτικά μέχρι στιγμής, μπουνίδια και κλωτσίδια, για τις πρόωρες εθνικές εκλογές οι πραγματικοί νικητές τρίβουν τα χέρια τους. Δεν είναι τόσο ο Κασιδιάρης· είναι οι πλήρως συνειδητοποιημένοι Χρυσαυγίτες της γειτονιάς. Ο Νίκος ο χαμογελαστός εστιάτορας, ο Χρήστος ο οδηγός ταξί που μόλις χώρισε. Πυκνό και σοφό το τιτίβισμα που εντόπισα: “Το 10% της ΧΑ δείχνει πλέον καθαρά πως οι φασίστες ήταν πάντα εδώ, απλώς σύχναζαν σε άλλα μαγαζιά. Τώρα έχουν το δικό τους”. Tο πρόσωπο του Τέρατος μπορεί να είναι ο γείτονας της διπλανής πόρτας· τι τρομακτικότερο; Όμως μήπως είναι και πολύ καλύτερη η κατάσταση σε Γαλλία, Αυστρία, Δανία, Ουγγαρία και αλλαχού;
Πίκρα λοιπόν αυτές οι ευρωεθνικές εκλογές, πίκρα μεγάλη και οι ελπίδες όσων Ελλήνων ζητούν με νηφαλιότητα αλλαγή πολιτικής και δεν θα δικαιωθούν. Πρόσθεσε στην εξίσωση κάτι σουρεαλιστικές "αντισυστημικές" επιλογές για ευρωβουλευτές και κάτι καλόπαιδα που ψηφίσαμε για δημάρχους και περιφερειάρχες στις αυτοδιοικητικές και μετά το πίνεις το πικρό το κοκτέιλ μέχρι τον πάτο και μονορούφι μαζί με την ομπρελίτσα.
Είναι όμως πολλές περιπτώσεις που δίνουν ένα τόνο αισιοδοξίας. Και εξαιρετικοί δήμαρχοι εξελέγησαν και επανεξελέγησαν και άξιους ανθρώπους στείλαμε στο Ευρωκοινοβούλιο και νέα κόμματα αρχίζουν να ανατέλλουν στον ορίζοντα (καλά – κακά; ο χρόνος θα δείξει), και στην επέλαση της ΧΑ υπάρχουν ελπιδοφόρα αντίδοτα όπως ο νέος δήμαρχος Ανδραβίδας- Κυλλήνης Ηλείας, ο σύρος μετανάστης γιατρός Ναμπίλ Ιωσήφ Μοράντ. Ίσως δεν είναι όλα μαύρα τελικά. Η συνέχεια όμως δεν είναι και κατήφορος όπως επαγγέλλονται τα μεγάλα στόματα στους αφιονισμένους ακολούθους τους.
Πηγή: Στέλιος Ν. Κάνδιας
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
