Τέσσερις βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κόντρα στο «παρών» του κόμματος στους υδρογονάνθρακες

Της Ναντίν Χαρδαλιά

Και με τη βούλα καταγράφηκαν σήμερα οι εσωκομματικές διαφωνίες στον ΣΥΡΙΖΑ για τις συμβάσεις παραχώρησης του δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και την Κρήτη, καθώς τέσσερις βουλευτές διαφοροποιήθηκαν από την επίσημη γραμμή του κόμματος και αντί να δηλώσουν «παρών», καταψήφισαν.

Νίκος Φίλης, Κώστας Ζουράρις, Σάκης Παπαδόπουλος και Θανάσης Παπαχριστόπουλος, επέλεξαν να μην πειθαρχήσουν στην κομματική γραμμή και τραβώντας το δικό τους δρόμο κατά τη διεξαχθείσα ονομαστική ψηφοφορία, ψήφισαν «ΟΧΙ».

Οι διαφωνίες είχαν αναδειχτεί από προχθές κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια, όπου ο Νίκος Φίλης, είχε χαρακτηρίσει θετική τη μεταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ να μην υπερψηφίσει τις συμβάσεις παρότι ως κυβέρνηση τις είχε υπογράψει, ενισχύοντας έτσι τα κυβερνητικά πυρά περί «κωλοτούμπας» της Κουμουνδούρου και τα δηλητηριώδη σχόλια του Υπουργού Περιβάλλοντος Κωστή Χατζηδάκη περί ανάγκης «πολιτικής ψυχοθεραπείας», καθώς και του Γραμματέα της Κ.Ο. του ΚΙΝΑΛ, Βασίλη Κεγκέρογλου περί «πολιτικής σχιζοφρένειας» της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Οι πληροφορίες πάντως αναφέρουν ότι οι τέσσερις βουλευτές όντας εξαρχής αντίθετοι με τις εξορύξεις υδρογονανθράκων και την υπογραφή των συμβάσεων από τον Γιώργο Σταθάκη, κινήθηκαν κατά συνείδηση, κρίνοντας πως αντί του «παρών» ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν προτιμότερο να παραδεχτεί  με γενναιότητα το λάθος του και να τις καταψηφίσει.

Η ομιλία του Νίκου Φίλη την περασμένη Τρίτη πάντως στην Ολομέλεια, είναι ενδεικτική.

«Άκουσα ως άλλοθι το θέμα των ΕΛΠΕ. Είναι πραγματικό πρόβλημα το ξεπούλημα που ετοιμάζεται για τα ΕΛΠΕ, αλλά είναι το έλασσον. Το μείζον είναι η κλιματική αλλαγή και αυτή υπήρχε και πριν τις εκλογές. Είναι λάθος να μην κάνουμε μια αυτοκριτική μπροστά στην ελληνική κοινωνία και την ελληνική νεολαία. Αυτή είναι η δύναμη της Αριστεράς, να μπορεί να διορθώνει τα λάθη της, να κερδίζει συνειδήσεις των πολιτών σε μια γραμμή αλλαγής της κοινωνίας, που σημαίνει σε μια γραμμή κοινωνικά και περιβαλλοντικά ισόρροπης ανάπτυξης», είχε αναφέρει μεταξύ άλλων.

Το ζητούμενο είναι κατά πόσο η εν λόγω διαφωνία μπορεί να υποκρύπτει πιθανή δυσαρέσκεια των συγκεκριμένων βουλευτών και για μία σειρά άλλων πολιτικών ή στρατηγικών του κόμματος στο οποίο ανήκουν.