Του Βασίλη Χιώτη
Η κυβέρνηση δηλώνει ήδη, πως γενική ρύθμιση για υποχρεωτικό εμβολιασμό των Ελλήνων δεν μπορεί να υπάρξει, επειδή προσκρούει σε διατάξεις του Συντάγματος.
Κατανοητό. Και γι αυτό προχώρησε στις ρυθμίσεις που ανακοινώθηκαν για τα προνόμια στους εμβολιασμένους, ή για τους περιορισμούς στους μη εμβολιασμένους. Διότι, από την στιγμή που ο εμβολιασμός δεν μπορεί να γίνει υποχρεωτικός, θα πρέπει με κάποιο τρόπο να απομονώσει τους μη εμβολιασμένους, που σύμφωνα με τους επιστήμονες, θα νοσήσουν σχεδόν όλοι με την νέα μετάλλαξη του κορονοϊού.
Όμως σε άλλες διάταξεις του Συντάγματος, υπονοείται σαφώς, πως η Πολιτεία έχει υποχρέωση να προστατεύει πολύτιμα αγαθά, όπως η Δημόσια Υγεία.
Στο άρθρο 2 του Συντάγματος υπογραμμίζεται ότι «ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας».
Στο άρθρο 25 του Συντάγματος αναφέρεται ότι «τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους».
Στο άρθρο 106 του Συντάγματος επισημαίνεται: «Για την εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης και την προστασία του γενικού συμφέροντος το Kράτος προγραμματίζει και συντονίζει την οικονομική δραστηριότητα στη Xώρα, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει την οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας».
Είναι σαφές, πως αν η πανδημία επιδεινωθεί και πάλι, ούτε η αξία του ανθρώπου θα προστατευτεί, ούτε το κοινωνικό σύνολο θα λειτουργεί ομαλά, ούτε φυσικά η οικονομική δραστηριότητα στη χώρα.
Όσο λοιπόν έχει υποχρέωση η Πολιτεία να σεβαστεί την επιθυμία κάθε πολίτη να μην εμβολιαστεί, άλλο τόσο έχει υποχρέωση να προστατεύσει την κοινωνία από πιθανή εξάπλωση του ιού. Κι αυτό μπορεί σε μεγάλο βαθμό να επιτευχθεί, με την θέσπιση υποχρεωτικότητας για τον εμβολιασμό και σε άλλες ειδικές κατηγορίες εργαζομένων, όπως θα γίνει με τους εργαζόμενους σε νοσοκομεία και οίκους ευγηρίας. Όπως για παράδειγμα, οι εργαζόμενοι στην εστίαση και στις μεταφορές, αλλά και στους εκπαιδευτικούς, τώρα που η μετάλλαξη χτυπάει πια και μαθητές.
Ίσως είναι καιρός να το σκεφτούν τα κόμματα και οι αρχές που αποφασίζουν. Να το σκεφτούν πριν να είναι αργά…
