Του Βασίλη Χιώτη
Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε μια χώρα, στην οποία δεν γινόταν τίποτα, αν δεν το ήθελαν οι συνδικαλιστές!
Για να προσλάβει μια επιχείρηση προσωπικό, θα έπρεπε η λίστα των προσλήψεων να εγκριθεί από τα σωματεία. Τα οποία φρόντιζαν να μοιράζουν τις θέσεις, ανάλογα με την δύναμη των κομμάτων που εκπροσωπούσαν στα σωματεία. Οι συνδικαλιστές επίσης όριζαν και τους μισθούς των εργαζομένων. Κι όσο επέβαλλαν στις διοικήσεις αυξήσεις κι επιδόματα, τόσο τα σωματεία δυνάμωναν…
Με αυτήν την νοοτροπία, μεγάλες επιχειρήσεις σε αυτή τη χώρα, οδηγήθηκαν στο λουκέτο. Η άτυπη συμμαχία συνδικαλιστών και κομμάτων, οδήγησαν στην καταστροφή μέχρι και κρατικά μονοπώλια, όπως ήταν ο Ολυμπιακή κι ο ΟΣΕ. Χάθηκαν χιλιάδες θέσεις εργασίας, χάθηκαν κι οι υπηρεσίες που προσέφεραν…
Αυτή η κατάσταση θα έπρεπε να μας έχει βάλει μυαλό. Και πάνω από όλους θα έπρεπε να έχει βάλει μυαλό στους συνδικαλιστές.
Αλλά δυστυχώς ακόμα και σήμερα, ορισμένοι από αυτούς, κουβαλάνε τα ίδια μυαλά που κουβαλούσαν και πριν από σαράντα χρόνια.
Στην ΕΑΒ οι συνδικαλιστές αρνούνται την πρόσληψη 12 εξειδικευμένων τεχνιτών, που θα εκπαιδεύσουν τους εργαζόμενους της επιχείρησης για να εκσυγχρονίσουν 69 μαχητικά αεροσκάφη. Γιατί την αρνούνται; Γιατί οι τεχνίτες αυτοί θα έχουν μεγαλύτερο μισθό! Αλλά κι επειδή δεν πέρασαν από την έγκριση του σωματείου εργαζομένων!!
Η ίδια νοοτροπία επικρατεί δυστυχώς και σε άλλες δημόσιες επιχειρήσεις, όπως η ΠΥΡΚΑΛ και τα Ναυπηγεία, που μάλιστα αυτήν την περίοδο αναζητούν κι επενδυτές για να αποφύγουν την χρεωκοπία κι οι εργαζόμενοί τους την ανεργία. Σιγά μην βρεθεί επενδυτής να βάλει τα λεφτά τους σε επιχειρήσεις, που θέλουν να συνδιοικούν οι συνδικαλιστές…
Απαράδεκτη κατάσταση, αλλά υπάρχει λύση;
Ας ξεκινήσουμε από τα αυτονόητα: Να φροντίσει η Πολιτεία, να εφαρμόζουν τους νόμους κι οι συνδικαλιστές. Κι όχι να τους καταπατούν ατιμώρητοι, όταν δεν τους συμφέρει. Όταν συμβεί αυτό, τότε όλα θα πάρουν τον δρόμο τους. Γιατί επί σαράντα χρόνια τώρα, κανένας συνδικαλιστής δεν τιμωρήθηκε, επειδή δεν σεβάστηκε τους νόμους…
