Αν διαβάσει κάποιος προσεκτικά τις διατάξεις του νέου νομοσχεδίου που παρουσίασε ο υπουργός Δικαιοσύνης, θα διαπιστώσει, ότι πολλές από αυτές ισχύουν ήδη!
Αλλά επειδή ποτέ δεν εφαρμόστηκαν στην πράξη, τροποποιούνται ή εκσυγχρονίζονται, με την ελπίδα κάποτε να εφαρμοστούν…
Για παράδειγμα, ο θεσμός της κοινωφελούς εργασίας ως εναλλακτική ποινή, προβλέπεται ήδη στον ποινικό κώδικα. Αλλά δεν εφαρμόστηκε ποτέ, επειδή διαπιστώθηκε ότι ένα κύκλωμα παραγωγής πλαστών πιστοποιητικών δημιουργήθηκε ταχύτατα και δεν έβγαζε κανείς άκρη για το αν ο νόμος εφαρμοζόταν στην πράξη.
Επιπλέον καμιά αρμόδια αρχή, δεν μπορούσε να ελέγξει αν οι υπόχρεοι εκπλήρωναν αυτήν την υποχρέωση, όπως τα αστυνομικά τμήματα δεν μπορούν να ελέγξουν ακόμα και σήμερα, αν τηρούνται οι περιοριστικοί όροι σε όσους αποφυλακίζονται ή αποφεύγουν την προφυλάκιση.
Η αναβολή μιας δίκης μόνο για λόγους υγείας του κατηγορουμένου, επίσης προβλέπεται. Αλλά το μόνο εύκολο, είναι να εξασφαλίσει βεβαίωση γιατρού, όποιος έχει λόγο να αποφύγει το δικαστήριο…
Η διάταξη που προβλέπει περιορισμό των αποφάσεων για αναστολή εκτέλεσης ποινής, επίσης υπάρχει. Αλλά κάποια στιγμή «έπεσε γραμμή» στους δικαστές να αποφεύγουν τον εγκλεισμό σε σωφρονιστικά καταστήματα, γιατί δεν χωράνε άλλους οι φυλακές!
Για τον ίδιο λόγο παραμένει πολύ χαμηλά, το τιμολόγιο για την εξαγορά μιας ποινής. Διότι αν τα ποσά αυτά αυξηθούν, υπάρχει ο κίνδυνος να αυξηθεί ξαφνικά ο αριθμός των κρατουμένων και να «κρασσάρει» το σωφρονιστικό σύστημα…
Άρα για να βελτιωθεί το σύστημα απονομής της Δικαιοσύνης, αλλά και για να επιταχυνθούν οι σχετικοί ρυθμοί στα δικαστήρια, ένας νόμος δεν φτάνει. Θα πρέπει μαζί με τον νόμο, να αλλάξουν συνήθειες και νοοτροπίες μιας ολόκληρης χώρας, αλλά και να βελτιωθούν και οι υποδομές της.
Κι επειδή όλα αυτά δεν γίνονται από την μια μέρα στην άλλη, ο νέος νόμος του υπουργού Δικαιοσύνης θα αργήσει πολύ να εφαρμοστεί στο σύνολό του.
Αν εφαρμοστεί ποτέ στο σύνολό του…
