Του Βασίλη Χιώτη
Με την χώρα πλέον να έχει διψήφιο ποσοστό πληθωρισμού, αλλά και με την τιμή της βενζίνης να είναι από τις υψηλότερες στην Ευρώπη, ένα είναι βέβαιο: Η μάχη αυτής της προεκλογικής περιόδου που ήδη ξεκίνησε, θα παιχτεί στο γήπεδο της οικονομίας.
Η κυβέρνηση θα προτιμούσε να παιχτεί σε οποιοδήποτε άλλο γήπεδο, που έχει να επιδείξει σημαντικότερες επιτυχίες. Αλλά το περιβάλλον της οικονομίας, είναι ο τέλειος καμβάς για να «ζωγραφίσουν» στις εκλογές τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Κι όσο κι αν αγωνίζεται η κυβέρνηση να κλείσει τα μέτωπα της οικονομίας εδώ και τρία χρόνια, αυτά πολλαπλασιάζονται σαν τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας.
Δαπάνησε 46 δισεκατομμύρια ευρώ για να καλύψει τη ζημιά από την πανδημία και μόλις το πρόβλημα κόπασε, ξέσπασε το ενεργειακό. Μόλις την περασμένη εβδομάδα δαπάνησε επιπλέον 3,2 δισεκατομμύρια για να μαζέψει το κόστος των νοικοκυριών από το ηλεκτρικό ρεύμα και πήρε φωτιά η τιμή της βενζίνης!
Κι εκεί που δηλώνει πως δεν υπάρχουν άλλα ταμειακά διαθέσιμα για να μειώσει τον φόρο κατανάλωσης στα καύσιμα, τώρα βλέπει ότι κάτι πρέπει να κάνει και με αυτό το ζήτημα, γιατί οι Έλληνες που στέναζαν με τον λογαριασμό του ρεύματος, τώρα στενάζουν στα βενζινάδικα.
Ο πρωθυπουργός επανέλαβε ότι η κρίση είναι εισαγόμενη, αλλά αυτά δυστυχώς για εκείνον, είναι ψιλά γράμματα για τον κοσμάκη, που βλέπει ότι πληρώνει την βενζίνη ακριβότερα από τους περισσότερους πολίτες στην Ευρώπη.
Και τα γράμματα γίνονται ακόμη πιο ψιλά, όταν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης σπεκουλάρουν με μοναδική ευκολία, τονίζοντας ότι η λύση είναι εύκολη, ενώ γνωρίζουν ότι δεν είναι.
Συμπέρασμα: Η κυβέρνηση πρέπει να βρει μια λύση και για την τιμή των καυσίμων, έστω κι αν το ταμείο δεν σηκώνει άλλες επιδοτήσεις. Αλλά κι ο λαός θα πρέπει να πάψει να πιστεύει τον κάθε «θαυματοποιό» που διακηρύσσει ότι έχει την λύση έτοιμη.
Οι λύσεις δεν είναι εύκολες. Αλλά και η κυβέρνηση που θέλει να παραμείνει κυβέρνηση, πρέπει να βρίσκει τις λύσεις, εκεί που δεν είναι εύκολες…
