ΚΑΙΡΟΣ

Ελληνίδα αρχιτέκτονας σχεδιάζει πολυτελή σπίτια στην Ινδία -Διάσημοι ηθοποιοί του Bollywood οι πελάτες της

Μια Ελληνίδα από την Φλώρινα, η Γρηγορία Οικονόμου, είναι η αρχιτέκτονας των σταρ της βιομηχανίας κινηματογράφου της Ινδίας, του Bollywood και του Tollywood.

Δημιούργησε ένα μοναδικό στούντιο για ελίτ της τοπικής κοινωνίας, με σχεδιασμούς και κατασκευές πολυτελών σπιτιών, μπανγκαλόους, επαύλεων για διακοπές, με την επωνυμία: «M/S SHIBA GRIGORIA PVT LTD». Η Οικονόμου διατηρεί γραφεία στο Νέο Δελχί, στο Hyderabad, στο Chennai, στο Bengaluru και στην Βομβάη.

Ένας από τους διάσημους πελάτες της είναι και ο δημοφιλής ηθοποιός και σκηνοθέτης, ο γνωστός παγκοσμίως Rakesh Roshan. Παρά την αναγνωρισιμότητα και την λάμψη που εκπέμπει στον κόσμο του θεάματος, δεν παύει αισθάνεται, μακριά απο την Ελλάδα, «το κορίτσι από την Φλώρινα», όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Και ταυτόχρονα δηλώνει ευτυχισμένη μακριά από την πατρίδα, στην Ινδία, όπου βρίσκεται μόνιμα εγκατεστημένη με την οικογένειά της τα τελευταία 13 χρόνια.

«Όταν πρωτοφτάσαμε στη Δελχί, ξημερώματα της 19ης Σεπτεμβρίου του 2009, με τον σύζυγό μου, (σ.σ. ο Έλληνας διπλωμάτης), και τα δυο μας κοριτσάκια, δεν αισθανόμουν ότι ήρθα σε ξένη χώρα», λέει στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Η Ελληνίδα αρχιτεκτόνισσα έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό «Elle Decor» της Ινδίας, το πιο φημισμένο περιοδικό αρχιτεκτονικής και σχεδίασης, στην αχανή αυτή χώρα. Συμμετείχε στον σχετικό διαγωνισμό το 2021, και αναδείχθηκε ως η κορυφαία σχεδιάστρια, με πρότζεκτ σχεδίασης και κατασκευής της εξοχικής κατοικίας της χρονιάς. Συν τοις άλλοις επιλέχθηκε μεταξύ άλλων εκατό αρχιτεκτόνων, για το αρχιτεκτονικό βραβείο της καλύτερης κατοικίας, από το περιοδικό «AD 100» (Architectural and Digest της Ινδίας).

Η ίδια θεωρεί ότι είναι τυχερή για το γεγονός ότι πολύ γρήγορα βρήκε τη θέση της σε μια χώρα με ενάμιση δισεκατομμύριο κατοίκους. Σε ένα χρόνο η δημιούργησε το πρώτο της αρχιτεκτονικό γραφείο, με σκοπό να αναδείξει, μέσω των έργων της, την παραδοσιακή ινδική αρχιτεκτονική, μαζί με τα δυτικά πρότυπα κατασκευών.

«Το πρώτο που προσπάθησα, ήταν να γνωρίσω ανθρώπους, να τους μιλήσω να καταλάβω τον ψυχισμό τους, το χαρακτήρα τους, την καθημερινότητά τους, ώστε να μπορέσω να εκφράσω όλο αυτό, στα σχέδιά μου, έχοντας τον πλούτο γνώσεων της δυτικής αρχιτεκτονική», λέει.

Σχεδιάζει μονοκατοικίες, επαύλεις, μαζί με την εσωτερική αρχιτεκτονική και την διακόσμησή τους. «Καμιά φορά αναλαμβάνω και πολυκατοικίες», λέει, «αλλά πάλι θα είναι για μία μεγάλη ινδική οικογένεια. Στην Ινδία ακόμα, το 2022, τα παιδιά όταν παντρεύονται, μένουν με τους γονείς τους. Όπως στην Ελλάδα παλιότερα. Είναι πολύ συγκινητικό, γιατί καταφέρνουν να ζουν ειρηνικά και αρμονικά πολλές γενιές μαζί, που είναι δύσκολο να συμβεί σήμερα στο δυτικό μας κόσμο», αναφέρει.

Έκανε σπουδές αρχιτεκτονικής και στο Βέλγιο ασχολήθηκε με την διακόσμηση εσωτερικού χώρου, την αναπαλαίωση κτιρίων και παράλληλα σπούδασε ψυχολογία.

Ευθεία γραμμή, ψυχολογία και  η παράδοση της “Βαστού Σάστρα”

“Υιοθέτησα την ψυχολογία ως  μοναδική κινητήρια δύναμη και την αφαίρεση ως την κατευθυντήρια γραμμή του σχεδιασμού στη ς  δημιουργία των διαφόρων χώρων διαβίωσης”, λέει

Στο σχεδιασμό των σπιτιών  στην Ινδία, δεν γίνεται τίποτα, αν δεν υπολογίζεται η φιλοσοφία οικοδόμησης του Βάστου Σάστρα, που μελέτησε η Γργορία Οικονόμου. “Σύμφωνα με αυτήν την θεωρία των 5000 χρόνων, οι Ινδοί και σήμερα δεν υπάρχει περίπτωση να κτίσουν σπίτι χωρίς να τηρήσουν τους νόμους της Βαστού Σάστρα”, λέει και συνεχίζει: «Ήθελα να δημιουργήσω σπίτια στα οποία οι κάτοικοι τους να νιώθουν γαλήνια, χαρά και ηρεμία και να μη θέλουν να φύγουν απ’ το σπίτια τους. Τα σπίτια με την θετική  ενέργεια,  που δίνουν  στους ανθρώπους δύναμη, για να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις  δραστηριότητες τους  εκτός σπιτιού”. 

Μελέτησε  την ινδική αρχιτεκτονική και φυσικά υπολογίζει τα πάντα στο εσωτερικό και εξωτερικό χώρο του σπιτιού, έτσι ώστε να τηρήσει  την τέχνη δόμησης της κατοικίας σε αρμονία με τους νόμους της φύσης,».  Γρηγορία Οικονόμου  τονίζει ότι το πρώτο μέλημα της είναι “Άριστα να συνδυάζω  τις ευθείς γραμμές του δυτικού μινιμαλισμού  με την κουλτούρα του τόπου και την ψυχολογία των ατόμων που θα διαμένουν σ’ αυτό το οίκημα”, λέει στη συνέντευξη της. 

«Τα σπίτια που έφτιαξα για σταρ του Bollywood και το Tollywood μπήκανε σε περιοδικά και φυσικά για μένα τώρα είναι μια σφραγίδα και  πιστοποίηση της επίμονης 11χρονης εργασίας μου.  Ο Rakesh Roshan,  που του σχεδίασα  την μεγάλη έπαυλη, από τη βάση του κτιρίου  έως τη διακόσμηση,  φωτογραφήθηκε στο νέο σπίτι του για πολλά περιοδικά και  μου είπε «Αυτά που έφτιαξες για την οικογένεια μου και κρατήσεις τα πολύ πολύτιμα της καρδιάς, νομίζω θα μπορούσε να μου κάνει κάποιους άλλος». 

“Οι ποντιακές μου ρίζες  βοήθησαν να νιώθω οικεία με τους Ινδούς”
 
Αν και διαφορετικοί πολιτισμοί,  η Γρηγορία Οικονόμου πιστεύει,  ότι η ποντιακή παράδοση και ηθική έχουν πολλά κοινά στοιχεία  με την ινδική και ότι  ότι η Πόντια γιαγιά της, στη Φλώρινα, είχε πλέξει μαζί με τις μάλλινες κάλτσες που ζέσταναν τα πόδια της στο βαρύ χειμώνα,  και τον δυναμικό αισιόδοξο ανοικτό χαρακτήρα της και τον άνθρωπο που ξέρει να αγαπά και να σέβεται τους άλλους.

«Μεγάλωσα με τη γιαγιά Πόντια, οι γονείς μου, η μητέρα και ο πατέρας ,   εργαζόταν στην Κοζάνη. Από μικρό κορίτσι με τη γιαγιά και με τις δύο αδερφές της μητέρας μου, έμενε  στην Φλώρινα. Μεγάλο ρόλο έπαιξε στη ζωή μου και  η νονά μου, που ήτανε δασκάλα στο πειραματικό σχολείο. Με έμαθε να μελετάω, να αγαπώ τη μάθηση », λέει.

Η γιαγιά μου η Ελισάβετ Κωνσταντινίδου γεννήθηκε στην Γέιτσα στο Κάρς, και ο παππούς μου Γρηγόριος Κωνσταντινίδης, γεννήθηκε στο Τουιγούν. Ο παππούς μου σπούδασε δάσκαλος και υπηρέτησε στον Ρωσικό ιππικό ως έφεδρος αξιωματικός στην Κριμαία. Κατά την καταστροφή της Σμύρνης το 1922 ήρθαν στην Ελλάδα. Ο γιος του αδελφού του προπάππου μου, του Ηλία, ο Γιάσκας (Ιάκωβος)Ηλιάδης, ήταν Περιφερειάρχης στο σοβιετικό  Ουζμπεκιστάν κατά την περίοδο του  Γκορμπατσόφ».

“Αρχιτέκτονας κατά τη μεγάλη μου τύχη”  

Η Γρηγορία Οικονόμου δεν σκεφτόταν να γίνει αρχιτέκτονας, το μόνο που ήθελε, λέει, να σπουδάσει  εκτός Ελλάδας. 

«Από μικρό κορίτσι, έξι –επτά χρονών,  όταν με ρωτούσανε πιο επάγγελμα  θα ήθελα να κάνω στη ζωή μου, απαντούσα: «Δεν ξέρω, αλλά δε θα μένω στην Ελλάδα, θα πάω να σπουδάσω στο εξωτερικό και θα ζήσω  μακριά από εσάς!». Ίσως  από μικρή αισθανόμουνα, ότι  η ιστορία της ζωή μου θα εκτυλιχτεί πολύ μακριά από την Ελλάδα».

Αριστούχα του Λυκείου, δεν έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις και έφυγε στο Βέλγιο. 

«Έκανα αίτηση για την νομική σχολή, και ξαφνικά συνειδητοποίησα, ότι δεν θέλω να ασκώ επάγγελμα αυτό, όπου δεν μπορείς να δημιουργείς τίποτα, εκτός να προσφέρεις τις υπηρεσίες. Την ίδια στιγμή  αλλάζω την αίτηση για την αρχιτεκτονική σχολή, εντελώς τυχαία, χωρίς να σκέφτομαι ποτέ το επάγγελμα αυτό. Αλλά μετά, αργότερα,  θυμήθηκα… Δεκάχρονη, πήγα στην Κοζάνη στη μητέρα και μέσα στο εργοτάξιο, είδα  μια ωραία γυναικά αρχιτεκτόνισσα με μακριά μαλλιά, φορούσε και ψηλά τακούνια,  κρατούσε σχέδια... Με γοήτευσε  η εικόνα της δυναμικής γυναίκας, ένοιωσα, ότι θα ήθελα να την μοιάσω».

Στην αρχιτεκτονική σχολή η Γρηγορία Οικονόμου δεν έχασα ούτε μια χρονιά, πήρε  το πτυχίο με άριστα. «Έκανα στο Βέλγιο επίσης τρία χρόνια αρχιτεκτονική εσωτερικού χώρου και δύο χρόνια αναπαλαίωση  κτιρίων, και παράλληλα σπούδασε ψυχολογία. “Στο Βέλγιο παντρεύτηκε με το τον Κωνσταντίνο Μιάτσο. 

Γυρίσανε μαζί  στην Αθήνα, όπου ο σύζυγος μου εργάστηκε στο υπουργείο Εξωτερικών κι εγώ  στη Διεύθυνση συντηρήσεων Διατηρητέων κτιρίων του ΥΠΕΝ. 

Μετά ζήσαμε στην Αλβανία, όπου ο σύζυγος   ήταν  Γενικός Πρόξενος στα Τίρανα. Και  από την  Αλβανία σε λίγα χρόνια  ήρθαμε στην Ινδία”. Σήμερα ο σύζυγος της  υπηρετεί στο Ισλαμαμπάντ, προτείνουσα του Πακιστάν, ενώ η Γρηγορία, όπως λέει δεν μπορεί να αφήσει τα πέντε υποκαταστήματα  της που δημιούργησε, έμενε στο Νέο Δελχί. 

Οι κόρες και το ελληνικό φαγητό 

Πιστεύει  στο Θεό, και  ότι στη ζωή  κατάφερε ήταν  το θέλημα Του.  “Προσεύχομαι για τα παιδιά μου, για τα κορίτσια μου την Ραφαέλα- Ερατώ  και την Αγγελική. Η μεγαλύτερη του χρόνου θα φύγει στη Γαλλία για να συνεχίζει τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο. Πιστεύω, οι προσευχές της μάνας βοηθήσανε και στο πρόσφατο τροχαίο,  πριν λίγες εβδομάδες, όταν το σχολικό λεωφορείο  της Ραφαέλα αναποδογυρίστηκε και  η κόρη μου δεν έπαθε ούτε μία γρατσουνιά,  ενώ ο οδηγός έφυγε από το μέρος δυστυχήματος και ακόμα είναι εξαφανισμένος», αφηγείται με μεγάλη συγκίνηση.   

Επίσης πιστεύει  ότι η παρουσία της μέσα στην οικογένεια, αν και εργαζόμενη και πολύ απασχολημένη, είναι  απαραίτητη. Έχοντας στην υπηρεσία του σπιτιού της 10 άτομα, μαγειρεύει μόνη της.

«Θέλω τα παιδιά μου να τρώνε το φαγητό της μαμάς, γι’ αυτό φροντίζω να μαγειρεύω, ακόμα κι αν νωρίς πρωί πρέπει να φύγω από το σπίτι, θα σηκωθώ τη νύχτα και θα μαγειρέψω για τις κόρες μου, αφού όταν επιστρέψουν από το σχολείο, ίσως θα λείπω, αλλά τα παιδιά θα φάνε το φαγητό της μαμάς!» 
 

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ