Η σχετική ανακοίνωση αφορά στα αποτελέσματα της μελέτης SARIL-RA-TARGET, τα οποία παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια της Ετήσιας Συνάντησης του American College of Rheumatology (ACR) στο Σαν Φρανσίσκο, στην Καλιφόρνια. Η μελέτη πέτυχε τόσο τους στόχους σχετικά με τις βελτιώσεις στα συμπτώματα αλλά και στη φυσική λειτουργία, όσο και στα δευτερογενή τελικά σημεία αποτελεσματικότητας.
Σύμφωνα με τον επιστημονικό ορισμό της θεραπείας, η σαριλουμάμπη αποτελεί έναν υποδορίως χορηγούμενο αναστολέα του σηματοδοτικού μηχανισμού της ιντερλευκίνης-6 (IL-6), η οποία είναι μια πλειοτροπική κυτταροκίνη (μία πρωτεΐνη), που παράγεται από διάφορους τύπους κυττάρων και έχει σημαντικές βιολογικές δράσεις σε διάφορους κυτταρικούς πληθυσμούς. Η συγκεκριμένη λοιπόν πρωτεΐνη σε συνδυασμό με το διαλυτό υποδοχέα της (sIL-6Rα) καθορίζει τη μετάβαση από την οξεία στη χρόνια φλεγμονή. Επιπρόσθετα, ενεργοποιεί τα Β και τα Τ-λεμφοκύτταρα, και προάγει τη φλεγμονή και την αυτοανοσία. Σε ασθενείς με ρευματοειδή αρθρίτιδα, τα επίπεδα της IL-6 έχουν συσχετιστεί με την ενεργότητα της νόσου και την κλινική εικόνα, ενώ πειραματικές μελέτες αποδεικνύουν ότι η IL-6 έχει κεντρικό ρόλο στην ανάπτυξη της φλεγμονώδους αρθρίτιδας.
"Η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να είναι μια εξουθενωτική ασθένεια που έχει σημαντική επίπτωση σε έναν ασθενή, και παρά τη διαθεσιμότητα ενός ευρέως φάσματος θεραπειών, διαπιστώνονται ακόμη πολλές ανάγκες που δεν έχουν καλυφθεί, συμπεριλαμβανομένης της μη ανταπόκρισης των ασθενών σε θεραπείες οι οποίες ήδη υπάρχουν», τονίζει ο Δρ Roy Fleischmann, κλινικός καθηγητής στο Τμήμα Εσωτερικής Παθολογίας στο Πανεπιστήμιο του Τέξας Southwestern και επικεφαλής της μελέτης. "Αυτά τα στοιχεία υποδηλώνουν ότι η σαριλουμάμπη, εφόσον εγκριθεί, μπορεί να αποτελέσει μια νέα επιλογή για τους ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή ρευματοειδή αρθρίτιδα. "
Αξίζει να σημειωθεί ότι η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μία συστηματική φλεγμονώδης νόσος, που προκαλεί μια συμμετρική χρόνια φλεγμονή των αρθρώσεων. Η αιτιολογία της δεν έχει καθοριστεί ακριβώς, καθώς τόσο περιβαλλοντικοί όσο και γενετικοί παράγοντες θα μπορούσαν να σχετίζονται με τη νόσο. Παρά τη γενική άποψη που επικρατεί, η νόσος ξεκινά σε μικρή σχετικά ηλικία και εμφανίζεται συνήθως σε ενήλικα άτομα μέσης ηλικίας 30-50 ετών. Η επίπτωσή της είναι υψηλότερη σε ηλικιωμένο πληθυσμό και στις γυναίκες, με τον αριθμό των γυναικών που προσβάλλονται να είναι περίπου διπλάσιος από των ανδρών.
Κατά τη διάρκεια εξέλιξης της νόσου, οι ασθενείς με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα παρουσιάζουν έντονη επιδείνωση της ποιότητας ζωής τους. Υπολογίζεται ότι 4 στους 10 ασθενείς με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα αδυνατούν να εργαστούν 5 χρόνια μετά τη διάγνωση, ενώ 10 χρόνια μετά τη διάγνωση αυτό το ποσοστό ανέρχεται σε 50%. Σημαντικές είναι και οι οικονομικές συνέπειες από τη νόσο, για τους ασθενείς, τις οικογένειές τους και το σύστημα υγείας.
Σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO), από ρευματοειδή αρθρίτιδα πάσχουν 23,7 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλον τον κόσμο, με συχνότητα που κυμαίνεται μεταξύ 0,3% και 1% του πληθυσμού των ενηλίκων.
Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι πάσχουν από τη νόσο περίπου 40.000 άνθρωποι με το 25% αυτών να εγκαταλείπει την εργασία μέσα στα 5 πρώτα χρόνια από τη διάγνωση, ενώ 1 στους 2 ασθενείς με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην πρόσβαση σε Ρευματολόγο και σε κατάλληλη θεραπεία λόγω της πολύχρονης οικονομικής κρίσης που πλήττει περισσότερο τις ευπαθείς ομάδες.
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
