2000 - 2009: Μια ταραγμένη δεκαετία

Η πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα έχει σχεδόν τελειώσει. Η δεκαετία είχε αρνητικά και τραγικά γεγονότα. Το περιοδικό TIME μιλά για μια δεκαετία που βγήκε, όπως λεει, από την Κόλαση. Όμως, παρά την επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, δύο πολέμους, στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, και την παγκόσμια οικονομική κρίση, υπήρξαν και θετικά γεγονότα. Η δεκαετία μπορεί απλά να χαρακτηρισθεί ταραγμένη.

Πίσω από την δημιουργία της Αμερικής, κρύβεται η ιδέα του ατόμου και της ατομικής ελευθερίας, του πολίτη, προς τιμήν του οποίου υπάρχουν αναρίθμητα μνημεία, όπως το μνημείο Τζέφερσον στην Ουάσινγκτον.

Όλα αφορούν το άτομο και την ελευθερία του, την ευημερία και την ισότητα. Το άτομο είναι σήμερα ο πυρήνας των εξελίξεων, περισσότερο από ποτέ.

Το διαδίκτυο, τα μπλογκ και η έκρηξη της πληροφόρησης απελευθέρωσαν το άτομο που κινείται πλέον σε ένα κόσμο με διευρυμένες δυνατότητες.

Το 2006, το περιοδικό TIME ανέδειξε τον ανώνυμο αναγνώστη σε πρόσωπο της χρονιάς.

Για να καταλάβουμε τις διαστάσεις των αλλαγών το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ένας καθρέφτης.

Είτε πρόκειται για τηλεπαιγνίδια ριάλιτι, είτε για επίδοξους κυνηγούς της δόξας των ριάλιτι, είτε για το Facebook, το MYSPACE, ή το Yοutube, ο κόσμος της τεχνολογίας δημιουργεί έναν νέο κόσμο, όπου το άτομο πρωταγωνιστεί, ως νέος αστέρας, συγγραφέας ή σκηνοθέτης, ως κριτικός.

Τα νέα δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης και κινητοποίησης, αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο εκλέγονται οι πολιτικοί.

Οι συναντήσεις πολιτών στα Δημαρχεία της Αμερικής για το Σύστημα Υγείας, έδειξαν ότι οι πολίτες εμπιστεύονται τις κυβερνήσεις, λιγότερο από ποτέ.

Οι πολίτες χάνουν την εμπιστοσύνης τους στους θεσμούς εκείνους που δημιουργήθηκαν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα τους, την ώρα που η δύναμη του ατόμου και του πολίτη αυξάνεται.

Ο Τόμας Τζέφερσον υποστήριζε ότι οι αμερικανικοί θεσμοί θα πρέπει να παρακολουθούν τις εξελίξεις και τις επιθυμίες του λαού.

Η περασμένη δεκαετία δείχνει ακριβώς το αντίθετο.

Το 2000, η μεγαλύτερη Δημοκρατία του κόσμου δέχθηκε ένα φοβερό πλήγμα.

Η επίθεση στους δίδυμους πύργους ήταν χτύπημα στην καρδιά της αμερικανικής συνείδησης και των αξιών της. Η Αμερική συσπειρώθηκε γύρω από έναν Πρόεδρο, που ξαφνικά βρήκε τη φωνή του και ένα λόγο ύπαρξης και δράσης.

Το Ιράκ όμως ήταν μάλλον πολύ μακριά για έναν πόλεμο που ξεκίνησε μια χώρα που δεν γνώριζε πραγματικά αν θεωρούσε τον εαυτό της αυτοκρατορία.

Τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ακριβώς όπως σχεδιάστηκαν. Σύντομα επικράτησε απαισιοδοξία.

Στη Νέα Ορλεάνη, η φύση έφερε την κυβέρνηση αντιμέτωπη με μια τεράστια πρόκληση.

Καθώς οι άνθρωποι πνίγονταν, ο κόσμος συνειδητοποιούσε ότι η ισχυρότερη χώρα στον κόσμο δεν μπορούσε να προστατεύσει τους πολίτες της.

Ο τυφώνας Κατρίνα προκάλεσε κυβερνητική κρίση στην Αμερική.

Ακόμη και η Καθολική Εκκλησία, που ήταν το θεμέλιο της κοινωνικής συνοχής, κατηγορήθηκε για προδοσία των αξιών της, μετά την αποκάλυψη της συγκάλυψης σεξουαλικών σκανδάλων ιερέων, από την ηγεσία της.

Αυτή όμως που υπονομεύθηκε περισσότερο ήταν η θρησκεία του κέρδους και του χρήματος. 

Ο καπιταλισμός, οι τράπεζες, οι ελεγκτικές αρχές και οι κυβερνήσεις έχασαν την εμπιστοσύνη των απλών ανθρώπων.

Η Αμερική έφτασε στο χείλος της οικονομικής καταστροφής. Η κατάρρευση των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων, τα τοξικά οικονομικά προϊόντα, η χρεοκοπία γιγαντιαίων εταιρειών, η ανεργία και οι κατασχέσεις κατοικιών, προκάλεσαν σοκ και αηδία στο Αμερικανικό κοινό. Από την Ένρον ως τον Μέιντοφ, δημιουργήθηκε ένας ωκεανός αναξιοπιστίας.

Πολλοί αναρωτιούνται τι μπορούμε να περιμένουμε από την επόμενη δεκαετία και αν πρέπει να ανησυχούμε.

Ο Τόμας Τζέφερσον πίστευε ότι η γνώση είναι δύναμη, και θα αισθανόταν ότι αυτή η δεκαετία ήταν μια μεγάλη πρόκληση για τον άνθρωπο.

Θα αναρωτιόταν, όμως, ποια θα ήταν η επίδραση του νέου ισχυρού και με άποψη ατόμου στους πολιτικούς θεσμούς.

Θα άλλαζαν ή θα καταστρέφονταν, και ποιο θα είναι το μέλλον της Αμερικής;
Πηγή: Πηγή: ΒΒC, επιμέλεια Δημήτρης Θωμάς