Απάντηση Σχοινά για «προστασία του ευρωπαϊκού τρόπου ζώης» και τον Γιούνκερ

Απάντηση στις επικρίσεις για τον αμφιλεγόμενο τίτλο του χαρτοφυλακίου του «προστασία του ευρωπαϊκού τρόπου ζωής» δίνει στο Protagon.gr ο νέος αντιπρόεδρος της Κομισιόν Μαργαρίτης Σχοινάς, ενώ μιλά και για τη σχέση του με τον Ζαν Κλοντ Γιούνκερ. 

«Να διαχωρίσουμε την ετικέτα από την ουσία», τονίζει. «Ο ρόλος είναι διττός και υποδηλώνει την Ευρώπη που προστατεύει, αλλά και την Ευρώπη που ανοίγει δρόμους. Είναι και το δεύτερο εξίσου σημαντικό».

Με αφορμή τις επικρίσεις του απερχόμενου προέδρου της Επιτροπής για τον τίτλο του χαρτοφυλακίου του, ο Μαργαρίτης Σχοινάς ανακαλεί τη γνωριμία τους και μιλάει για τη σχέση τους.

«Με τον Γιουνκέρ, γνωριστήκαμε ενόσω ήμουν ευρωβουλευτής», θυμάται. «Του ασκούσα αυστηρό κοινοβουλευτικό έλεγχο, εκείνος ήταν πρόεδρος του Eurogroup. Νομίζω ότι με ξεχώρισε λόγω του μικρού της ηλικίας, κι όταν πια έγινε πρόεδρος με θυμήθηκε. Αναζητούσε έναν Έλληνα πολιτικό που να ξέρει την Ευρώπη. Ανέλαβα (επικεφαλής εκπροσώπου Τύπου της Κομισιόν) τη χειρότερη στιγμή, κάτω από το μαύρο σύννεφο που είχε ήδη κάνει την εμφάνισή του... Τότε συνδεθήκαμε στενά φιλικά, κι ας στέκονταν οι περισσότεροι στη δημόσια εικόνα του alter ego του προέδρου της Κομισιόν. Ζήσαμε δραματικές στιγμές, από το καλοκαίρι του 2014 ως τον Αύγουστο του 2015. Νιώθαμε ότι μας ακουμπούσε η Ιστορία», λέει ο κ. Σχοινάς.

Στη συνέχεια των δηλώσεών του στο Protagon σημειώνει πως «δεν θα ξεχάσω ποτέ τη συνέντευξη Τύπου που είχε προγραμματιστεί τη Δευτέρα της 29ης Ιουνίου, και αφού είχε ήδη ανακοινωθεί το δημοψήφισμα από τον Αλέξη Τσίπρα. Ενώ προετοιμαζόταν για την ομιλία του, ο Γιούνκερ, απερίγραπτα φορτισμένος, ύστερα από πολύωρες διαβουλεύσεις, αποφάσισε ότι ήθελε να απευθυνθεί “προσωπικά” στον ελληνικό λαό, να πει κάτι που θα του “μιλούσε” απευθείας. “Η Ευρώπη είναι η Ελλάδα, και η Ελλάδα είναι η Ευρώπη”• Ο ίδιος συνέταξε τη φράση που συμπύκνωνε τη θέση του, το συναίσθημα του, τη στάση του υπέρ του “Ναι”. Και ασφαλώς ήταν η κορυφαία στιγμή της πενταετίας».

Και, εν κατακλείδι, «όλη μου η ζωή, στην Ελλάδα• όλη μου η καριέρα, στην Ευρώπη. Δεν λειτουργούν αντιθετικά –ξέρετε- αυτά, αλλά συμβιωτικά. Είμαι εξάλλου προϊόν της “άλλης” Ελλάδας: κατάγομαι από την ελληνική επαρχία, οι γονείς μου ήταν εκπαιδευτικοί, πήγα στο δημόσιο σχολείο, έμαθα αγγλικά και γαλλικά στο φροντιστήριο. Στην Ευρώπη, με θεωρούν ως τον πιο Ευρωπαίο Έλληνα, και στην Ελλάδα ως τον πιο Έλληνα Ευρωπαίο. Είναι αυτονόητα τα εχέγγυα».