Το Χρονικό ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ: Από τον τηλεοπτικό διαγωνισμό στο φιάσκο Νovartis

Το τρίτο επεισόδιο της σειράς του ΣΚΑΪ «Το Χρονικό 2014 – 2019» πραγματεύεται τα πεπραγμένα της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ασχολείται με την προσπάθεια ελέγχου των ΜΜΕ μέσω του τηλεοπτικού διαγωνισμού, αλλά και το σκάνδαλο Novartis με την απόπειρα  εμπλοκής πολιτικών προσώπων που αποδείχθηκε φιάσκο...

Μπορείτε να διαβάσετε και να δείτε το πρώτο επεισόδιο της σειράς εδώ και το δεύτερο επεισόδιο εδώ.

Σχέσεις ΣΥΡΙΖΑ με ΜΜΕ


Ακόμα και πριν την άνοδο τους στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ θεωρούν βασικό πρόβλημα στο να εδραιώσουν την εξουσία τους τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, τους εκδότες και του δημοσιογράφους. Θέτουν ως σκοπό τη δημιουργία φιλικών ΜΜΕ .Ο σκοπός αυτός επιδιώκεται παράλληλα με την καλλιέργεια εχθροπάθειας προς τα κατεστημένα παλιά μέσα ενημέρωσης και τους εκπροσώπους τους.




Η εχθροπάθεια αυτή τροφοδοτείται από την οργή και τον θυμό των αγανακτισμένων της πρώτης διετίας και μια αντίστοιχη ρητορική .Ο παλιός λαϊκισμός της τρίτης ελληνικής Δημοκρατίας παίρνει και τα χαρακτηριστικά του μίσους που διευκολύνεται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και την διάχυτη κοινωνική οργή 

Όπως  αναφέρει ο καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας Νίκος Μαρατζίδης: «Την ακραία ρητορική και την ένταση δεν τη γέννησε ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν τη δημιούργησε καν. Είναι ένα αποτέλεσμα δύο παραγόντων που ήρθαν σε επαφή μεταξύ τους. Το ένα είναι η κρίση και η κατάρρευση, που αυτό είναι αντικειμενικό και ο θυμός, εκείνη τη στιγμή υπάρχει διάχυτος στην κοινωνία και σε όλα τα στρώματα και αν θέλετε το συναντάει κανείς ιδιαίτερα στα μεσαία στρώματα που η κατάρρευσή τους εκείνη την εποχή είναι, γίνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, μαγαζιά που βλέπαμε να κλείνουνε, απολύσεις μαζικές, μισθοί περικοπές, άνθρωποι που είχανε μεγάλα δάνεια γιατί ήτανε ας πούμε ευκατάστατοι, είχαν μια άνεση να πληρώσουν και ξαφνικά δε μπορούσαν να πληρώσουν το δάνειό τους και φοβόντουσαν ότι θα χάσουν το σπίτι τους, αυτό παράγει ένα θυμό και παράγει και έντονες αντιδράσεις. Αυτές δεν τις γεννά ο ΣΥΡΙΖΑ. 


Το δεύτερο που δε γεννά ο ΣΥΡΙΖΑ και είναι κάτι που υποτιμήθηκε εκείνη τη στιγμή, δεν έγινε αντιληπτό το βάθος του, είναι η ιστορία των Αγανακτισμένων. Οι Αγανακτισμένοι είναι κατά τη γνώμη μου η βάση για να εξηγηθούν πολλά φαινόμενα στη χώρα από το 2011 και μετά. Ο πανικός της Κυβέρνησης Παπανδρέου μετά από εκεί και ότι ακολούθησε μέχρι το 2012 και με τη διάλυση ουσιαστικά του παραδοσιακού κομματικού πλαισίου των δύο κομμάτων ΠΑΣΟΚ – Νέα Δημοκρατίας, σε μεγάλο βαθμό προκλήθηκε από το φαινόμενο των Αγανακτισμένων. Το φαινόμενο των Αγανακτισμένων είναι αυτό που νομιμοποιεί αυτή τη ρητορική, αυτή είναι η πολιτική ευκαιρία του ΣΥΡΙΖΑ, εκείνη τη στιγμή ο ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπεται από ένα κόμμα της ριζοσπαστικής ανανεωτικής Αριστεράς σε κάτι άλλο, σε τι άλλο; Σε ένα κόμμα που υιοθετεί την εθνικολαϊκιστική ρητορική, υιοθετεί δηλαδή τη στρατηγική των Αγανακτισμένων, ως προς τη βασική και την πλαισίωση του, την ιδεολογική πλαισίωση στα βασικά ζητήματα, που είναι γερμανοτσολιάδες, οι κρεμάλες, όλο το πλαίσιο του ‘’εμείς θα σκίζουμε τα Μνημόνια’’ και ότι ξεκινάμε απ’το μηδέν. Αυτή ήτανε, κατά τη γνώμη μου, η ολοκλήρωση αυτής της πολιτικής ευκαιρίας.»


Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Ήδη από το 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ παρουσιάζουν πολύ καλύτερες επιδόσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης απ ότι τα παλιά κόμματα της τρίτης Ελληνικής Δημοκρατίας .Ο καθηγητής Νίκος Μαραντζίδης εχει μια εξήγηση για αυτό : «Οι ΑΝΕΛ επιχείρησαν να δείξουν ότι είναι το πρώτο ουσιαστικά σοσιαλμιντιακό κόμμα, δημιουργήθηκε μέσα απ ‘το διαδίκτυο, οι επιτροπές τους οι αρχικές ήτανε σχεδόν διαδικτυακά οργανωμένες, δεν υπήρχανε ας πούμε διαδικασίες που έχουμε μάθε παραδοσιακού τύπου. Με αυτή την έννοια αξιοποιήσανε την διαφορετική κοινωνιολογία τους, δημογραφία τους, ήτανε πιο νέοι, οι νέοι είχανε μεγαλύτερο ποσοστό μέσα στις οργανώσεις τους, μέσα στις πολιτικές κινήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ , οπότε αξιοποιούσαν με μεγαλύτερη ευχέρεια αυτά τα μέσα. Στην περίπτωση των… στην περίπτωση των παλιών κομμάτων αυτό που βλέπαμε ήταν περισσότερο έναν επαγγελματισμό στα social media και στη χρήση του Διαδικτύου, ενώ στο ΣΥΡΙΖΑ και στους ΑΝΕΛ βλέπαμε πολύ μεγαλύτερη βάση, δηλαδή πολύ περισσότερους ανθρώπους να συμμετέχουν , να ‘ναι πιο επιθετικοί, να δημιουργούνε συχνά αυτό που θα λέγαμε ένα bulling διαδικτυακό, δηλαδή έβγαινε κάποιος να υποστηρίξει την Κυβέρνηση τότε Σαμαρά και δεχόταν επιθέσεις ως ο γερμανοτσολάκογλου, προδότης και τα λοιπά, μνημονιακός, και άρα αυτό λειτουργούσε σαν μια υγειονομική ζώνη, δηλαδή έκανε τους μνημονιακούς να σωπαίνουν, ακόμα και αν δεν άλλαζαν γνώμη σταδιακά σώπαιναν, ήταν πολύ έντονο στο Διαδίκτυο, αυτό αποτυπωνόταν όμως και στην κοινωνία."

Όμως στα ίδια μέσα μαζικής ενημέρωσης επικρατούσε μια ρητορική κατά του μνημονίου πολύ πιο έντονη απ ότι στη δημόσια πολιτική αντιπαράθεση. Σύμφωνα με τον δημοσιογράφο Πάσχο Μανδραβέλη:



«Αυτή η οργή απονομιμοποίησε όλο το αστικό σύστημα, δεν εννοώ μόνο το πολιτικό σύστημα, εννοώ απονομιμοποίησε και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, απονομιμοποίησε και εμάς τους δημοσιογράφους και μέσα, πατώντας πάνω σε αυτή την οργή τα troll διάφορων κομμάτων και πρωτίστως του ΣΥΡΙΖΑ επιτέθηκαν σε οτιδήποτε έφερε αντίρρηση στο βασικό αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα και πολλές φορές με χυδαίο τρόπο. Νομίζω ότι ήταν παραπλήσιο με το λαϊκισμό που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ . Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δημιούργησε τον λαϊκισμό που προϋπήρχε στην ελληνική κοινωνία, καβάλησε πάνω στο κύμα του λαϊκισμού, έτσι και τα troll του ΣΥΡΙΖΑ καβάλησαν πάνω στην οργή του κόσμου για να απονομιμοποιήσουν διάφορους ανθρώπους από Υπουργούς, πολιτικούς, βουλευτές, ακόμα και συζύγους δημοσιογράφων και τα λοιπά».

Συγκρίνοντας το λαϊκισμό πριν με το λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ο Πάσχος Μανδραβέλης αναφέρει:

«Ο λαϊκισμός, είναι έμφυτος σε όλες τις κοινωνίες διότι υπάρχει ένα πράγμα, ο λαϊκισμός είναι ένα, ένα πράγμα που σου δίνει μια εύκολη απάντηση σε σύνθετα προβλήματα. Εκδηλώνεται ως πολιτική τάση όταν η κρίση μεγαλώνει και εκεί πια ο άλλος χρειάζεται να δώσει απάντηση. Προϋπήρχε ο λαϊκισμός, ο ΣΥΡΙΖΑ απλώς τον φούντωσε και τον καβάλησε, τον καβάλησε πάνω στο κύμα, δηλαδή αυτά που έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ το ’15 για παράδειγμα, η σκληρή διαπραγμάτευση, την οποία έκανε με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα, δεν ήταν εφεύρημα του ΣΥΡΙΖΑ , ήταν γενική η απαίτηση ακόμη και από τα media. Θυμάμαι ότι όλες οι κριτικές που γίνονταν σε όλα τα Μνημόνια είναι ‘’Α δεν έγινε καλή διαπραγμάτευση’’, λες και είχαμε κάποιο standard καλής διαπραγμάτευσης και τη συγκρίναμε και λέγαμε ‘’ε αυτή είναι καλή, αυτή είναι κακή’’ και τα λοιπά. Ε λοιπόν, το ίδιο έγινε με όλα τα ζητήματα. Υπήρχε, προϋπήρχε η έννοια ότι οι ξένοι επιβουλεύονται την Ελλάδα και συνεπώς της δίνουν 100 δις. για να πάρουνε 200 ας πούμε, έτσι;  Η βασική τους ανάγνωση ήταν ότι τα μέσα είναι νεοφιλελεύθερα, άρα ακολουθούν… Όμως, δεν ήταν νεοφιλελεύθερα τα μέσα. Εδώ υπάρχει μια εκπληκτική έρευνα ενός ερευνητή του πανεπιστημίου Αθηνών, το οποίο πήρε και ανέλυσε τον λόγο που ακούστηκε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης την περίοδο κατά το πρώτο Μνημόνιο το 2010 και βγάζει το εξής εκπληκτικό συμπέρασμα, αριστερών αποκλίσεων ο ερευνητής, ότι στο λόγο των πολιτικών ήτανε μοιρασμένος 50 υπέρ, τοις εκατό, υπέρ του Μνημονίου και 50 % κατά. Στον λόγο των δημοσιογράφων ήταν 70 κατά του Μνημονίου και 30 υπέρ. Εμφανίζει δε και το εξής εκπληκτικό. Χώρισε το λόγο σε συναισθηματικό και λογικό, με την έννοια ότι λογικό που έχει επιχειρήματα και ο συναισθηματικός ήταν εκείνος που ήταν εκείνος που βασιζόταν στο  συναίσθημα. 80% του λόγου των δημοσιογράφων ήταν συναισθηματικός, ‘’πόσο κακό είναι το Μνημόνιο’’ χωρίς επιχειρήματα  και 20% είχε επιχειρήματα, ενώ στους πολιτικούς ήταν 60-40, δηλαδή τα αστικά μέσα σε εισαγωγικά ήταν πιο αντιμνημονιακά από τους μνημονιακούς πολιτικούς. ’ρα, λοιπόν, το βασικό τους πρόβλημα ήταν ότι έκαναν λάθος ανάγνωση στην γεωγραφία των μέσων ας το πούμε στην ιδεολογική τοποθέτηση των μέσων ενημέρωσης στην ελληνική κοινωνία.» 

Ο τηλεοπτικός διαγωνισμός

Σε αυτό το σκηνικό ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ μετά την δεύτερη εκλογική του νίκη  σχεδιάζουν αμέσως να υλοποιήσουν τις ιδέες τους για αναδιάταξη του ραδιοτηλεοπτικού τοπίου όπως άλλωστε είχαν προαναγγείλει πριν την εξάμηνη διαπραγμάτευση.


Σύμφωνα με τον Πάσχο Μανδραβέλη: « Εδώ ήταν το εκπληκτικό, ενώ μεγάλοι επιχειρηματίες των μέσων μαζικής ενημέρωσης προσφέρθηκαν προς τον ΣΥΡΙΖΑ και τους είπαν ‘’εδώ είμαστε’’ με κόκκινα πρωτοσέλιδα. Αυτοί επειδή ακριβώς είχαν σχηματίσει αυτή τη λάθος ανάγνωση στο κεφάλι τους, έτσι, προσπάθησαν να φτιάξουν ένα καινούριο μιντιακό σύστημα, το οποίο εκ των πραγμάτων δε θα ήταν τόσο, δεν είχε την τεχνογνωσία του παλιού, έτσι; Και από την άλλη μεριά είχε και αυτά τα θεσμικά παραστρατήματα, μην πούμε, μην πούμε καμιά βαρύτερη κουβέντα. ’ρα, λοιπόν, όλη η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ σε όλα τα θέματα συμπεριλαμβανομένων της αντιμετώπισής τους για τα ΜΜΕ ήτανε χύμα, με λάθος ανάγνωση, λάθος εφαρμογή και θεσμικές παρατυπίες, να μην πούμε βαρύτερη κουβέντα».

Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είναι ο αγαπημένος – προεκλογικός – εχθρός του ΣΥΡΙΖΑ..
Η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, άλλοτε επικαλείται περιορισμένες δυνατότητες του τηλεοπτικού φάσματος, άλλοτε τις αντοχές της αγοράς, και άλλοτε μια μελέτη του Ινστιτούτου της Φλωρεντίας, για να ορίσει τον αριθμό των αδειών εθνικής εμβέλειας σε 4. Τότε, λειτουργούσαν 8 πανελλαδικά κανάλια..
 
Οκτώ επιχειρηματικά σχήματα λαμβάνουν μέρος σε μία εξευτελιστική διαδικασία.. πολυήμερη, χωρίς επικοινωνία, με εκπροσώπους κλειδωμένους μέσα στη Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης και  την αντιπολίτευση να καταγγέλλει την κυβέρνηση πως επιχειρεί να ελέγξει την ενημέρωση..
Υπό την απειλή λουκέτου.. βρίσκονται εκατοντάδες οικογένειες εργαζομένων σε κανάλια που δεν πήραν άδεια.

 Κι ενώ η τηλεοπτική αγορά αναμένει το Συμβούλιο της Επικρατείας που θ’ αποφασίσει αν ο νόμος Παππά είναι συνταγματικός ή μη.. αποκαλύπτεται πως το πόθεν έσχες του Καλογρίτσα, στηρίζεται σε βοσκοτόπια.. δανεικά.. στην Ιθάκη.. 

Οι υπερθεματιστές, καλούνται να πληρώσουν την πρώτη δόση.. Όπως θα καταγγείλει περίπου 1,5 χρόνο μετά ο Βαγγέλης Μαρινάκης, η κυβέρνηση του ζήτησε τότε, να δανείσει τον Χρήστο Καλογρίτσα, για να πάρει την άδεια..Τα σχέδια όλων ωστόσο ανατρέπονται.. με την απόφαση του ανώτατου δικαστηρίου. Ο νόμος,  κρίθηκε αντισυνταγματικός, με ψήφους 14 – 11, χωρίς να δοθεί προθεσμία, στο ΕΣΡ, για να προβεί σε διορθωτικές κινήσεις..

Ίσως το μεγαλύτερο θύμα του περιβόητου διαγωνισμού των τηλεοπτικών αδειών, είναι το ΜEGA και οι εργαζόμενοί του.. Ο σταθμός δεν συμμετείχε σε καμία δημοπρασία.. με αποτέλεσμα το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης, να διακόψει την εκπομπή του.

Υποθεση Novartis

Το εθνικό συμβούλιο ραδιοτηλεόρασης δεν είναι η μόνη ανεξάρτητη αρχή με την οποία έχει δυσκολίες η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ.


Μία μέρα μετά τη διαδήλωση για το Μακεδονικό στην Αθήνα η κυβέρνηση ανακοινώνει ότι η εισαγγελία διαφθοράς βρίσκεται μπροστά στην εξιχνίαση του μεγαλύτερου οικονομικού σκανδάλου στην ιστορία της  Ελληνικής Δημοκρατίας Στην Βουλή στέλνεται μια δικογραφία που αφορά 10 πολιτικούς της αντιπάλους που συμφώνα με τις καταθέσεις 3 ανώνυμων μαρτύρων έχουν χρηματισθεί από την φαρμακοβιομηχανία Novartis.


Πολύ γρήγορα η υπόθεση εμφανίζει όλο και περισσότερο τα χαρακτηριστικά της χειραγώγησης 
Στις 5 Φεβρουαρίου του 2018, η ηγεσία του τότε υπουργείου Δικαιοσύνης, μεταβαίνει εκτάκτως στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο αναπληρωτής υπουργός Δικαιοσύνης Δημήτρης Παπαγελόπουλος δηλώνει: «Η πείρα μου ως εισαγγελέας, με οδηγεί αβίαστα στο συμπέρασμα, ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους.. όπως το λέω..»

Η υπόθεση της Novartis είχε ξεσπάσει περίπου 2 χρόνια πριν, όταν αποκαλύφθηκε πως η εταιρεία δωροδοκούσε γιατρούς σε Αμερική, Ασία και Ευρώπη, για να προωθούν τα φάρμακά της..

Στην Ελλάδα όμως, το σκάνδαλο της Novartis πήρε πολιτικές προεκτάσεις.. με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να καταγγέλλει πως η – επί σειρά ετών – αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης, συνοδεύτηκε με μίζες υπουργών, που προωθούσαν τα συμφέροντα της εταιρείας..
Το οικοδόμημα της ποινικής εμπλοκής πολιτικών προσώπων, στηρίζεται σε καταθέσεις 3ων προστατευόμενων μαρτύρων.. με τις κωδικές ονομασίες, Μάξιμος Σαράφης.. Αικατερίνη Κελέση.. και Γιάννης Αναστασίου.. 

Περίπου 1 χρόνο μετά, ο Γιάννης Αναστασίου θ’ αποκαλύψει στον ΣΚΑΙ πως η εισαγγελία τον πίεζε για να συμπεριλάβει στην κατάθεσή του, πολιτικά πρόσωπα..

Η Βουλή συστήνει προανακριτική επιτροπή, για να διερευνήσει τυχόν ποινικές ευθύνες 10 πολιτικών προσώπων.Τους πρώην πρωθυπουργούς Αντώνη Σαμαρά και Παναγιώτη Πικραμμένο.. και τους πρώην υπουργούς Γιάννη Στουρνάρα, Δημήτρη Αβραμόπουλος, ’δωνη Γεωργιάδης, Ευάγγελο Βενιζέλο, Ανδρέα Λοβέρδο, Ανδρέα Λυκουρέντζο, Μάριο Σαλμά και Γιώργο Κουτρουμάνη..


O - για μόλις 35 ημέρες - υπηρεσιακός πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμένος, δεν είχε καν χειριστεί, υπόθεση της Novartis..

Δύο μήνες μετά, η Βουλή δηλώνει αναρμόδια.. και επιστρέφει το φάκελο της Novartis στη Δικαιοσύνη για να συνεχίσει την έρευνα..

Στον ’ρειο Πάγο ωστόσο, το κλίμα είναι βαρύ. Η εισαγγελέας Διαφθοράς Ελένη Ράικου, που προΐστατο της έρευνας της υπόθεσης Novartis, είχε παραιτηθεί από τον Μάρτιο του 2017.. καταγγέλλοντας φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης πως την συκοφαντούν.

Η τότε πρόεδρος του Αρείου Πάγου, και μετέπειτα σύμβουλος του πρωθυπουργού, Βασιλική Θάνου, προέκρινε για Επικεφαλής της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς, την Ελένη Τουλουπάκη..
Στις αρχές του 2019, παραιτείται και ο εποπτεύων της εισαγγελίας Διαφθοράς, Ιωάννης Αγγελής, που καταγγέλλει πολιτικές μεθοδεύσεις για να στηθεί η υπόθεση της Novartis.Κάτι που αφήνει να εννοηθεί, και ο Πάνος Καμμένος.. σε μία από τις τελευταίες του ομιλίες ως πολιτικός αρχηγός.


Και οι δύο δικαστικοί λειτουργοί, αναφέρουν στις παραιτήσεις τους το ρόλο του Ρασπούτιν.. όπως τον αποκαλούν.. ενός υπουργού της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που παρεμβαίνει παρασκηνιακά στην εισαγγελική έρευνα.

«Το άτομο το οποίο εξύφανε τη σε βάρος μου σκευωρία έχει την ικανότητα να πλάθει σενάρια “τύπου Ρασπούτιν”, έχει προσβάσεις στα ΜΜΕ, έχει νομικές γνώσεις, χωρίς να αποκλείεται να έχει γνώσεις μυστικών υπηρεσιών… Είναι μέλος της κυβέρνησης και έχει την δυνατότητα να διορίζει «παιδιά και νύφες» ατόμων σε ανώτερες βαθμίδες της Δικαιοσύνης» αναφέρει ο κ. Αγγελής.

Η εισαγγελία Διαφθοράς καλεί ως ύποπτο, μόνο τον πρώην υπουργό Ανδρέα Λοβέρδο.. για 4 πρόσωπα η υπόθεση αρχειοθετείται.. ενώ η έρευνα συνεχίζεται για τα υπόλοιπα πέντε..
Ίσως το πιο εντυπωσιακό στην υπόθεση της Novartis είναι πως από τον Φεβρουάριο του 2018, όταν ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της χώρας κυριεύθηκε από ένα τοξικό κλίμα.. ο Κωνσταντίνος Φρουζής, ο ισχυρός άνδρας της εταιρείας που κατηγορείται ότι δωροδοκούσε με εκατομμύρια ευρώ, Έλληνες πρωθυπουργούς και υπουργούς.. δεν κλήθηκε ποτέ να καταθέσει από την εισαγγελία Διαφθοράς… παρόλο που ο ίδιος το’ χει ζητήσει.

Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς δεν διστάζει να κατονομάσει ως Ρασπούτιν τον αναπληρωτή υπουργό Δικαιοσύνης κ. Δημήτρη Παπαγγελόπουλο κάτι που ο ίδιος πεισματικά αρνείται .Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δεν παρέχει κάλυψη και του ζητά να απαντήσει εκείνος στον Σαμαρά ενώ ο Ευάγγελος Βενιζέλος θεωρεί ότι η επόμενη βουλή πρέπει να αποκαταστήσει το κύρος των θεσμών προφανώς ερευνώντας την υπόθεση αυτή.


Ο πρώην αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Βασίλης Μαρκής σημειώνει ότι οι ειδικές εισαγγελίες όπως η εισαγγελία διαφθοράς δεν στελεχώνονται πάντα με τους κατάλληλους ανθρώπους σε ο,τι αφορά την ανεξαρτησία τους :

«Αρκετές επιλογές ήταν επιτυχημένες, υπάρχουν όμως και αρκετές επιλογές οι οποίες κατά την άποψή μου, έτσι με τον πιο επιεική χαρακτηρισμό θα τις χρησιμοποιήσω, θεωρώ αποτυχημένες, με την έννοια ότι, φαίνεται, τουλάχιστον φαίνεται, κατά το φαινόμενο τουλάχιστον ότι κάποιοι από τους ανθρώπους που έχουν καταλάβει θέσεις σε αυτές τις κρίσιμες εισαγγελίες, φαίνεται να λειτουργούν προς εξυπηρέτηση συμφερόντων κυρίως της εκτελεστικής εξουσίας και κυρίως στην αντιπαλότητά της με τους κομματικούς, έτσι, αντιπάλους. Για μένα είναι ένα εξαιρετικά, έτσι, πάντα πίστευα το εξαιρετικά σημαντικό είναι ο Εισαγγελέας να είναι ένας άνθρωπος και ένας λειτουργός εντελώς ανεξάρτητος, τρίτος έναντι όλων, αλλά δυστυχώς υπάρχουν φαινόμενα τα τελευταία 2-3 χρόνια που με λύπη με κάνουν να καταλήγω στο συμπέρασμα ότι κάποιοι έτσι νέοι συνάδελφοί μου έχουν ξεχάσει το ότι θα πρέπει ο Εισαγγελέας να είναι υπεράνω όλων, ακόμα και υπεράνω της εκτελεστικής εξουσίας και συγκεκριμένα της κυβέρνησης κατά την άσκηση των καθηκόντων τους.»


ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ: Επομένως τι να γίνει, να καταργηθούν αυτές οι ειδικές εισαγγελίες;

ΜΑΡΚΗΣ: Ναι, είναι ένα πρόβλημα ή τουλάχιστον να γίνει μια αξιολόγηση του τι έχουν προσφέρει καθεμία από αυτές διαχρονικά, κατά το χρόνο που λειτούργησαν και αν αποτέλεσμα αυτής της αξιολόγησης είναι ότι πράγματι προσφέρουν κάτι, να διατηρηθούν, να διατηρηθούν όμως με αυτά τα κριτήρια που σας είπα, δηλαδή το να επιλέγονται εισαγγελείς που έχουν και εμπειρία και ήθος και επιστημοσύνη και κυρίως φρόνημα, γιατί διερωτάται κανείς με επιλογές που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια αν τίποτα από αυτά τηρείται, όταν παραδείγματος χάρη για να καταλάβετε μία θέση σε μία κρίσιμη Εισαγγελία αυτού του είδους επιλέγεται Αντεισαγγελέας Εφετών, ο οποίος είναι Αντεισαγγελέας Εφετών μίας ημέρας ή μίας εβδομάδος, ενώ υπάρχουν 45 Αντεισαγγελείς Εφετών στην Αθήνα με θητεία 10 και 12 και 15 ετών. »

Η τάση να ελεγχθούν οι εξουσίες χαρακτήρισε την ηγετική ομάδα ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ αλλά κάποιοι ξεχώρισαν για τον ιδιαίτερο ζήλο τους .Ένας από αυτούς είναι ο Παύλος Πολάκης. Ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας που ανέλαβε καθήκοντα στην οδό Αριστοτέλους  μετά το φθινόπωρο του 2015 έθεσε ως πολιτική προτεραιότητα την ηθικοποίηση του συστήματος υγείας .Αυτό αποδείχθηκε ένα ακόμα σύνθημα η επιδίωξη της υλοποίησης του οποίου συνοδεύθηκε από κακοποίηση των θεσμών.

Η ρητορική Πολάκη


Στις 14 Οκτωβρίου 2018.. στον πολυχώρο Αθηναΐς, πραγματοποιείται η κεντρική επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ. Στο βήμα.. ανεβαίνει ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας.. χωρίς κάμερες να γράφουν.. ο Παύλος Πολάκης περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο θα κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις εκλογές: «Θα κερδίσουμε τις εκλογές αν βάλουμε κάποιους φυλακή. Πρέπει να βάλουμε κάποιους φυλακή.. και εδώ είναι ζήτημα πολύ συγκεκριμένο.. Πρέπει να επιταχύνει η Δικαιοσύνη αυτό που κάνει.. δεν μπορούμε να συνεχίσουμε άλλο την ψηλή κουλτούρα.. είναι επικίνδυνο, αλλά έτσι είναι.. Αν δεν σπάσει αυτή η ιστορία δεν παίρνουμε πραγματική εξουσία σ' αυτή τη χώρα.. και ο νοών νοείτω..»
Η δήλωση του αναπληρωτή υπουργού Υγείας ωστόσο, δεν ξάφνιασε ιδιαίτερα τους παρευρισκόμενους..

Το ύφος αλλά και η ουσία των δηλώσεών του.. ήταν γνωστές.. από τότε που ήταν δήμαρχος Σφακίων.Όταν ανέλαβε υπουργός.. τα πράγματα εκτροχιάστηκαν.


Μέσω Facebook, εκτοξεύει ύβρεις σε δημοσιογράφους, μέσα ενημέρωσης και πολιτικούς αντιπάλους του.. παρόλο που έχει καταδικαστεί τουλάχιστον 3 φορές για συκοφαντική δυσφήμιση.. έπειτα από αγωγή του πρώην προέδρου των εργαζομένων του ΚΕΕΛΠΝΟ, του προέδρου της ΠΟΕΔΗΝ, αλλά και του δημοσιογράφου του ΣΚΑΙ, Βασίλη Μπεσκένη

Τον Φεβρουάριο του 2019, ο Παύλος Πολάκης βρίσκεται στη δίνη ενός σκανδάλου..

Αποκαλύπτεται πως υποθήκευσε το σπίτι του στα Σφακιά, που είχε ήδη ενεχυριαστεί σε άλλο παλαιότερο δάνειο, για να πάρει καταναλωτικό δάνειο, ύψους 100 χιλιάδων ευρώ.. από την κρατική, Τράπεζα Αττικής.

Ο Γιάννης Στουρνάρας, καλεί την Attika Bank σε εξηγήσεις.. με τον Παύλο Πολάκη, να τηλεφωνεί στον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, και να δημοσιοποιεί – επιλεκτικά – αποσπάσματα από τη συζήτηση που έχουν. 

Ένα μήνα πριν τις ευρωεκλογές, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας βάζει στο στόχαστρό του τον υποψήφιο της Νέας Δημοκρατίας.. Στέλιο Κυμπουρόπουλο..

Αναρτά στο Facebook το ΦΕΚ με το οποίο διορίστηκε, ως άτομο με ειδικές ανάγκες, στο νοσοκομείο Αττικόν.. γράφοντας πως προσβάλλει τα ΑΜΕΑ..

Η Νέα Δημοκρατία καταθέτει πρόταση μομφής κατά του Παύλου Πολάκη.. την οποία η κυβέρνηση μετατρέπει σε ψήφο εμπιστοσύνης


153 βουλευτές υπερψηφίζουν την κυβέρνηση… και ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας παραμένει στη θέση του..

Όσο για τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο.. υπερψηφίστηκε από περίπου 400 χιλιάδες Έλληνες ψηφοφόρους.. και πήρε το δρόμο για την Ευρωβουλή..

Ο Πολάκης και το ύφος του σηματοδοτεί και ένα γενικότερο πρόβλημα επιλογής ανθρώπων από την πλευρά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ που με την δικαιολογία του ηθικού πλεονεκτήματος έκανε επιλογές ανθρώπων που δεν ήταν οι κατάλληλοι λέει ο Τάκης Θεοδωρόπουλος 


 ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: Και πώς θα γίνεται η Αριστερά της τέχνης, του λόγου, του πολιτισμού…
ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ήταν κάποτε, ήταν κάποτε, ήταν κάποτε… δεν είναι πια. Ήταν κάποτε, μη γελιόμαστε, δηλαδή η Αριστερά όντως είχε μία, είχε μία, είχε και πνευματικούς ανθρώπους, είχε και δημιουργούς πολύ σημαντικούς.

’ντεξαν οι Θεσμοί; 

Στα 3,5 χρόνια διακυβέρνησης λίγα κάστρα θεσμών αντεξαν στην προσπάθεια της κυβέρνησης να επιβάλλει τον έλεγχό της :¨Το ΣτΕ , η Τράπεζα της Ελλάδος και ένα μικρό μέρος των ΜΜΕ. Οι υπόλοιποι θεσμοί είτε ετρώθησαν , είτε αχρηστεύθηκαν απο την προσπάθεια της εκτελεστικής εξουσίας να τους ελέγξει
      
Ωστόσο άντεξαν όπως λένε στο Χρονικό δύο από τους ανθρώπους που τους παρατηρούν συστηματικά .Ο πρώτος είναι ο ομότιμος καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου κ Νίκος Αλιβιζάτος.

ΤΕΛΛΟΓΛΟΥ: Παρόλ’αυτά σε ένα άλλο κείμενό σας λέτε ότι εάν συγκρίνουμε την Ελλάδα με την Ουγγαρία και την Πολωνία ακόμα, με εκείνα που συμβαίνουν σε αυτές τις χώρες, γενικά κάτω από τη γραμμή του λογαριασμού βλέπει κανείς ότι οι θεσμοί άντεξαν.

ΑΛΙΒΙΖΑΤΟΣ: ’ντεξαν, και κυρίως γιατί άντεξαν δύο μείζονες θεσμοί. Να θυμίσω κύριε Τέλλογλου ότι τα αυταρχικά καθεστώτα σήμερα δεν στηρίζονται στις λόγχες των στρατιωτικών, δεν έχουμε στρατιωτικά πραξικοπήματα γιατί η Ευρώπη δύσκολα θα τα ανεχόταν. Οι εκλογές δε μπορεί κανείς να αποστεί από αυτόν τον τρόπο για την κατάληψη της εξουσίας, πλην όμως οι εκλογές μανιπουλάρονται, ο κόσμος πολύ εύκολα χειραγωγείται και για αυτό ανάμεσα από τις Εκλογές, χρειάζεται να λειτουργούν κάποιοι θεσμοί οι οποίοι θα αποτρέπουν την όποια Κυβέρνηση να εξελιχθεί σε μια μικρή δικτατορία ή μεγαλύτερη. Δύο είναι οι κρίσιμοι θεσμοί, οι οποίοι στην Ελλάδα άντεξαν. Ο πρώτος είναι η δικαστική εξουσία, όπου παρά τις προσπάθειες που έγιναν για να προσεταιρισθούν δικαστές από την εκτελεστική εξουσία, από μία πολύ συγκεκριμένη ομάδα στο πλαίσιο της απερχόμενης Κυβέρνησης, η οποία είχε προσβάσεις σε αυτό το χώρο, δεν κατέστη δυνατό. Και δεν είναι μόνο το Συμβούλιο της Επικρατείας που άντεξε, αντέξανε και τα άλλα δικαστήρια. Να σας θυμίσω ότι ο ’ρειος Πάγος, πέντε διαφορετικές πενταμελείς συνθέσεις του Συμβουλίου του Αρείου Πάγου άντεξαν στην απίθανη κυβερνητική πίεση για τους οκτώ Τούρκους πιλότους που η Κυβέρνηση ήθελε να τους εκδώσει στην Τουρκία αρχικά.  Ο άλλος θεσμός που επίσης, εκεί όμως δεν είμαι σε θέση να σας πω πώς έγινε, άντεξε είναι τα Μέσα Ενημέρωσης. Θεωρώ πολύ σημαντικό το ότι η πτώχευση του συγκροτήματος Λαμπράκη δεν οδήγησε στην επέκταση της αυτοκρατορίας Σαββίδη και σε αυτό το συγκρότημα. Το ότι δεν πέρασε φοβάμαι ότι είναι ένα θέμα που αξίζει ειδικού ρεπορτάζ, δεν έχω δει ποτέ μου τον κύριο Μαρινάκη, ούτε ξέρω ποιες είναι οι προθέσεις του, ούτε τίποτα, θεωρώ όμως ότι είναι πολύ σημαντικό το ότι βρέθηκε ένας άλλος επιχειρηματίας και όχι ο φίλος της κυβερνήσεως να αναλάβει το συγκεκριμένο συγκρότημα.

Ο Νίκος Μαραντζίδης παρατηρεί ότι οι θεσμοί κινήθηκαν στα όριά τους αλλά και αυτός συμφωνεί ότι άντεξαν το βάρος της πίεσης που δέχθηκαν.

ΜΑΡΑΝΤΖΙΔΗΣ:
Με τους θεσμούς δεν παίζεις πολύ εύκολα, ότι οι μικρές χώρες μέσα σε υπερεθνικούς οργανισμούς έχουνε τα όριά τους και αυτά τα όρια σημαίνουνε κόστη που καλούνται να πληρώσουν οι πολίτες, αν δεν τα εκτιμήσει σωστά και επίσης σε ότι αφορά την κουλτούρα του κομματικού συστήματος νομίζω πήρε το μάθημα ότι η κουλτούρα του Εμφυλίου πολέμου πρέπει να την αφήσουμε στην άκρη. Μπορεί να είναι γοητευτική για τους πιτσιρικάδες των κομμουνιστικών οργανώσεων ή των οργανώσεων αριστερών κομμάτων η αφήγηση της ιστορίας με τα πρόσωπα, με τον ’ρη, με τους καπετανέους και τα λοιπά, μπορεί να είναι γοητευτική και για μας να τη συζητάμε στις παρέες, αλλά για ένα κόμμα εξουσίας είναι απλώς ένα φόντο. Για ένα κόμμα εξουσίας αυτά τα σύμβολα, αυτό το παρελθόν είναι ένα φόντο που το διαχειρίζεται, το χρησιμοποιεί, αλλά αυτό μέσα στα όρια που οι θεσμοί μπορούν να το αντέξουν. Χτυπήσαμε στα κιγκλιδώματα της Δημοκρατίας, χτυπήσαμε την περίοδο 2010-2015, χτυπήσαμε σαν χώρα, σαν κοινωνία, σαν θεσμικό πλαίσιο, σαν κομματικό σύστημα. Τα κιγκλιδώματα άντεξαν, άντεξαν γιατί είμαστε μια ανεπτυγμένη οικονομία, πλανητικά μιλώντας, είμαστε μια σταθερή δημοκρατία 40 χρόνων και, και είμαστε μέλος της Ευρωπαϊκής οικογένειας, που κατά τη γνώμη μου είναι το σημαντικότερο από τα τρία που είπα. Τα κιγκλιδώματα άντεξαν, αλλά κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να σκεφτόμαστε κάθε φορά να κάνουμε το crash test και δεν πρέπει στο τέλος να κάνουμε αποτίμηση πόσο αντέχουν αυτά τα κιγκλιδώματα, νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που όλοι θα πρέπει να συμφωνήσουμε πια από εδώ και μπρος όταν συζητάμε για αυτή την περίοδο από το ’09 έως το ’15 , σαν ένα από τα μαθήματα που έχουμε πάρει.
Ο δημοσιογράφος Πάσχος Μανδραβέλλης λέει οτι τα τραύματα των θεσμών αποτελούν ένα προηγούμενο για το μέλλον αν δημιουργηθούν κατάλληλες συνθήκες.

ΠΟΡΤΟΣΑΛΤΕ: ’ντεξαν οι θεσμοί;

ΜΑΝΔΡΑΒΕΛΗΣ:  Σε ένα βαθμό ναι, αλλά διαβρώθηκαν, δηλαδή όλα αυτά τα… οι θεσμοί είναι πολύ ευαίσθητα πράγματα, κάτι που γίνεται τώρα μπορεί να μην έχει έναν άμεσο αντίκτυπο αύριο, αλλά μπορεί κάποιος να πατήσει σε αυτήν την πληγή που θα αφήσει για να κάνει κάτι χειρότερο, αυτό είναι το κακό με τους θεσμούς, παντού στον κόσμο έτσι; Αυτά που κάνει ο Τραμπ τώρα είναι, είναι αισχρά αλλά μπορεί κάποιος πιο λαϊκιστής από αυτός να πατήσει σε αυτά που έκανε ο Τραμπ για να δημιουργήσει χειρότερα

Η αποκατάσταση της ζημιάς στους θεσμούς στην βουλή που θα προκύψει μετά τις 7 Ιουλίου προϋποθέτει όχι απλά τη βούληση της κυβερνητικής πλειοψηφίας αλλά θα απαιτηθεί και η συμμετοχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης .Από αυτήν την άποψη η καμπάνα χτυπάει τόσο για τη ΝΔ όσο και για τον ΣΥΡΙΖΑ.



Πηγή: skai.gr