Κλείσιμο

Η συνεχής ενασχόληση με τη δουλειά απειλεί την ψυχική μας υγεία

Με τα SMS, τα e-mail και τα κινητά αναιρούνται τα όρια μεταξύ δουλειάς και ελεύθερου χρόνου, με συνέπεια την αύξηση ψυχικών ασθενειών. Ειδικοί και πολιτικοί ζητούν ένα καθαρό διαχωρισμό εργασίας και ελεύθερου χρόνου.

Το standby στα ηλεκτρονικά μηχανήματα θεωρείται σπατάλη. Η «κατάσταση ετοιμότητας» στον εργαζόμενο έχει δυστυχώς μεγαλύτερες επιπτώσεις. Δημοσκόπηση του συνδέσμου υψηλής τεχνολογίας Bitkom δείχνει ότι το 88% των εργαζομένων στη Γερμανία είναι διαθέσιμο εκτός εργασίας σε πελάτες, συναδέλφους και προϊσταμένους.

Ο Σύνδεσμος Γερμανικών Συνδικαλιστικών Οργανώσεων DGB ζητά από την κυβέρνηση σαφείς κανόνες για τη διαθεσιμότητα των εργαζομένων και η υπουργός Απασχόλησης Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν απαντά ως εξής: «Θα πρέπει να υπάρξουν κανόνες που διέπουν την επικοινωνία μέσω mail και κινητών. Κανόνες που πρέπει να οριστούν από τους εργοδότες, αλλά και να εφαρμόζονται από τους εργαζόμενους. Όπως στην οικοδομή είναι υποχρεωτικό το κράνος, έτσι θα πρέπει να υπάρχουν κανόνες που διασφαλίζουν την ψυχική υγεία των απασχολούμενων.

Λιγότερη ξεκούραση, περισσότερες ενδοοικογενειακές συγκρούσεις

Η συνεχής διαθεσιμότητα για την εργασία στερεί από τους ανθρώπους ενέργεια που χρειάζονται αλλού, λέει η εργασιακή ψυχολόγος Ζαμπίνε Κόρεκ από το Πανεπιστήμιο της Λειψίας στην DW: «Είναι σαν την επαναφορτιζόμενη μπαταρία. Ο χρόνος φόρτισης μειώνεται συνεχώς γιατί απασχολούμαστε με τη δουλειά μας τα βράδια, τα Σαββατοκύριακα και στις διακοπές». Με συνέπεια ότι μας μένει όλο και λιγότερος χρόνος για την οικογένεια ή τα όποια ενδιαφέροντά μας.

Ταυτόχρονα όμως υπάρχουν και ψυχικές επιπτώσεις, λόγω της αυξανόμενης πίεσης προς τον εργαζόμενο. Συνήθως ο φόρτος εργασίας είναι τέτοιος που το κλασικό οκτάωρο δεν φθάνει. Και έτσι ο χρόνος εργασίας διευρύνεται εις βάρος του ελεύθερου χρόνου, λέει η Γερμανίδα ψυχολόγος.

Χρειαζόμαστε μια διαφορετική στάση απέναντι στην εργασία

Η Ζαμπίνε Κόρεκ βλέπει την αύξηση του χρόνου εργασίας και τη μείωση του ελεύθερου χρόνου ως δομικό πρόβλημα: «Νομίζω ότι στη Γερμανία κυριαρχεί η εντύπωση ότι ένας καλός συνεργάτες ή προϊστάμενος είναι εκείνος που εργάζεται πολύ. Και αυτό θα πρέπει να αλλάξει. Πρέπει οι άνθρωποι τα βράδια ή το Σαββατοκύριακο να μην ασχολούνται με τη δουλειά τους».

Ίσως το ιδανικό μοντέλο να είναι οι Σκανδιναβικές χώρες. Όταν ένας εργαζόμενος μένει στο γραφείο περισσότερο από ότι συνηθίζεται, ο προϊστάμενος τον ρωτά μήπως δεν του αρκεί ο χρόνος που έχει στη διάθεσή του. Στις χώρες αυτές η παραμονή στο γραφείο πέραν του προβλεπόμενου χρόνου ή ακόμα η μεταφορά δουλειάς στο σπίτι δεν θεωρείται ιδιαίτερα τιμητική για τον εργαζόμενο.
Πηγή: Gunther Birkenstock, Στέφανος Γεωργακόπουλος