”Δεν φαντάζομαι να πιστέψατε ότι αυτές μου οι σκέψεις αφορούν όλους όσους έχουν κινητικά προβλήματα και επιστήμονες, διανοούμενους, ανθρώπους όλων των κατηγοριών.
”Δεν υπήρξε απολύτως καμία άλλη αναφορά και πάντα αναφέρομαι σε καθέναν ξεχωριστά.
”Το συγκεκριμένο πρόσωπο στο οποίο αναφέρθηκα είναι ο κύριος Σόιμπλε. Δεν αναφέρθηκα σε κανέναν άνθρωπο που έχει ή δεν έχει πρόβλημα (…) Έκανα μία προσωπική εκτίμηση, ότι στο συγκεκριμένο πρόσωπο ένα ατυχές περιστατικό στη ζωή του, λειτούργησε ως ένας μοχλός εμμονικής αντίληψης και περιφοράς ιδεών, οι οποίες έχουν φέρει την ανθρωπότητα σε απόγνωση.
”Πιστεύω πως είμαι σαφής και ξεκάθαρος.»
Αποσπάσματα από την επιστολή Λαζόπουλου προς τον πρόεδρο της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία
Η νέα ανοίκεια επίθεση του Λάκη Λαζόπουλου στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε την περασμένη Τρίτη θα μπορούσε να ήταν απλώς ένας ακόμη κρίκος στην αλυσίδα των -συχνά κάτω από τη μέση και πάντα δίχως αντίλογο- χτυπημάτων που καταφέρει ηδονικά στα θύματά του ο άλλοτε δημοφιλής ηθοποιός. Άλλωστε με κάποια εξ αυτών (άλλοτε με Βουγιουκλάκη και Ντενίση και εσχάτως με Σόιμπλε και Άδωνι γιατί “είμαστε και πιο πολιτικοποιημένοι”) είναι ιδιαίτερα εμμονικός. Την Τρίτη ωστόσο έβαλε ένα μεγάλο αυτογκόλ, προκάλεσε αγανάκτηση σε πολύ κόσμο, και έγινε αυτός, ο μέγας σατιρικός, από υποκείμενο αντικείμενο καυστικής σάτιρας.
Όμως ο Απόστολος Λαζόπουλος (κατά κόσμον Λάκης) έχει πει και χειρότερα για τον γερμανό υπουργό, όχι γιατί σατίρισε τις απόψεις του ή τις πολιτικές του, όπως βεβαίως δικαιούται, αλλά γιατί “παίζει” τηλεοπτική μπαλίτσα με το σωματικό του πρόβλημα, απότοκο μιας απόπειρας δολοφονίας το 1990... “Αν γίνουμε όλοι πτώματα είναι η μοναδική περίπτωση γι’ αυτόν να νοιώσει ψηλότερος” είχε αναφέρει χαρακτηριστικά το 2013 για τον Σόιμπλε. Όμως τότε δεν υπήρξαν και πολλές αντιδράσεις γιατί, βλέπεις, ήμασταν στο αντιμνημονιακό peak...
Το χειρότερο είναι ότι η επιστολή “συγγνώμης” του Λαζόπουλου προς τα άτομα με αναπηρία είναι στην πραγματικότητα θλιβερότερη των όσων δήλωσε στην εκπομπή του για τον Γερμανό.
Κι αυτό, γιατί ο ηθοποιός ουσιαστικά ομολογεί (θες κυνικά, θες ακούσια, θες αφελώς;) ότι πραγματικός σκοπός του είναι η στοχοποίηση του Σόιμπλε για την αναπηρία του, αλλά... μόνον αυτού, ποτέ των ποτών των άλλων ΑμεΑ· αυτούς τους αγαπά όλους σαν την Αλιφέρη, οπότε δεν τρέχει και τίποτε(!) Με άλλα λόγια, “δεν είμαι εγώ ρατσιστής, ο Σόιμπλε είναι ανάπηρος, και θα τον χτυπάω εκεί που πονάει” (ωσάν ο Βόλφι να παρακολουθεί ανελλιπώς τα Lakis' rants).
Υπάρχει όμως ρατσισμός α λα καρτ ή on demand για τα τηλεοπτικά autos da fe και τους φανατισμένους Σαβοναρόλες τους; Μπορεί να είμαστε ευαίσθητοι για την αναπηρία ενός συνανθρώπου μας, αλλά αναίσθητοι όταν δεν εγκρίνουμε τις πολιτικές θέσεις του και να είμαστε τα ίδια πρόσωπα δίχως να είμαστε υποκριτές, διχασμένες προσωπικότητες ή να πάσχουμε από ιδεασμούς; Μπορούμε να ταυτίζουμε την αναπηρία με τις πολιτικές θέσεις όσο κακές κι αν είναι αυτές σύμφωνα με την αξιακή και ιδεολογική μας ιεράρχηση;
Η αλήθεια είναι ότι η στάση του Λαζόπουλου θυμίζει κάτι από έναν δημοφιλή χαρακτήρα που έπλασε, τη “γιαγιά” (που υποδυόταν ο φίλος και σύντροφος Παύλος Χαϊκάλης). Ωστόσο μια γιαγιά χαιρέκακη και Κατίνα που φτύνοντας δηλητήριο φωνάζει: “από το Θεό το βρήκε”.
Με τους θρυλικούς “Δέκα Μικροί Μήτσους” του, ο Λάκης ήταν(;) κάποτε ένας από εμάς· εμβληματικό λαϊκότροπο σύμβολο, καλειδοσκόπιο των προτερημάτων αλλά και των ελαττωμάτων του μικροαστού ή του “μπουρζουά” Έλληνα. Μετεξελίχθηκε σε χαλασμένο γραμμόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ εγκαταλείποντας την Αριστοφάνεια οδό της ιοβόλου προς πάσα κατεύθυνση σάτιρας, μεταλλάχθηκε σε σύμβολο της πόλωσης ενός ολόκληρου λαού και κατάντησε σύμβολο μισαλλοδοξίας. Ουσιαστικά παραμένει αμετανόητος.
Ανάπηρες prime time συγγνώμες.
Follow @stelioskandias
Πηγή: Στέλιος Κάνδιας
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
