ΣΕΒ: H Ελλάδα ουραγός στη μεταποίηση– Συνεχής εγκατάλειψη από την Πολιτεία

Η έκθεση αναλυτικά 

Για συνεχή εγκατάλειψη της μεταποίησης, που έχει ριζώσει στην νοοτροπία της Πολιτείας, στους νόμους και το δημόσιο διάλογο, με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση της μεταποιητικής βάσης, κάνει λόγο ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών στην έκθεσή του για τη βιομηχανική πολιτική, ζητώντας τη διαμόρφωση ενός πλαισίου για τη «βιομηχανική αναγέννηση».

Όπως τονίζει ο Σύνδεσμος, η χώρα βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της ευρωπαϊκής κατάταξης (κάτω του 9% στο ΑΕΠ έναντι 15% του ευρωπαϊκού μ.ο) αλλά η Πολιτεία εξακολουθεί να μην έχει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση βιομηχανικής πολιτικής και συγκεκριμένο εθνικό στόχο για την ανάπτυξη της. Για τους υπογράφοντες 27 βιομηχανικούς συνδέσμους, ένα εθνικό σχέδιο είναι απαραίτητο για τη σταδιακή σύγκλιση της βιομηχανίας προς τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

«Αν συμφωνούσαμε και εφαρμόζαμε ένα συνεκτικό πλαίσιο βιομηχανικής αναγέννησης, τότε θα δημιουργούσαμε σταδιακά, άμεσα και έμμεσα, 550.000 νέες θέσεις εργασίας και θα είχαμε επιπλέον 15.000 μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις. Η μέση αμοιβή εργαζομένου θα ήταν έως και διπλάσια στη μεταποίηση και στις συνδεδεμένες υπηρεσίες. Συνεπώς θα είχαμε έως και €30δις το χρόνο παραπάνω επενδύσεις, και το κράτος θα εισέπραττε, σε ετήσια βάση, σημαντικά υψηλότερα έσοδα, (λόγω της αύξησης της φορολογητέας ύλης). Με τα δεδομένα αυτά, θα διπλασιάζαμε το κατά κεφαλή ΑΕΠ και θα μετατρέπαμε το Brain Drain σε Brain Gain» επισημαίνουν οι αναλυτές του ΣΕΒ.

Κατά το Σύνδεσμο, η άμεση προτεραιότητά είναι η δέσμευση όλων στην αύξηση της συμμετοχής της μεταποίησης στο 12% του ΑΕΠ έως το 2020 και στο 15% μεσοπρόθεσμα. «Η υιοθέτηση του Εθνικού Στόχου πρέπει να γίνει με ευρεία συναίνεση και να υπηρετείται με συνέπεια ανεξαρτήτως εκλογικών κύκλων και πολιτικών αλλαγών. Επιπρόσθετα, η βιομηχανική στρατηγική και ο ποσοτικός στόχος πρέπει πλέον να αποτελούν δομικά στοιχεία του Εθνικού Αναπτυξιακού Σχεδίου της χώρας. Απαραίτητη είναι η σύσταση Υπουργείου Βιομηχανίας με συγκέντρωση όλων των κατακερματισμένων αρμοδιοτήτων των υπουργείων» τονίζεται.

«Ο τομέας της βιομηχανίας και ειδικότερα της μεταποίησης είναι η καρδιά κάθε σύγχρονης οικονομίας. Παρέχει σταθερές και ποιοτικές θέσεις εργασίας, αποτελεί τη βάση της εξωστρέφειας, στηρίζει τα δημόσια έσοδα, μετατρέπει την καινοτομία σε επιχειρηματικότητα και καθορίζει την οικονομική θέση της χώρας» εξηγούν.

Όπως σημειώνει ο ΣΕΒ, όλοι οι δείκτες δείχνουν ότι οι ευρωπαϊκές χώρες που διαθέτουν ισχυρή βιομηχανική βάση ανταποκρίθηκαν καλύτερα στους κραδασμούς του τελευταίου υφεσιακού κύκλου που χτύπησε την Ευρώπη. Αυτός είναι ο λόγος που η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάνοντας μια ριζική στροφή στις πολιτικές των προηγούμενων χρόνων, επιχειρεί να ρίξει ξανά το βάρος των προσπαθειών της στην αύξηση του μεριδίου της βιομηχανίας στο ευρωπαϊκό ΑΕΠ από 15% σε 20% μέσα από ένα συνεκτικό πλαίσιο στρατηγικών κατευθύνσεων και πολιτικών.

Πάντως, σύμφωνα με το ΣΕΒ, η ελληνική βιομηχανία επέδειξε αξιοσημείωτη ανθεκτικότητα μέσα στην κρίση και πλέον παρουσιάζει σημαντικά πιο θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, καθαρών επενδύσεων και αύξησης θέσεων απασχόλησης και μισθών από την υπόλοιπη οικονομία. Λόγω των υψηλών πολλαπλασιαστικών επιδράσεών της, η συμβολή της παραμένει καθοριστική.

«Οι μεταποιητικές δραστηριότητες δημιούργησαν το 9,9% περίπου της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας (ΑΠΑ) το 2016 (ή στο 8,6% του ΑΕΠ), ενώ ο ευρύτερος βιομηχανικός τομέας (μεταποίηση, εξόρυξη, ενέργεια, κτλ) δημιουργεί το 13,8% της ΑΠΑ, με €20,5 δισ. άμεσα, ακόμα και μέσα στην κρίση. Το 87,7% των εξαγωγών αγαθών είναι βιομηχανικά προϊόντα (αξίας €22,3 δισ.) ή το 42,1% των συνολικών εξαγωγών (συμπεριλαμβανομένου του τουρισμού, της ναυτιλίας των μεταφορών, κλπ.) μέσα από εξαγωγές σε 181 χώρες. Επίσης, δημιουργεί απασχόληση σε περίπου 1,2 εκ. εργαζόμενους (άμεση, έμμεση και προκαλούμενη). Δηλαδή, 1 στους 4 εργαζομένους απασχολείται σε βιομηχανικές δραστηριότητες ή σε δραστηριότητες που οφείλονται στη βιομηχανία. Τέλος συνεισφέρει το 40% του συνολικού φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων, ενώ ακόμα και μέσα στην κρίση πραγματοποίησε €27 δισ. επενδύσεις (2009-2016)» τονίζουν ακόμα οι αναλυτές του Συνδέσμου.

Το κόστος της ενέργειας και το υψηλό μη μισθολογικό κόστος της εργασίας (εισφορές) είναι οι βασικές αιτίες που εμποδίζουν τις βιομηχανικές επενδύσεις στην Ελλάδα, τονίστηκε εξάλλου, από την πλευρά του ΣΕΒ, στο πλαίσιο της συνεδρίασης της Επιτροπής Βιομηχανίας της BusinessEurope στην Αθήνα. Ο πρόεδρος της Επιτροπής, Γκέραρντ Κοχ, έθεσε, επίσης, το θέμα του υψηλού κόστους χρηματοδότησης όπως και την ανάγκη αποκατάστασης της εμπιστοσύνης.
Πηγή: skai.gr