Κλείσιμο

ΗΠΑ: Πίεση προς την Ευρώπη με το βλέμμα στραμμένο στο G20 και τις εκλογές

Στη σύνοδο των G20 στο Μεξικό έχει πλέον στραμμένο το βλέμμα του ο Λευκός Οίκος ως η μόνη ευκαιρία που υπάρχει στον άμεσο χρονικό ορίζοντα ώστε να συμφωνηθεί ένα στρατηγικό πλαίσιο ανάσχεσης της άγριας μορφής που λαμβάνει η ευρωπαϊκή κρίση χρέους.

Η σταδιακή μετεξέλιξη της κρίσης χρέους σε μία βαθιά κρίση του τραπεζικού τομέα, έχει κάνει τις ΗΠΑ να ανησυχούν πλέον διπλά. Σύμφωνα με πληροφόρηση που προέρχεται από πηγή του Λευκού Οίκου προκύπτει ότι ο Αμερικανός Πρόεδρος φέρεται να έχει δώσει στους Ευρωπαίους και κυρίως προς τη Γερμανίδα Καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ διορία μέχρι την προσεχή σύνοδο των G20 ώστε εκεί να μπορέσουν να συμφωνηθούν οι γενικότεροι άξονες για το "προς τα πού πάει η Ευρώπη".

Αλλά στην προκειμένη περίπτωση όχι μόνο για το "που πάει η Ευρώπη" αλλά για το "που πάει" και η Αμερική, αφού η καθίζηση της ευρωπαϊκής οικονομίας "αφυδατώνει" τις όποιες ισχνές αναπτυξιακές προοπτικές είχε εσχάτως ανακτήσει η αμερικανική οικονομία με τις εξαγωγές της πλέον προς την ευρωπαϊκή ήπειρο να βρίσκονται σε καθοδική τροχιά, το άλλοτε ανταγωνιστικό δολάριο να ενισχύεται έναντι του ευρώ, τη ανεργία να κάνει αργά αλλά σταθερά βήματα ανάκαμψης και τις τράπεζες των ΗΠΑ να κρέμονται από μία κλωστή που μπορεί εύκολα να κοπεί από ένα αναπάντεχο τραπεζικό σοκ.

Όλα αυτά ναρκοθετούν για τον Μπάρακ Ομπάμα το ήδη ναρκοθετημένο πολιτικό σκηνικό για τον ίδιο, με το Μιτ Ρόμνεϊ- το αντίπαλο δέος των Ρεπουμπλικάνων- να δημιουργεί ισχυρές προσδοκίες για το κόμμα του εν όψει της εκλογικής αναμέτρησης του Νοεμβρίου.

Όμως δεν είναι μόνο η Ευρώπη που η διαχείριση της κρίσης από τους Ευρωπαίους ηγέτες ενισχύει τα πρόδηλα σημάδια μίας ευρύτερης πολιτικής παράλυσης από μέρους τους απέναντι στην κρίση. Ίδιου τύπου παράλυση κυριαρχεί και στο πολιτικό σκηνικό της Αμερικής αφού στην πολιτική ατζέντα των αμερικανικών εκλογών κυρίαρχη θέση έχουν ζητήματα που αφορούν είτε τα όρια του κράτους ή τον ρόλο το καπιταλισμού είτε θέματα λειτουργίας του συντάγματος και τα όρια των ελευθεριών του πολίτη. Πάντως όχι αυτό που θα περίμενε κανείς να είναι κυρίαρχο: δηλαδή τι μέτρα πρέπει να πάρει η ίδια η Αμερική για τη θωράκιση της αμερικανικής οικονομίας έναντι της ευρωπαϊκής κρίσης.

Και ένα από αυτά τα μέτρα που βρίσκονται πλέον ανοιχτά στο τραπέζι είναι η εκ νέου ανάληψη δράσης από τη Fed είτε με ακόμα περαιτέρω μείωση των ήδη ιστορικά χαμηλών επιτοκίων είτε το τύπωμα νέου χρήματος που θα χρησιμοποιηθεί για την αγορά ομολόγων και επενδύσεις.

Η πολιτική παραλυσία, όμως, που όπως προείπαμε υπάρχει στην Αμερική λειτουργεί ως ένα σοβαρό ανάχωμα στη δράση που σκέφτεται να αναλάβει ο επικεφαλής της Fed και ήδη τρία από τα δώδεκα μέλη του οργάνου που καθορίζει την πολιτική της τράπεζας έχουν προτείνει.

Ο λόγος είναι ότι μία τέτοια υποστηρικτική για την αμερικανική οικονομία κίνηση εκ μέρους της Fed θα μπορούσε να προκαλέσει σφοδρότατες πολιτικές αναταράξεις καθώς οι Ρεπουμπλικάνοι φέρονται να εκλαμβάνουν μία τέτοια απόφαση ως έμμεση στήριξη προς τον Πρόεδρο Ομπάμα εν όψει εκλογών.

Γι' αυτό- προς το παρόν τουλάχιστον- η Αμερική στρέφεται προς την ενίσχυση της πίεσης προς τους Ευρωπαίους ώστε εκείνοι να πάρουν μέτρα εδώ και τώρα με δηλώσεις που έρχονται τις τελευταίες ημέρες από τον Αμερικανό Πρόεδρο, τον εκπρόσωπο του Λευκού Οίκου και αξιωματούχους του Υπουργείου Οικονομικών. Πηγή του Λευκού Οίκου διευκρίνιζε πάντως ότι "η Αμερική δεν έχει σκοπό να επιβάλλει ή να υποδείξει στους Ευρωπαίους τι μέτρα πρέπει να ληφθούν".

Εξ ου και οι Αμερικανοί αξιωματούχοι είναι πολύ προσεχτικοί στις διατυπώσεις τους. Μέχρι στιγμής πάντως αυτό που φέρεται να έχει ζητήσει ο Αμερικανός Υπουργός Οικονομικών Γκάιθνερ στην πρόσφατη τηλεδιάσκεψη των G7 ήταν δύο άμεσα και πολύ βασικά πράγματα: πρώτον, άμεση προώθηση λύσεων που θα διασφαλίζουν την επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που μέχρι στιγμής παραπαίει και, δεύτερον την εγγύηση των τραπεζικών καταθέσεων ώστε να μην πληγεί περαιτέρω η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζικών ιδρυμάτων.

Σύμφωνα με πληροφορίες ο Λευκός Οίκος βλέπει θετικά την προώθηση μίας τραπεζικής- παράλληλα με την νομισματική και την αναγκαία δημοσιονομική- ένωσης με το Αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών να θεωρεί ότι το μοντέλο που ακολουθήθηκε έως τώρα και το οποίο προέβλεπε τον δανεισμό των τραπεζών αναγκαστικά διαμέσου των κρατών- ορισμένων εκ των οποίων χρεοκοπημένων- να μην έχει αποδειχθεί βιώσιμο μέχρι σήμερα.

Το βέβαιο είναι ότι ο χρόνος πλέον μετράει αντίστροφα για την Ευρώπη -και κατ' επέκταση και την Αμερική- με τους Μπ. Κλίντον και Τζ. Σόρος να δίνουν το πολύ τρεις μήνες διορία μέσα στους οποίους θα κριθούν όλα.
Πηγή: Του ανταποκριτή του ΣΚΑΪ από την Ουάσινγκτον, Θάνου Δημάδη