DW: G 20 - Και μαζί και μόνοι

Ο ρόλος των αναδυόμενων οικονομιών τα τελευταία χρόνια γινόταν ολοένα και πιο σημαντικός. Η Βραζιλία, η Ρωσία, η Ινδία, η Κίνα και η Νότια Αφρική ανήκουν σύμφωνα με το ΑΕΠ τους στις δώδεκα μεγαλύτερες οικονομίες του κόσμου.

«Η πιθανότητα μετάδοσης του κινδύνου στις αναδυόμενες χώρες είναι μεγάλη. Αυτό ισχύει τόσο για τις αγορές, για τα νομίσματα, όσο και για τα ομόλογα των χωρών και μάλιστα ανεξάρτητα από τις προοπτικές ανάπτυξης τους», υποστηρίζει η Μαρία Λαντζένι υπεύθυνη του τμήματος αναδυόμενων αγορών της Deutsche Bank.

Στο πλαίσιο της συνόδου των G20 που γίνεται αύριο και μεθαύριο στις Κάννες, οι αναδυόμενες οικονομίες προσπάθησαν να αναλάβουν πρωτοβουλία φέρνοντας το ΔΝΤ στο παιχνίδι. Η πρόταση τους ήταν το ΔΝΤ να αγοράζει ομόλογα των υπερχρεωμένων χωρών και να τα μεταβιβάζει στις αναδυόμενες οικονομίες. Αυτά θα μπορούσαν να βοηθήσουν την Ευρώπη χωρίς και οι αναδυόμενες χώρες να διατρέχουν άμεσο κίνδυνο. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσαν να αυξήσουν την επιρροή τους. Οικονομικοί αναλυτές, όπως ο Χέριμπερτ Ντίντερ, πιστεύουν πάντως πως η πρόταση αυτή δεν θα γίνει δεκτή από τις ΗΠΑ στη σύνοδο των G20 στις Κάννες.

Οι Ευρωπαίοι θα παίξουν το παιχνίδι των Κινέζων;

Μέχρι τώρα η Κίνα φαίνεται περισσότερο έτοιμη να παίξει το ρόλο του σωτήρα στην κρίση του ευρώ. Διαθέτει τεράστια συναλλαγματικά αποθέματα. Πιθανότατα 3 τρις δολάρια. Από αυτά φαίνεται πρόθυμη να αγοράσει κρατικά ομόλογα υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρχει η εγγύηση του ΔΝΤ ή της ΕΚΤ.
«Οι Αμερικανοί παίζουν αυτό το παιχνίδι εδώ και χρόνια. Εξαρτώνται από το κινεζικό κεφάλαιο. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος πιστωτής των ΗΠΑ. Εάν και οι Ευρωπαίοι θα θελήσουν να παίξουν αυτό το παιχνίδι αμφιβάλλω», δηλώνει ο Χέριμπερτ Ντίντερ, από το Ινστιτούτο για την Επιστήμη και την Πολιτική.

Όταν το 2008 κατέρρευσε η Lehman Bank, η G20 είχε δώσει θετικά μηνύματα για τον έλεγχο των αγορών, ωστόσο δεν έγιναν και πολλά πράγματα. Για παράδειγμα δεν υιοθετήθηκε ο φόρος των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ο οποίος σκοντάφτει περισσότερο στην άρνηση των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας.

Σε μια παγκοσμιοποιημένη αγορά, ακόμα και αν τα συμφέροντα των αναδυόμενων χωρών δεν ταυτίζονται απαραίτητα με αυτά των βιομηχανικά αναπτυγμένων, είναι ωστόσο άμεσα συνδεδεμένα. Και αν η οικονομική κρίση δεν αγγίξει πολύ τις αναδυόμενες οικονομίες, αυτό θα είναι καλό τόσο για την ευρωζώνη όσο και για τις ΗΠΑ.
Πηγή: Daniel Scheschkewitz / Μαρία Ρηγούτσου, Υπεύθ. σύνταξης: Άρης Καλτιριμζής