Το 2005 συμμετείχε σε δημόσιο διεθνή διαγωνισμό για την αξιοποίηση ολυμπιακού ακινήτου. Ανεδείχθη πλειοδότης και το ελληνικό δημόσιο κατακύρωσε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού. Οι τράπεζες ενέκριναν την χρηματοδότηση του επιχειρηματικού σχεδίου, ο επενδυτής έβαλε τα προβλεπόμενα ίδια κεφάλαια και το 2007 ολοκληρώθηκε σημαντικό μέρος της επένδυσης. Σε τέσσερις ημέρες θα ξεκινούσε να λειτουργεί.
Δυστυχώς όμως για τον επενδυτή, οι άδειες άρχισαν να ανακαλούνται, αφού το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι κακώς εξεδόθησαν. Η Πολιτεία κρυπτόμενη πίσω από την απόφαση του ΣτΕ «νίπτει τας χείρας της», ενώ υπήρξε και αρμόδια για το θέμα, γενική γραμματέας υπουργείου (σήμερα έχει αντικατασταθεί), που ερωτηθείσα, τι μέλλει γενέσθαι, έδωσε την ακόλουθη εξωφρενική απάντηση: ας πρόσεχε και ο επενδυτής, ας έψαχνε καλύτερα σε ποιόν διαγωνισμό πήγε να λάβει μέρος, οι δικηγόροι του δεν έλεγξαν τα στοιχεία του υπό αξιοποίηση ακινήτου...;
Ο επενδυτής, σήμερα βρίσκεται προ οικονομικής καταστροφής, ενώ οι αρμόδιοι αρκούνται στο να του εκφράζουν την συμπάθειά τους για την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει. Να του λένε, έχεις δίκιο, μα όταν έρθει η ώρα να δώσουν λύση στο πρόβλημα, περί άλλων τυρβάζουν...
Πρόκειται για το θέατρο Badminton, στο Γουδί.
Το 2005 προκηρύχθηκε διεθνής διαγωνισμός, για την αξιοποίηση και εκμετάλλευση του εν λόγω ολυμπιακού ακινήτου. Ο Μιχάλης Αδάμ έλαβε μέρος στον διαγωνισμό, αναδείχθηκε πλειοδότης, δίδοντας την καλύτερη προσφορά, όπως, όμως, τονίζει ούτε στα χειρότερα όνειρά του δεν φανταζόταν τι θα ακολουθούσε...
Στην αρχή, όλα έβαιναν σύμφωνα με τους όρους του διαγωνισμού. Το δημόσιο προχώρησε στην έκδοση όλων των προβλεπόμενων αδειών, ο επενδυτής έβαλε ίδια κεφάλαια κάποιων εκατομμυρίων δολαρίων και οι Τράπεζες, ενέκριναν και χρηματοδότησαν την επένδυση. Μεγάλο μέρος των έργων που προβλέπονταν στο εγκεκριμένο από το ελληνικό δημόσιο επιχειρηματικό σχέδιο, ολοκληρώθηκε μέσα σε δύο χρόνια.
Έτσι, ο επενδυτής επιχείρησε να υπαχθεί και στον Αναπτυξιακό Νόμο.
Άρχισε να συντάσσει τον απαραίτητο φάκελο, ενώ μεταξύ των άλλων δικαιολογητικών που έπρεπε να προσκομίσει ήταν βεβαίωση από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ότι η περιοχή, δεν έχει βαρέα όπλα και δεν είναι ναρκοθετημένη. Ναι, καλά διαβάσατε: να βεβαιωθεί ότι δεν είναι ναρκοθετημένη και ότι δεν έχει βαρέα όπλα, η περιοχή του badminton, όπου τρία χρόνια ενωρίτερα είχαν διεξαχθεί οι ολυμπιακοί αγώνες...
Πέρασαν μέρες, εβδομάδες, μήνες, καμιά απάντηση.
Κάποια στιγμή, μετά από επτά - οκτώ μήνες, το Υπουργείο, χορήγησε την βεβαίωση. Με πλήρη τώρα τον φάκελο, ο επενδυτής πήγε να τον καταθέσει στην αρμόδια Υπηρεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Ο φάκελος, όμως, δεν έγινε δεκτός. Είχαν λήξει οι προθεσμίες υπαγωγής στο νόμο.
Προσπάθησε να πείσει τους αρμοδίους ότι δεν φέρει καμιά ευθύνη, ότι η μη κατάθεση του φακέλου εντός των χρονικών ορίων του Νόμου δεν οφείλεται σε δική του αμέλεια, αλλά στο γεγονός ότι το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, χρειάστηκε επτά – οκτώ μήνες για να εκδώσει μια απλή βεβαίωση. Ως άλλοι Πόντιοι Πιλάτοι, επικαλούμενοι το γράμμα του νόμου, απάντησαν ότι δεν μπορούν να κάνουν τίποτα...
Ο επιχειρηματίας έδωσε τόπο στην οργή, αφού σε μερικές μέρες η επένδυσή του επρόκειτο να ανοίξει αυλαία...
Τέσσερις μέρες όμως, πριν «το πρώτο κουδούνι», το 2007, μια ομάδα κατοίκων της περιοχής προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ζητώντας ακύρωση των πράξεων που απορρέουν από τον Νόμο στον οποίο στηρίχθηκε ο δημόσιος διεθνής διαγωνισμός.
Το ΣτΕ έκανε δεκτή την προσφυγή, κρίνοντας ως αντισυνταγματικό τον Νόμο, οπότε και «πάγωσε» η αδειοδότηση των προβλεπόμενων στο επιχειρηματικό σχέδιο, χρήσεων.
Τα προβλήματα, όμως, δεν σταμάτησαν εδώ.
Η αδειοδότηση του θεάτρου (η σκηνή του οποίου χωρητικότητας 2.000 θέσεων) ανακατασκευάστηκε εξ αρχής έγινε τρία χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 2010. Δύο χρόνια αργότερα, το 2012, το Συμβούλιο της Επικρατείας, με απόφασή του ακυρώνει όλες τις άδειες και πράξεις του ελληνικού δημοσίου, με αποτέλεσμα ακόμη και το θέατρο να κριθεί ως κατεδαφιστέο.
Έτσι, τα προβλήματα συνεχίζονται μέχρι σήμερα, με την επένδυση να βρίσκεται στον αέρα, τον επενδυτή προ οικονομικής καταστροφής, ενώ οι θεατές μιλούν για πολύ αξιόλογες παραστάσεις σε ένα πραγματικό στολίδι, από κατασκευαστικής απόψεως. Γιατί ο χώρος του θεάτρου ομολογουμένως αφήνει άφωνο τον επισκέπτη, από τον απλό πολίτη μέχρι βουλευτές, αρχηγούς κομμάτων, πανεπιστημιακούς, ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών.
Κι όμως, όλη αυτή η επένδυση είναι στον «αέρα». Μια επένδυση, που αυτή την στιγμή, δίνει μόνιμη εργασία σε τριακόσιους ανθρώπους Κάτι που δεν πρέπει να παραγνωρίζουν οι αρμόδιοι που υποχρεούνται να
δώσουν άμεσα λύση.
Ο επενδυτής, Μιχάλης Αδάμ, είναι κατηγορηματικός:
«Δυστυχώς, είχαμε την ατυχία να λάβουμε μέρος στον διαγωνισμό και να τον κερδίσουμε.
»Καταστραφήκαμε οικονομικά πριν έλθει η κρίση, δεν μπορούμε να επιβιώσουμε μόνο με την χρήση του θεάτρου, χωρίς να έχουμε την δυνατότητα να προσελκύσουμε κάποιον επενδυτή για όλες τις άλλες ήπιες χρήσεις που είχαμε σχεδιάσει και το ελληνικό δημόσιο είχε εγκρίνει.
»Είμαστε το μοναδικό Θέατρο και Συνεδριακό Κέντρο στον κόσμο χωρητικότητας 2000 θεατών (γιατί οι 2.000 θέσεις μας δίνουν την δυνατότητα να έχουμε μεγάλη γκάμα άρα και φθηνά εισιτήρια) που δεν διαθέτει έστω ένα εστιατόριο.
»Πιστέψαμε ότι είχαμε να κάνουμε με ένα αξιόπιστο κράτος. Βάλαμε τα χρήματά μας, δανειστήκαμε από τις Τράπεζες και αρχίσαμε να υλοποιούμε με βάση το επιχειρηματικό μας σχέδιο, την δημιουργία ενός υπερτοπικού προορισμού ψυχαγωγίας και πολιτισμού. Διαψευστήκαμε.
»Είναι αδιανόητο υπουργοί να έρχονται στις παραστάσεις μας, να μας δίνουν συγχαρητήρια για την ποιότητα της δουλειάς μας, να αναγνωρίζουν ότι έχουμε δίκιο, ότι είναι εντελώς παράλογο αυτό που συμβαίνει στο Badminton, αλλά όταν φθάνει η στιγμή να δώσουν λύση, να παραπέμπουν το θέμα στις καλένδες.
»Ξέρετε πόσοι βουλευτές (όλων των κομμάτων) και υπουργοί έχουν αναγνωρίζει το δίκαιο του αιτήματός μας; Παρ΄ όλα αυτά, κανείς δεν δίνει λύση.
»Ευθυνοφοβία, αδιαφορία, ανεπάρκεια, ωχαδερφισμός, δεν ξέρω. Αυτό που καθημερινώς διαπιστώνω είναι ότι στην Ελλάδα ο επιχειρηματίας, ο επενδυτής, εξορισμού, εάν δεν είναι ένοχος, είναι τουλάχιστον ύποπτος!!!
»Και φτάνουμε στο 2012, οπότε το Συμβούλιο Επικρατείας ακυρώνει όλες τις άδειες και πράξεις του ελληνικού δημοσίου. Κάτι που καθιστά άνευ αντικρίσματος την υπαγωγή, προ ολίγων ημερών, της επένδυσης του θεάτρου Badminton στον αναπτυξιακό νόμο. Γιατί για όσο διαρκεί η ακύρωση των αδειών, καμιά χρηματοδότηση δεν μπορεί να υπάρξει στο πλαίσιο του αναπτυξιακού νόμου, κανένας δεν ρισκάρει να ρίξει χρήματα σε μια επένδυση που τυπικά παραμένει στον αέρα.
»Έχουμε καταθέσει αγωγή κατά του ελληνικού Δημοσίου, διεκδικώντας να αποζημιωθούμε για το σύνολο της ζημιάς που έχουμε υποστεί. Συνεχίζουμε, ωστόσο, να κρατάμε το θέατρο ανοικτό, αναλογιζόμενοι τους 300 και πλέον εργαζομένους σε αυτό».
Πηγή: Δημήτρης Λάππας
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
