Κλείσιμο

Λόφος Ανθέων στην Άνοιξη. Μια παράξενη πολεοδομική ιστορία

Πως θα σας φαινόταν να ξέρετε ότι έχετε κληρονομήσει ένα οικόπεδο σε μια όμορφη περιοχή στην Άνοιξη, δίπλα σας να υπάρχουν όμορφα χτισμένα οικόπεδα και ξαφνικά να σας λένε ότι για εσάς δεν μπορεί να βγει οικοδομική άδεια.

Η περίπτωση μιας έκτασης 550 στρεμμάτων στον λόφο Ανθέων στην Άνοιξη είναι ιδιαίτερα συγκλονιστική και μας ενημερώνουν ακροατές μας από την περιοχή.

Λαμβάνουμε στοιχεία και από τον τοπικό σύλλογο της Άνοιξης.

Ο Άγιος Στέφανος και η Άνοιξη αποτελούσαν ενιαίο οικισμό προϋφιστάμενο του 1923, που τα όρια του προσδιορίσθηκαν το 1940 από την τότε αρμόδια Πολεοδομική Υπηρεσία με το αριθ. πρωτ. 12033 /8-6-1940 έγγραφο του Γραφείου Σχεδίων Πόλεων Αττικής και Βοιωτίας.

Στη συνέχεια το 1976 με την αριθμ. πρωτ. 30628/2903/28-9-1976 απόφαση της Νομαρχίας Αττικής (ΦΕΚ 311Δ) επιβεβαιώθηκαν και διευκρινίστηκαν τα όρια του Αγίου Στεφάνου, όπως επίσης και τα όρια της Άνοιξης , με άλλη αντίστοιχη απόφαση, αφού είχαν ήδη χωριστεί οι δύο Κοινότητες.

Το έτος 1983, με την αριθμ. πρωτ. 299/1983 απόφαση , το Συμβούλιο Εφετών επιβεβαιώνει την ταύτιση ορίων των ως άνω αποφάσεων του 1940 και 1976 και δίνει εντολή να αποτυπωθούν από εμπειρογνώμονες τα όρια επί χάρτου, διαδικασία που πραγματοποιήθηκε.

Το 1982 χωρίς να έχουν ακυρωθεί ή αμφισβητηθεί τα όρια του οικισμού του Αγίου Στεφάνου και της Άνοιξης, το Δασαρχείο εισηγείται και η Νομαρχία κηρύσσει αναδασωτέα, περιοχή εντός των ορίων των ως άνω δύο οικισμών απόφαση Δασαρχείου Πεντέλης 844/82.

Την αναδάσωση αυτή, το αρμόδιο Δασαρχείο Πεντέλης, δεν την γνωστοποιεί ως όφειλε στα αρμόδια όργανα της Πολιτείας, με αποτέλεσμα αφ’ ενός να μην υπάρχει προσφυγή εναντίον της απόφασης αυτής από την τότε Κοινότητα και από τους θιγόμενους πολίτες, αφ’ ετέρου να συνεχίσει ο Δήμος να δίνει πιστοποιητικά ότι τα οικόπεδα της προαναφερθείσας περιοχής ευρίσκονται εντός ορίων οικισμού προϋφιστάμενου του1923 και μπορούν να οικοδομηθούν.

Το αρμόδιο Πολεοδομικό Γραφείο να εκδίδει άδειες οικοδομής, οι Συμβολαιογράφοι να κάνουν μεταβιβάσεις κανονικά, το Υποθηκοφυλακείο να υλοποιεί τις μεταγραφές και οι Εφορίες να παίρνουν χρήματα. Το 1985, για πρώτη φορά, με την αριθμ. Πρωτ. 1060/85 απόφαση του ΣτΕ αμφισβητούνται τα όρια του οικισμού Αγίου Στεφάνου και Άνοιξης για καθαρά τυπικούς λόγους, επειδή όπως αναφέρεται στην απόφαση, δεν είχε ο Νομάρχης που εξέδωσε την απόφαση 2903/1976 την προς τούτο εξουσιοδότηση.

Το 1995 εγκρίνεται το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο του Αγίου Στεφάνου με την αριθμ. πρωτ. 71164/4551 απόφαση του τότε Υπουργού Περιβάλλοντος Χωροταξίας & Δημοσίων έργων.

Το 1999, εκδίδεται πόρισμα από τον Συνήγορο του Πολίτη, στο οποίο, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη σημαντικά στοιχεία για τον οικισμό του Αγίου Στεφάνου-ενδεχομένως να μην είχαν δοθεί- αμφισβητούνται τα όρια του οικισμού και ελέγχεται η Διοίκηση για την χορήγηση οικοδομικών αδειών.

Το 2005 εκδίδεται η υπ’ αριθμόν 264/2005 απόφαση του ΣτΕ, στην περιοχή που είχε κηρυχθεί αναδασωτέα το 1982, με την οποία ακυρώνεται άδεια οικοδόμησης .

Στη συνέχεια η Πολεοδομία, εξ αιτίας της απόφασης αυτής για το εν λόγω τμήμα αποφασίζει την μη χορήγηση νέων αδειών και την ανάκληση όσων είχαν χορηγηθεί κατά την διάρκεια της κοινοποίησης της απόφασης του ΣτΕ.

Το 2010 (ύστερα από την πυρκαγιά του 2009) εκδίδεται η υπ’ αριθμ. πρωτ. 244/2010 απόφαση κήρυξης αναδάσωσης, η οποία περιλαμβάνει στην αναδάσωση νέες περιοχές εντός των ορίων του οικισμού του Αγίου Στεφάνου και απανακηρύσσει την προηγούμενη αναδάσωση του 1982. Συμβαίνει όμως και το εξής τραγελαφικό: οι μεν νέες περιοχές ενώ φαίνονται στον χάρτη της αναδάσωσης δεν περιλαμβάνονται στον υπολογισμό της συνολικής επιφάνειας της αναδάσωσης, οι δε περιοχές που περιλαμβάνονταν στην αναδάσωση του 1982 επανακηρύσσονται μεν αλλά δεν χρωματίζονται στον χάρτη.

Τον Οκτώβριο του 2010 δημοσιεύεται από το ΥΠΕΚΑ ο νέος νόμος 3889/2010 με τον οποίο όλοι οι οικισμοί που έχουν οριοθετηθεί πριν από το 1979 παύουν να έχουν ισχυρά όρια. Σύμφωνα με το άρθρο 24 του νόμου αυτού, θα εκδοθούν δασικοί χάρτες με βάση αεροφωτογραφίες από το 1945 μέχρι σήμερα. Για όσες περιοχές εντός των ορίων του οικισμού περιλαμβάνονται μέσα στους δασικούς χάρτες, καθορίζεται μία επίπονη διαδικασία για την απόδειξη της νόμιμης αλλαγής του δασικού χαρακτήρα της περιοχής και την εν συνεχεία πολεοδόμηση με αυστηρούς όρους. Στην πολεοδόμηση αυτή τα άκτιστα οικόπεδα θα χαρακτηριστούν ως άλση, πάρκα ή δασικοί θύλακες και κάποια θα οικοδομηθούν με μειωμένους συντελεστές.

Οι φορείς αναφέρουν ότι το θέμα δεν θα είχε ανακύψει εάν οι αρμόδιοι Κοινοτάρχες και Δήμαρχοι είχαν προσφύγει εγκαίρως στο ΣτΕ κατά της απόφασης Αναδάσωσης 844/1982 και είχαν προχωρήσει στις απαιτούμενες διαδικασίες για την ισχυροποίηση των ορίων και την πολεοδόμηση της περιοχής σύμφωνα με τον Νόμο 947/1979. Επίσης δεν αντέδρασαν σθεναρά και δεν προχώρησαν στις απαραίτητες ενέργειες για την ανατροπή του πορίσματος του Συνηγόρου του Πολίτη του 1999 και δεν αντέδρασαν με προσφυγή στο Συμβούλιο της Ευρώπης ενάντια στην απόφαση 264/2005 του ΣτΕ.

Μέχρι το 2010 τα προβλήματα αφορούσαν κύρια τους ιδιοκτήτες που το ακίνητό τους ήταν εντός της αναδασωτέας περιοχής του 1982, καθόσον όσοι είχαν κτίσει δεν μπορούν να πάρουν άδειες για συντήρηση ή τροποποίηση των οικοδομών τους και δεν μπορούν νόμιμα να μεταβιβάσουν στα παιδιά τους ή να πουλήσουν τις περιουσίες τους. Εάν δε κατά παράβαση του νόμου κάνουν κάτι από τα ως άνω κινδυνεύουν κάθε στιγμή να βρεθούν κατηγορούμενοι στα δικαστήρια, γιατί κάποιος τους κατήγγειλε ή οι πράξεις μεταβίβασης ή πώλησης να ακυρωθούν, με πολύ δυσμενείς συνέπειες. Έχουν δηλ. μειωμένα ιδιοκτησιακά δικαιώματα με συνέπεια εάν δεν λυθεί το πρόβλημα η ιδιοκτησία τους να είναι καταδικασμένη να μην είναι λειτουργική αργά ή γρήγορα.

Όσοι εξάλλου έχουν οικόπεδα μέσα στα όρια του αναδασωτέου του 1982, δεν μπορούν να πάρουν άδεια να τα οικοδομήσουν και υπάρχουν και αρκετοί που ενώ είχαν πάρει άδειες αυτές ανακλήθηκαν με αποτέλεσμα να μην μπορούν να συνεχίσουν τις εργασίες και να ολοκληρώσουν την οικοδομή τους ή να μην μπορούν να την κατοικήσουν επειδή η ΔΕΗ δεν τους δίνει ρεύμα.


Πηγή: Γιώργος Κεραμιτζόγλου