Χειροκροτήματα για την «Ελένη» του Δημήτρη Καραντζά, στην Επίδαυρο

Πετυχημένη ήταν η πρεμιέρα για την «Ελένη» του Ευριπίδη, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Καραντζά, το Σάββατο στην Επίδαυρο, με την παράσταση να χειροκροτείται θερμά. Πενήντα δύο χρόνια από την πρώτη σύγχρονη αναπαράστασή του το 1962 με την 'Αννα Συνοδινού, σε σκηνοθεσία Τάκη Μουζενίδη, τριάντα δύο από την ανατρεπτική εκδοχή του Ανδρέα Βουτσινά με την Αλεξάνδρα Λαδικού, δεκαοχτώ από εκείνη του Γιάννη Χουβαρδά με την Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και τον Λευτέρη Βογιατζή και δεκαπέντε από την πιο πρόσφατη παρουσίασή της απ' το «Αμφι-Θέατρο» του Σπύρου Ευαγγελάτου με την Λήδα Τασοπούλου, η «Ελένη» του Ευριπίδη , ένα από τα κλασικά αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας επέστρεψε στην Επίδαυρο, σε μετάφραση Δημήτρη Δημητριάδη, μέσα από την ανανεωμένη ματιά του Δημήτρη Καραντζά.

Με λιτά σκηνικά μέσα (μικρές μαύρες βαλίτσες που λειτουργούσαν ως καθίσματα) και με τη δική τους φρέσκια ματιά, οι εννέα ηθοποιοί και ο Καραντζάς ,-που έχει δώσει ήδη το στίγμα του, ως ένας σκηνοθέτης ο οποίος ξεχωρίζει για το σωστό ρυθμό και την ιδιαίτερη κινησιολογία στις παραστάσεις του- έστησαν μια ευέλικτη παράσταση και έφεραν κοντά στο κοινό το κείμενο του Ευριπίδη, με αρωγούς την κίνηση, τον ήχο και το φως. Οι φωτισμοί του Αλέκου Αναστασίου που έδωσε βάρος στο «παιχνίδι» φωτός και σκιάς και η μουσική του Ανρί Κεργκομάρ που υπογράμμιζε την δράση και τα συναισθήματα των ηρώων, αποτελούσαν από μόνα τους μέρος του σκηνικού, καθώς ήταν απόλυτα εναρμονισμένα με την κίνηση των ηθοποιών.

Για τον Δημήτρη Καραντζά, το έργο είναι μία ιστορία πολλαπλότητας. Ο συγγραφέας εδώ, με αφορμή τον μύθο της Ελένης , για χάρη της οποίας έγινε ο Τρωικός Πόλεμος, κατασκευάζει ένα άλλο πρόσωπο, απολύτως αθώο, φιλειρηνικό, αδικημένο και εγκαταλελειμμένο από θεούς και ανθρώπους, μιαν άλλη Ελένη, κάπου στην Αίγυπτο, που ουδεμία σχέση έχει με την Ελένη της Τροίας, που βρίσκεται χρόνια μακριά απ' τους δικούς της, και υποφέρει εξαιτίας ενός παιχνιδιού των θεών.

Εννέα αφηγητές - ηθοποιοί ταυτισμένοι με το δράμα της Ελένης ξετυλίγουν μαζί την ιστορία. Μία χορική- χορωδιακή αντιμετώπιση που στόχο έχει -σύμφωνα με τον σκηνοθέτη- να ανοίξει όλα τα ζητήματα που εγείρει το έργο. Μετά τον πρώτο μονόλογο της Ελένης, που λέγεται από όλους, μέσα από τον Χορό ξεπηδούν οι χαρακτήρες και καθένας από τους νέους ηθοποιούς παίρνουν, ανάλογα με την εξέλιξη του έργου, τη θέση τους στην ορχήστρα του αρχαίου θεάτρου.

Τη σκυτάλη από τον Δημήτρη Καραντζά, παίρνει ο Εκτορας Λυγίζος που θα παρουσιάσει το ερχόμενο Σάββατο (12/7) τον «Προμηθέα Δεσμώτη» του Αισχύλου στο αργολικό θέατρο.
Πηγή: skai.gr