Η υψηλή μαγειρική των σχέσεων & η γυναίκα Loser

Πως αποφασίσατε να αναλάβετε την λειτουργία του Θεάτρου-πολυχώρου Eliart στον Βοτανικό?

Όπως συμβαίνει στην ζωή ήταν θέμα συγκυριών, βέβαια τα πράγματα έρχονται όταν είμαστε έτοιμοι και τα προκαλούμε. Με την Ιωάννα Μυλοπούλου ξεκινήσαμε την διαδικασία ανεύρεσης χώρου που θα στεγάσει την δουλειά μου και επιπλέον άλλες θεατρικές και μουσικές παραστάσεις. Βρέθηκε το Eliart στην Κωνσταντινουπόλεως 127, ένας πολύ ωραίος καινούργιος χώρος όπου αναλάβομε την οργάνωση και την καλλιτεχνική επιμέλεια .Είναι ανοιχτή η ώρα, η στιγμή που το σύμπαν συναινεί και βοηθάει. Το έχω δει και άλλες φορές στην ζωή μου όταν συμβαίνουν όμορφα πράγματα. Τώρα αυτό το τόλμημα συνέπεσε με την κρίση οπότε η ανασφάλεια, η αγωνία, το άγχος είναι μεγάλα. Παίρνουμε ένα ρίσκο μεγαλύτερο από ότι σε άλλη εποχή, φαίνεται ότι αυτή η στιγμή είναι κατάλληλη για εμάς. Όταν όλα κλείνουν ενώ εσύ ανοίγεις είναι ένας αέρας αισιοδοξίας

Στις 29 Οκτωβρίου στο Eliart άρχισαν οι παραστάσεις της Τρίτης έκδοσης της γυναίκας Loser, που είναι δικό σας έργο?

Έγραψα την γυναίκα Loser το 2000, τότε είχε ανεβεί στο θέατρο της ημέρας, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Μόρτζου. Αργότερα το 2008 έγινε η δεύτερη παράσταση σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Μπογδάνου. Φέτος στο Eliart έχουμε την επιστροφή της γυναίκας Loser. Το έργο στηρίζεται στους δυο μονολόγους που υπήρχαν και σε έναν τρίτο που προστέθηκε, τον μονόλογο μιας γυναίκας της καριέρας. Λείπουν τα ιντερμέδια που ήταν σχόλια και έδιναν μια σουρεαλιστική ματιά στο ερώτημα περί loser. Αλλαγμένο λοιπόν εν μέρει το κείμενο και με την φρέσκια ταλαντούχα ματιά του Δημήτρη Μπογδάνου. Όταν πρωτο-έγραψα την Γυναίκα loser, με βασάνιζε αν είμαι η δεν είμαι Loser, σίγουρα όταν κερδίζεις κάτι, χάνεις κάτι άλλο και αντίστροφα. Οπότε είναι δύσκολο να ορίσουμε το ποιος είναι ο νικητής και ποιος ο χαμένος.. Kαι σίγουρα όταν γράφει κανείς αλλά και όταν παίζει ξορκίζει τον εφιάλτη, «ποιος είμαι, τι είμαι, που πάω…».

Ποια είναι η γυναίκα Loser?

Η γυναίκα Loser είναι πολλές διαφορετικές ηρωίδες που ψάχνουν να βρουν με χιούμορ και αγωνία αν ανήκουν στους χαμένους της ζωής. Συχνά στη ζωή συναντάμε εμπόδια, που αφορούν στις σχέσεις αλλά και την δουλειά μας, τα οποία επαναλαμβάνονται. Όταν ξαναβρίσκεις πολλές φορές μπροστά σου το ίδιο εμπόδιο, το ίδιο θέμα, μπορεί να νιώσεις Loser ή να αναρωτηθείς μήπως είμαι Loser? Μήπως δηλαδή υπάρχει κάτι που προκαλώ και έρχεται στην δική μου ζωή, γιατί χάνω συχνά τον έλεγχο, το τιμόνι, τις προσδοκίες μου? Αυτό είναι το ερώτημα που τίθεται στο έργο, όχι βαρύγδουπα ούτε μελοδραματικά ελπίζουμε. Οι ηρωίδες μου δεν παραιτούνται παρότι αποτυγχάνουν συχνά. Τελικά τι είναι Loser, η γυναίκα που αποτυγχάνει στις σχέσεις της, η μοναχική, η δυσκολεμένη από τις κοινωνικές συνθήκες ή η παντρεμένη με τα πολλά παιδιά που τρέχει? Εκεί βρέθηκε το υλικό των χαρακτήρων

Η σύγχρονη αυτή γυναίκα πληρώνει ψυχιάτρους και μισθούς στον ψυχαναλυτή γιατί αισθάνεται Loser?

Στον ψυχαναλυτή πάει όποιος αγωνιά για τον εαυτό του δεν πάει απλά για να φιλοσοφήσει.
Δεν είναι τα πράγματα σήμερα πολύ καλά ξεκαθαρισμένα όπως ήταν παλιά, ο άντρας αυτό η γυναίκα εκείνο. Είτε ευτυχισμένοι, είτε δυστυχισμένοι ζούσαν με πολύ συγκεκριμένες φόρμες στο κεφάλι και αυτό δεν άφηνε χώρο για απορίες , αγωνίες και υπαρξιακά Ούτε και για διαφορετικές πορείες. Στην σημερινή εποχή υπάρχει όλη αυτή η αγωνία, η αναζήτηση, το ψάξιμο, δίνεται η δυνατότητα να προχωρήσει κανείς αλλιώς την ζωή του, να πάει σε άλλα μονοπάτια

Το δεύτερο θεατρικό έργο σας «Υψηλή μαγειρική των Σχέσεων» ποιους αφορά?

Αφορά κάθε άνθρωπο που έχει ζήσει κάποια πολύχρονη σχέση, όταν το έγραψα δεν ήμουν παντρεμένη τώρα είμαι. Εκείνο που ήθελα ήταν, να «παίξω» με την απίστευτη αλλαγή που ζούμε μέσα στο ζευγάρι, πολλές φορές έρχονται τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω. Στην υψηλή μαγειρική προσπάθησα να πιάσω αυτό ….., πως ένα ζευγάρι μέσα σε μισή ώρα αγαπιέται, ερωτεύεται, βιώνει την συντροφικότητα, τον σπαραγμό, το φάγωμα, τον σκύλο με την γάτα. Ότι δραματικό βιώνουμε, είναι ωραίο να το επεξεργάζεσαι μετά και να το αποδομείς με χιούμορ και συγκίνηση μέσα στα κείμενα.

Η ιστορία του έργου βασίζεται στις λεπτές ισορροπίες και την σύνθεση των αντιθέτων στις σχέσεις ζευγαριών?

Στην υψηλή μαγειρική των σχέσεων, η οπτική μου συγκεντρώνεται σε ένα ζευγάρι που γιορτάζει τα 15 χρόνια του γάμου του σ’ ένα εστιατόριο όπου υπάρχουν ο κομπέρ ταχυδακτυλουργός , η ατραξιόν, οι οποίοι είναι ένας άλλος κόσμος που δεν είναι τόσο ρεαλιστικός όσο το ζευγάρι. Δηλαδή έχουμε δύο διαφορετικούς κόσμους που έρχονται κοντά και απομακρύνονται, ο ένας κόσμος μπαίνει στην πραγματικότητα του άλλου. Μου αρέσει ο ρεαλισμός της άγριας σχέσης με τις εντάσεις της ,με την αγάπη της και τα πάθη της, σε συνδυασμό με την «Ποίηση» των δύο κομπέρ-ατραξιόν που είναι εκτός πραγματικότητας και έχουν ένα σουρεαλιστικό στοιχείο. Αυτοί οι δύο κόσμοι σε μια ζυγαριά, είναι γοητευτικά συμπληρωματικοί και ασκούν έλξη και επιρροή ο ένας στον άλλο. Για να συνεχίσουν να μένουν μαζί μετά από 15 χρόνια, πρέπει να αποδείξουν και οι δύο ότι μπορούν να ρισκάρουν την ισορροπία τους ίσως ακόμα και την ζωή τους. Είναι κομεντί δεν γράφω κλασσικές κωμωδίες, σίγουρα γελάει κανείς πολλές στιγμές.

Σαν ηθοποιός συγκρούεστε με τον συγγραφέα εαυτό σας, όταν παίζετε στο έργο που έχετε γράψει, όπως τώρα στην υψηλή μαγειρική των σχέσεων?


Μου αρέσει πολύ ο ρόλος μου, είναι κάτι πολύ οικείο το ζευγάρι με όλα τα χαρακτηριστικά της μεσαίας τάξης, που λένε τώρα ότι πεθαίνει κιόλας. Μερικές φορές έρχομαι σε σύγκρουση με την συγγραφέα, λεω τι έχω γράψει εδώ, μα έτσι κι αλλιώς σαν ηθοποιός γράφω κατά κύριο λόγο, ειδικά όταν πρόκειται για χαρακτήρες, σχέσεις, διαλόγους. Βέβαια όταν για χρόνια γράφεις και παίζεις δεν μπορείς να δεις και τα όρια πολύ ξεκάθαρα. Είναι ο ηθοποιός που γράφει ή ο συγγραφέας που παίζει?

Ισχύει το ότι ένα μαύρο πρόβατο μπορεί να πετάξει έξω, όλη την παράσταση?

Εντελώς. Ένας αρνητικός κάνει πολύ περισσότερο κακό από το καλό που έχουν τέσσερις θετικοί. Έχει δύναμη το κακό δυστυχώς. Αν νιώσω κάτι κακό μια δυο, τρεις φορές, δεν θέλω να είμαι πια εκεί, φεύγω. Με απωθεί το κακό κλίμα Πάντα σε μια δουλειά προσπαθώ να είμαστε καλοί συντελεστές, καλά άτομα! Πρώτα από όλα να περνάμε καλά γιατί είναι βασικό, η αλήθεια είναι ότι στο θέατρο υπάρχει μαζοχισμός αρκετός και σαδισμός και ανασφάλεια που υπάρχουν σε όλες τις δουλειές. Δεν μπορείς να περνάς καλά με κάποιον που δεν βοηθάει, τραπεζικός υπάλληλος να είσαι, αν ο συνάδελφος σου είναι σπαστικός σε εκνευρίζει . Σε όλα τα εργασιακά περιβάλλοντα χρειάζεται μία ομάδα που να περνάει καλά για να αποδίδουν και γίνονται σεμινάρια για το πώς θα γίνει καλή η ομάδα.

Στέλνει κάποιο θετικό μήνυμα η γυναίκα Loser?

Γενικά καλή δύναμη σε όλους μας, να προχωρήσουμε να σαρκάσουμε το Loser κομμάτι μας και να βγάλουμε στην επιφάνεια τον νικητή που έχουμε μέσα μας ατομικά και συνολικά σαν λαός που βάλλεται. Κάτι καλό θα μας κάνει όλη αυτή η κρίση, ακόμα δεν το ξέρουμε γιατί τώρα το βιώνουμε. Σίγουρα μια αποτυχία, μια δυσκολία έρχεται με ένα δώρο, κάτι θα πάρουμε, κάτι θα κερδίσουμε μετά από αυτή την εμπειρία. Ελπίζω να λάμψουν πιο πολύ τα καλά.
Πηγή: skai.gr