Συναντήσαμε το μοναδικό group στην Ελλάδα που εκπροσωπεί τη σκηνή του body music και πριν μιλήσουμε για κάτι τέτοιο έπρεπε λίγο να ενημερωθούμε: Ίσως η πιο διάσημη αναφορά σε αυτό το είδος είναι η ομάδα των Stomp, οι οποίοι εκτός από αντικείμενα χρησιμοποιούν και το σώμα τους για την παραγωγή μουσικής και χορού και τους έχουμε απολαύσει πολλές φορές στη χώρα μας. Αν ψάξει όμως κανείς καλύτερα τη παγκόσμια σκηνή θα δει ότι υπάρχει ένα ολόκληρο κίνημα με σχήματα και μουσικές από όλο τον κόσμο. Αυτό μας εξηγεί ο Θάνος Δασκαλόπουλος μέλος των Kantu Korpu (μαζί με τον Simone Mongelli και την Γιώτα Πεκλάρη) που έχουν ως βάση την Αθήνα.
Θάνος Δασκαλόπουλος: Η χρήση του σώματος ως μουσικό όργανο συναντάται σε πολλές παραδόσεις. Από το Kecak της Ινδονησίας, το Sapateado και τα Palmas του Flamenco, μέχρι το Άφρο Αμερικάνικο hampone, stepping, tap dance και πολλά ακόμα είδη, το σώμα αποτελεί το κατεξοχήν πρωτογενές μέσο μουσικής και χορευτικής έκφρασης. Το πολύ ενδιαφέρον είναι ότι τα τελευταία χρόνια όλα αυτά συναντιούνται γύρω από μια κοινή τεχνική όπου το σώμα χρησιμοποιείται ως κρουστό όργανο και αν προσθέσει κανείς τις φωνητικές δυνατότητες του ανθρώπου το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ένα πλήρες μουσικό σύνολο με ταυτόχρονα ιδιαίτερη σκηνική παρουσία.
Και ποιοί είναι οι βασικοί εκπρόσωποι της σκηνής σήμερα;
Simone Mongelli: Τα σχήματα είναι ήδη πολλά και πολύ καλά. Από τους πρώτους που ασχολήθηκαν με το αντικείμενο με αυτή την αντίληψη είναι ο Keith Terry από την Αμερική, ο οποίος είναι και καλεσμένος μας εδώ στην Αθήνα 23 και 24 Σεπτεμβρίου για σεμινάρια και μια κοινή παράσταση στο χώρο Playground. Ο Keith έκτος από τη solo καριέρα και πολλές συνεργασίες με καλλιτέχνες όπως ο Bobby McFerrin (ο οποίος επίσης εμφανίζεται μόνο με το σώμα) έχει και πολλά ενδιαφέροντα project όπως είναι οι Slammin' All Body Band. Μια από τις μεγάλες καινοτομίες αυτού του group είναι ότι έχει ηχογραφήσει ένα εκπληκτικό cd όπου όταν το ακούς δυσκολεύεσαι να πιστέψεις ότι το αποτέλεσμα προκύπτει μόνο από ανθρώπινα σώματα. Μετά ιδιαίτερη επιτυχία κάνουν οι Barbatuques από τη Βραζιλία, 12μελές σχήμα με απίθανες ενορχηστρώσεις και αποδόσεις βραζιλιάνικης μουσικής, και οι RumbaTap του Max Pollak, που έχουν ως αφετηρία την Άφρο Κουβανέζικη μουσική.
Βλέπουμε λοιπόν ότι δεν υπάρχει περιορισμός όσο αναφορά τη μουσική επιλογή;
Γιώτα Πεκλάρη: Όχι και αυτό είναι το ενδιαφέρον και η πρόκληση αν θέλετε. Δεν υπηρετείς ένα είδος περιοριζόμενος σε αυστηρά όρια παράδοσης, αλλά όπως πολλά μουσικά όργανα τα συναντάμε σε διαφορετικές μουσικές, έτσι αντιμετωπίζουμε και το σώμα. Ακριβώς όπως προσεγγίζω και εγώ το Flamenco, όπου εκτός από την παραδοσιακή του απόδοση με ενδιαφέρει η αντιμετώπιση της τεχνικής των ποδιών και του σώματος σε νέους δρόμους μουσικούς και χορευτικούς.
Και πως βρεθήκατε οι τρεις σε αυτό group;
S. Καταρχάς το σημείο ένωσής μας είναι ο ρυθμός. Εγώ ως κρουστός, ο Θάνος ως κλακετίστας και η Γιώτα ως χορεύτρια flamenco είχαμε ήδη συνεργαστεί στο παρελθόν πριν τη δημιουργία του group. Από εκεί και πέρα ένα κοινό ενδιαφέρον και μελέτη γύρω από το body percussion και βασικά μια κοινή καλλιτεχνική αντίληψη όπως την περιέγραψε η Γιώτα πριν. Και οι τρεις μας ασχολούμαστε με διαφορετικές παραδόσεις, αλλά και οι τρεις αντιλαμβανόμαστε την τεχνική τους εκτός των παραδοσιακών ορίων.
Θ. Ναι, εδώ πρέπει να επιμείνουμε λίγο! Ιδιαίτερα αν δει κανείς τα χορευτικά είδη των κλακετών (tap dance) η το Flamenco, ο κόσμος (στην καλύτερη των περιπτώσεων!) τα έχει σχεδόν απόλυτα συνδεδεμένα και με τις παραδόσεις από τις οποίες προέρχονται. Κλακέτες - jazz, Flamenco - ισπανική μουσική. Εμείς τα βλέπουμε περισσότερο όμως σαν τη κιθάρα πχ. Όταν θες να μάθεις κιθάρα, το όργανο δεν είναι με έναν τέτοιο απόλυτο τρόπο συνδεμένο με την κλασική, τη jazz , τη λάτιν, τη rock κτλ. Δηλαδή δεν υπονοείται ότι όταν παίζεις κιθάρα παίζεις κλασική κιθάρα. Το όργανο είναι το μέσο και η ίδια η μουσική είναι η επιλογή του κάθε καλλιτέχνη. Που να μιλήσουμε και για τη σύνθεση μουσικής όπου εκεί δεν υπάρχουν όρια. Το ίδιο γίνεται και με το body music.
Οι Kantu Korpu ως body music group που κινούνται λοιπόν μουσικά;
S. Η αφετηρία μας είναι η ελληνική παράδοση, με μεγάλο μέρος να πηγάζει από τους χορευτικούς ρυθμούς της Μακεδονίας και της Θράκης, όπως το Πατρούνινο, η Πουσνίτσα, ο Μαντηλάτος, το Πουστσένο. Υπάρχει επίσης μια σημαντική αναφορά στο ρεμπέτικο τραγούδι. Άλλοτε τα τραγούδια είναι εμφανή άλλοτε είναι απλά μια αφορμή για κάτι καινούργιο. Επίσης λόγω της ιταλικής μου καταγωγής δεν απουσιάζει και μουσική της κάτω Ιταλίας. Γενικά πιστεύουμε ότι το να αντλείς από την μουσική παράδοση δίνει μια ισχυρή ταυτότητα στην δουλειά σου, ειδικά στο διεθνή χώρο τέτοιου είδους μουσικής, χωρίς όμως να σε εμποδίζει στην δημιουργία, όπως έλεγε ο Θάνος για τα όργανα. Και όπως είπαμε αυτό ταιριάζει ιδιαίτερα με τα καλλιτεχνικά μας προσωπικά ενδιαφέροντα, γενικότερα. Γνώση και σεβασμός στην παράδοση, λοιπόν, και ελευθερία στην δημιουργία.
Είδαμε φέτος τη συνεργασία σας με τα Κίτρινα Ποδήλατα, τι άλλο ετοιμάζετε;
Γ. Από το 2009 που ξεκινήσαμε η πρώτη παρουσίαση μας ήταν στο Going Youth Festival στο project Steps in Time της Μάριας Φλωράτου και εκτός από τo rock group Κίτρινα Ποδήλατα, έχουμε συνεργαστεί με το μουσικό σχήμα Musica Mista και τους διεθνώς γνωστούς Heather Cornell και Max Pollak (RumbaTap). Αυτό που δουλεύουμε το τελευταίο διάστημα και έχουμε ξεκινήσει να παρουσιάζουμε είναι το ολοκληρωμένο δικό μας project. Έχουμε κλείσει ήδη κάποιες εμφανίσεις και στο εξωτερικό και ελπίζουμε να το παρουσιάζουμε και σε μια πιο μόνιμη βάση και στην Ελλάδα. Έχουμε έναν δικό μας χώρο στο Βοτανικό, το Playground, όπου κάνουμε μαθήματα αλλά και παραστάσεις. Ίσως εκεί τελικά να έχει και περισσότερο νόημα οι συνεχείς παρουσιάσεις.
Η ελληνική παράδοση λοιπόν μέσα από ένα διαφορετικό καινούργιο πρίσμα, εντός και εκτός συνόρων. Kantu Korpu, στα βλάχικα «Το τραγούδι του σώματος»!
Πηγή: Συνέντευξη στη Μαρία Νικολαΐδου
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
