Σύμφωνα με γραπτή δήλωση του Δικαστηρίου, ο κ. Ασράφ καλείται να υπερασπιστεί τον εαυτό του ενάντια σε πιθανή κατηγορία για ασέβεια. Ο πακιστανός πρωθυπουργός οφείλει να παρουσιαστεί στο Δικαστήριο στις 27 Αυγούστου.
Πρέπει να υπενθυμιστεί ότι το Ανώτατο Δικαστήριο είχε υποβάλει το ίδιο αίτημα για τις υποθέσεις διαφθοράς και στον πρώην πρωθυπουργό, Γιουσούφ Ράζα Γκιλάνι. Ο κ. Γκιλάνι είχε αρνηθεί να υπακούσει και ως συνέπεια καταδικάστηκε από την Έδρα για ασέβεια, τιμωρούμενος συμβολικά με ολιγόλεπτη κράτηση στην δικαστική αίθουσα.
Έπειτα από διαμαρτυρίες της αντιπολίτευσης, το Ανώτατο Δικαστήριο τελικά αποφάσισε ότι η καταδίκη είχε καταστήσει τον κ. Γκιλάνι ακατάλληλο για τον πρωθυπουργικό θώκο, υποχρεώνοντάς τον σε παραίτηση.
Στον απόηχο της απομάκρυνσης του κ. Γκιλάνι, ο πρόεδρος Ζαρντάρι επέλεξε ως υποψήφιο πρωθυπουργό έναν άλλο πιστό υποστηρικτή του, τον Μακχντούμ Σαχαμπουντίν, σε βάρος του οποίου εκδόθηκε άμεσα ένταλμα σύλληψης από δικαστήριο κατά των ναρκωτικών.
Έπειτα από το φιάσκο της υποψηφιότητας Σαχαμπουντίν, το Λαϊκό Κόμμα, η μεγαλύτερη δύναμη στον κυβερνητικό συνασπισμό και την κάτω Βουλή του Πακιστάν, εξέλεξε τον κ. Ασράφ στην πρωθυπουργία.
Το ζήτημα με τις εκκρεμείς υποθέσεις σε βάρος του προέδρου Ζαρντάρι πηγάζει από το 2007, όταν χιλιάδες εκκρεμείς υποθέσεις διαφθοράς είχαν απορριφθεί στο πλαίσιο ενός νόμου που είχε υπερψηφιστεί υπό τον τότε στρατιωτικό πρόεδρο Περβέζ Μουσάραφ. Στόχος του επίμαχου νόμου ήταν να επιτρέψει την επιστροφή των πολιτικών στη διακυβέρνηση του κράτους.
Ωστόσο, το 2009 το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι αυτή η ρύθμιση ήταν παράνομη, διατάσσοντας να ανοιχθούν εκ νέου οι υποθέσεις που αφορούσαν τον κ. Ζαρντάρι και τις δοσοληψίες του με ελβετικές τράπεζες.
Παρά τις προσπάθειες των πακιστανικών αρχών, το 2010 ο εισαγγελέας της Γενεύης έκρινε ότι δεν μπορεί να ασκήσει δίωξη κατά του κ. Ζαρντάρι, καθώς λόγω του προεδρικού αξιώματος που κατέχει χαίρει δικαστικής ασυλίας. Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε το αίτημα του Ανώτατου Δικαστηρίου του Πακιστάν προς τον τέως πρωθυπουργό Γκιλάνι για επανεκκίνηση των υποθέσεων.
Το 2003, ελβετικό δικαστήριο είχε κρίνει ένοχους τον Ζαρντάρι και τη σύζυγό του, Μπεναζίρ Μπούτο, η οποία δολοφονήθηκε το 2007. Το ζευγάρι κατηγορούνταν για ξέπλυμα κρατικών κεφαλαίων, τα οποία είχαν υπεξαιρέσει κατά τη διάρκεια της πρωθυπουργίας Μπούτο τη δεκαετία του 1990. Το ζεύγος είχε ασκήσει έφεση.
Η πολιτική κρίση που έχει προκύψει λόγω της συνεχιζόμενης σύγκρουσης μεταξύ της πρωθυπουργίας και του Δικαστηρίου συνιστά την συνέχιση της διαμάχης μεταξύ του Λαϊκού Κόμματος, σε βάρος του οποίου εκκρεμούν πάμπολλες υποθέσεις διαφθοράς, και του δικαστικού σώματος, που φέρεται να συνεργάζεται με τις Ένοπλες Δυνάμεις και την αντιπολίτευση.
Πηγή: Επιμέλεια: Μαράκης Αλέξανδρος
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
