Ευρωπαϊκή μάχη κατά του διαβήτη;

Το Στρασβούργο αναζητεί πόρους και τεχνογνωσία για μια πανευρωπαϊκή στρατηγική κατά του διαβήτη. Σήμερα το 10% των Ευρωπαίων υποφέρουν από την αρρώστια, το 2030το ποσοστσό θα φθάσει το 16%.

Το Ευρωκοινοβούλιο ενέκρινε την περασμένη εβδομάδα ψήφισμα ζητώντας από την Επιτροπή να στηρίξει μία πανευρωπαϊκή στρατηγική πρόληψης, ενημέρωσης αλλά και αντιμετώπισης. Η Κομισιόν συμφωνεί, δηλώνει στο Στρασβούργο ο επίτροπος Άντρις Πίμπαλγκς, αλλά παραπέμπει στα κράτη-μέλη.

«Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πιστεύει ότι πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτή την επιδημία, αλλά κυρίως πρέπει να εστιάσουμε στην πρόληψη. Γι αυτό στηρίζουμε την έκκληση προς τα κράτη-μέλη να αναπτύξουν μία εθνική στρατηγική για το σωστό διαιτολόγιο και τη σωματική άσκηση, ώστε να προληφθεί ο διαβήτης τύπου 2. Περισσότεροι από τους μισούς Ευρωπαίους έχουν προβλήματα βάρους ή παχυσαρκίας».

Πίσω από την τεχνοκρατική γλώσσα κρύβονται δραματικά στοιχεία για το διαβήτη: 32 εκατομμύρια άνθρωποι στην Ε.Ε. νοσούν και άλλοι τόσοι έχουν αντίστοιχη προδιάθεση. Το 75% των ασθενών δεν μπορεί να ρυθμίσει τον διαβήτη και η στατιστική δείχνει ότι κάθε δύο λεπτά ένας Ευρωπαίος χάνει τη ζωή του από τις συνέπειες της ασθένειας.

Τα εμπόδια του πανευρωπαϊκού συντονισμού

Μέχρι σήμερα οι προσπάθειες για πανευρωπαϊκό συντονισμό προσκρούουν σε εμπόδια, με πρώτο το ζήτημα της αρμοδιότητας. Θεωρητικά η υγεία ανήκει στις αρμοδιότητες των κρατών-μελών. Αλλά το πρόβλημα αυτό μπορεί να ξεπεραστεί, επισημαίνει η γιατρός και επικεφαλής των ευρωβουλευτών της Ν.Δ. Μαριέτα Γιαννάκου.

«Με μία ευρεία ερμηνεία του θέματος θα μπορούσε το ζήτημα αυτό να αναχθεί στη δημόσια υγεία. Και στα ζητήματα αυτά έχει απόλυτη αρμοδιότητα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Στην ουσία έχει πάρει επιδημικές διαστάσεις ο διαβήτης. Πολύς κόσμος το αντιλαμβάνεται πολύ αργά και δημιουργείται πρόβλημα. Επιπλέον υπάρχει ακόμα ένα είδος ντροπής για να ειπωθεί προς τα έξω ότι κάποιος έχει ένα τέτοιο νόσημα», επισημαίνει η Ελληνίδα ευρωβουλευτής στην Deutsche Welle.

Γιατί όμως αυτή η αμηχανία παρατηρείται ειδικά στον διαβήτη και όχι σε άλλες ασθένειες; «Γιατί είναι χρόνια αφενός και αφετέρου γιατί υπάρχουν διάφορες προκαταλήψεις, οι οποίες είναι απίθανες. Ότι για παράδειγμα κάποιος που έχει διαβήτη είναι οξύθυμο άτομο ή άλλα τέτοια, τα οποία είναι αστειότητες. Επειδή όμως είναι χρόνιο νόσημα, δημιουργεί ένα ψυχολογικό βάρος στο ίδιο το άτομο και στους συγγενείς του. Μόνο μία πανευρωπαϊκή καμπάνια θα μπορούσε να βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους να αντιμετωπίζουν το πρόβλημά τους όπως πρέπει».

Καταπολεμώντας τις προκαταλήψεις

Το ζητούμενο είναι ο ίδιος ο ασθενής να είναι σε θέση να βοηθήσει τον εαυτό του, επισημαίνει η κ.Γιαννάκου. Το πόσο χρήσιμη θα ήταν όμως η σωστή ενημέρωση για τους άλλους, τόνισε στο Στρασβούργο και ο ευρωβουλευτής της Ν.Δ. Γιώργος Παπανικολάου σε μία παρέμβαση που προκάλεσε αίσθηση, αλλά και συγκίνηση.

«Θα μιλήσω για τον παιδικό διαβήτη, ένα θέμα που παρακολουθώ πολύ στενά και για έναν προσωπικό λόγο» τόνισε ο Έλληνας ευρωβουλευτής. «Ενάμιση χρόνο πριν η εξάχρονη σήμερα ανιψιά μου, ένα μοναδικό παιδί, διαγνώστηκε ότι πάσχει από διαβήτη τύπου Α. Θα θυμάμαι λοιπόν τις πρώτες προσπάθειες των γονιών. Θα θυμάμαι την προσπάθεια του πατέρα της να συνεννοηθεί με τον ασφαλιστικό του φορέα για να τους εξηγήσει ότι το ταμείο του έπρεπε να καλύπτει και τον ειδικό εξοπλισμό που χρειάζεται το παιδί για να μετράει το σάκχαρο. Θα θυμάμαι ότι όταν το παιδί το πήγαν, μετά τη διάγνωση, στον παιδικό σταθμό που είχε γίνει δεκτό, κάποιοι προσπάθησαν να πείσουν τους γονείς να πάνε πιο μετά το παιδί τους στο σχολείο για να μπορέσει, όπως έλεγαν, να ‘σταθεροποιηθεί’».

Στην ενημέρωση η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα μπορούσε να δραστηριοποιηθεί άμεσα, υποστηρίζουν οι περισσότεροι ευρωβουλευτές. Από κει και πέρα χρειάζονται στοχευμένες παρεμβάσεις χαμηλού κόστους, αλλά άμεσης αποτελεσματικότητας επισημαίνει η ευρωβουλευτής Γιούντιτ Μέρκιες από την Ολλανδία.

«Στην Ολλανδία είμαστε 16 εκατομμύρια, το ένα εκατομμύριο είναι διαβητικοί και το ? το αγνοεί. Πρέπει να μάθουμε στον κόσμο πώς θα αντιμετωπίσει την ασθένεια στο σπίτι του με τη βοήθεια της τεχνολογίας. Με ένα smartphoneμπορεί ο καθένας να παρακολουθεί την πορεία της ασθένειας. Πρέπει να βελτιώσουμε την αυτοδιάγνωση, αλλά και την πρόσβαση σε εύχρηστα τεχνολογικά εργαλεία. Γιατί μπορεί να έχουμε ελεύθερη διακίνηση προϊόντων, αλλά δεν έχουμε ελεύθερη διακίνηση της ιατρικής καινοτομίας», τονίζει η Ολλανδέζα ευρωβουλευτής.
Πηγή: skai.gr