G20: Δοκιμάζεται η δυναμική της Ευρώπης

Οι προσδοκίες από τη συνάντηση κορυφής των εκπροσώπων των 20 ισχυρότερων οικονομιών του κόσμου είναι υψηλές. Στο Μεξικό θα είναι στραμμένα τα βλέμματα των αγορών, οι εκπρόσωποι των οποίων αγωνιούν εν αναμονή ξεκάθαρων προτάσεων για την αντιμετώπιση της κρίσης. Ειδικά οι εκπρόσωποι των ευρωπαϊκών χωρών θα κληθούν να αποδείξουν την ικανότητα δράσης τους. Όσο περισσότερο διαρκεί η ευρωπαϊκή κρίση, τόσο πιο πολύ εντείνονται οι αμφιβολίες των χωρών του υπόλοιπου κόσμου για τη δύναμη επιβολής των Βρυξελλών. Στη συνόδο του G20 αναμένεται να δοκιμαστεί η δυναμική της ευρωπαϊκής ένωσης ως οικονομικού και πολιτικού θεσμού.

Η Ευρώπη δεν φαίνεται ιδιαίτερα αξιόπιστη από το ξεκίνημα της οικονομικής κρίσης, σύμφωνα με την Άλμουτ Μέλερ από το Γερμανικό Σύλλογο για την εξωτερική πολιτική. Η κα Μέλερ δήλωσε στη Deutsche Welle ότι σε κύκλους συζητήσεων εκτός Ευρώπης, στις οποίες συμμετείχε η ίδια, γίνεται λόγος για εξασθένηση της ευρωπαϊκής δύναμης, γεγονός που εντείνει τις αμφιβολίες αν η Ευρώπη είναι σε θέση να διαχειριστεί την κρίση και καθιστά δυσκολότερη τη δυνατότητα επικράτησης των ευρωπαϊκών πολιτικών βλέψεων.

Σύγκρουση συμφερόντων

Ένα πρόσθετο μειονέκτημα της Ευρώπης είναι ότι οι κοινές ευρωπαϊκές αποφάσεις έρχονται ορισμένες φορές σε αντίθεση με τα συμφέροντα μεμονωμένων χωρών-μελών. Συχνά η ΕΕ δεν παρουσιάζεται ως ενότητα σε γεωπολιτικό επίπεδο, σύμφωνα με τον Λούντγκερ Κίνχαρντ, καθηγητή στο Κέντρο για την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση του Πανεπιστημίου της Βόννης. Ο κ. Κίνχαρντ επικρίνει το γεγονός ότι στη σύνοδο των G20 παρευρίσκονται τόσο εκπρόσωποι της ΕΕ όσο και εκπρόσωποι των χωρών-μελών που συμμετέχουν. «Για τους εκτός Ευρώπης –ειδικά για τις νέες, ανερχόμενες δυνάμεις, όπως η Ινδονησία, η Λατινική Αμερική και η Νότια Αφρική- είναι μία εικόνα σύγχυσης. Αυτό δε βοηθά να αποκομίσουν οι συμμετέχοντες του G20 την εντύπωση μίας ηπείρου ενωμένων κρατών» υπογράμμισε μιλώντας στη Deutsche Welle.

O κ. Κίνχαρντ τόνισε ότι η κοινή ευρωπαϊκή εκπροσώπηση στο G20 αποτελεί χρόνιο αίτημα μερίδας επιστημόνων και πολιτικών. Αυτό το ζήτημα δε διέφυγε της προσοχής της Γερμανίδας καγκελαρίου Άγκελα Μέρκελ, η οποία έκανε πρόσφατα έκκληση για «περισσότερη Ευρώπη» αντιλαμβανόμενη τις απειλητικές διαστάσεις της ευρωκρίσης.

Από το αίτημα για μία δημοσιονομική ένωση η Άγκελα Μέρκελ προχώρησε ένα βήμα παραπάνω μιλώντας ακόμη και για πολιτική ένωση που σημαίνει, όπως είπε την περασμένη εβδομάδα «ότι πρέπει βημα-βήμα να παραχωρήσουμε αρμοδιότητες στην Ευρώπη και να της εκχωρήσουμε ελεγκτικές δυνατότητες».

Καθ’ οδόν προς μία πολιτική ένωση;

Το χρονικό σημείο των δηλώσεων Μέρκελ είναι κομβικό, καθώς πέρα από τη σύνοδο κορυφής των G20, διεξάγονται εκλογές στην Ελλάδα και ακολουθεί στο τέλος Ιουνίου η επόμενη κρίσιμη σύνοδος κορυφής της ΕΕ. Η Άλμουτ Μέλερ βλέπει θετικά την προοπτική μίας πολιτικής ένωσης για την Ευρώπη, αμφιβάλλει ωστόσο αν όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ είναι διατεθειμένα να εκχωρήσουν μέρος της εθνικής κυριαρχίας τους στις Βρυξέλλες.

Από την πλευρά του ο Λούντγκερ Κίνχαρντ υπογράμμισε την ανάγκη να εμφανιστεί η Ευρώπη ως πραγματική ένωση στο G20, καθώς έτσι θα επεδείκνυε την ισχύ της. Αιτιολογώντας ο κ. Κίνχαρντ αναφέρεται στο ύψος των εμπορικών συναλλαγών με την Αφρική: τη στιγμή που για Κίνα και Αφρική ο όγκος των εμπορικών συναλλαγών με την Αφρική φτάνει τα 100 δις δολάρια για κάθε χώρα, το αντίστοιχο ποσό για την ΕΕ ανέρχεται σε 250 δις ευρώ. «Παρουσιαζόμαστε συχνά χειρότεροι απ’ ό,τι είμαστε, επειδή λείπει μία κοινή κυβέρνηση της ΕΕ που να δικαιολογεί το όνομά της».
Πηγή: Ralf Bosen / Άρης Καλτιριμτζής - Υπεύθ. σύνταξης: Ειρήνη Αναστασοπούλου