Βασικό σημείο διαφωνίας ήταν η μεταναστευτική πολιτική που θα ακολουθούσε το νέο σχήμα.
Στις διαβουλεύσεις συμμετείχαν το φιλελεύθερο κόμμα VVD του πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε, που αναδείχτηκε πρώτη δύναμη στις κάλπες, οι Χριστιανοδημοκράτες, οι κεντρώοι Δημοκράτες 66 και οι κεντροαριστεροί Πράσινοι.
Εκτός των διερευνητικών επαφών έμεινε, όμως αναμενόταν, το Κόμμα της Ελευθερίας του ακροδεξιού Γκερτ Βίλντερς, καθώς κανένα μεγάλο κόμμα δεν είναι διατεθειμένο να συνεργαστεί μαζί του.
Μεταξύ τους, οι τέσσερις παρατάξεις που διαπραγματεύονταν έχουν κερδίσει 85 έδρες, που σημαίνει ότι θα είχαν καθαρή πλειοψηφία στην 150μελή κάτω Βουλή. Η αποχώρηση έστω και ενός εκ των τεσσάρων κομμάτων όμως θα σήμαινε ότι το σχήμα θα έχανε την πλειοψηφία.
Οι καθυστερήσεις στο σχηματισμό κυβέρνησης δεν είναι πάντως σπάνιο φαινόμενο στην Ολλανδία.
Σύμφωνα με τα αρχεία της ολλανδικής Βουλής, από το 1946 ο σχηματισμός κυβέρνησης έχει επιτευχθεί κατά μέσο όρο 89,5 ημέρες μετά τις κάλπες. Το «ρεκόρ ταχύτητας» χρονολογείται από το 1948, όταν μεσολάβησαν μόλις 10 ημέρες για να συμφωνηθεί κυβέρνηση συνεργασίας. Στον αντίποδα, το 1977 χρειάστηκαν 208 ημέρες για να υπάρξει σχήμα μόλις δύο κομμάτων.
Στις τελευταίες γενικές εκλογές, το 2012, απαιτήθηκαν 52 ημέρες προκειμένου να συγκροτηθεί η σημερινή υπηρεσιακή πλέον κυβέρνηση, που αποτελείται από τους Φιλελεύθερους του πρωθυπουργού Μάρκ Ρούτε και τους Εργατικούς, όπου ανήκει ο Γερούν Ντάισελμπλουμ.
Πηγή: skai.gr
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
