Good girl (Μέρκελ), bad guy (Σόιμπλε)

Όπως επισημαίνει «ο Σόιμπλε ακολουθεί μία σκληρή γραμμή, αν μη τι άλλο για να αποτρέψει πιθανούς μιμητές σε άλλα κράτη-μέλη της ευρωζώνης. Από τη δική του οπτική γωνία είναι σημαντικό για τη σταθερότητα της ευρωζώνης να ηττηθεί η λαϊκιστική αριστερή κυβέρνηση της Αθήνας με τη ?φασαριόζικη? πολιτική της. Αυτό το θέλει και η Μέρκελ. Ωστόσο δεν φαίνεται διατεθειμένη να πάρει και το ρίσκο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, προκειμένου να καταγάγει αυτήν τη νίκη».

Σε άλλο σημείο του ρεπορτάζ αναφέρεται: «Η Αθήνα ποτέ δεν είχε τηρήσει τα συμπεφωνημένα κατά 100%. Το ζήτημα είναι με πόσο τοις εκατό δηλώνουμε ευχαριστημένοι. Και εκεί φαίνεται ότι το όριο ανοχής της Μέρκελ είναι χαμηλότερο από το αντίστοιχο του Σόιμπλε. Η διαφορά αυτή είναι ορατή και στο ύφος της διαπραγμάτευσης.

Οι οξείες διατυπώσεις του Σόιμπλε δεν τυγχάνουν πάντοτε εγκρίσεως από την καγκελαρία. (…) Όχι μόνο για να μην επιβαρύνεται το κλίμα των συνομιλιών. Αλλά και γιατί οι άνθρωποι της Μέρκελ σκέπτονται από τώρα ότι σε περίπτωση συμφωνίας με την Αθήνα θα πρέπει να πείσουν τους βουλευτές του κυβερνητικού συνασπισμού να δώσουν τη συγκατάθεσή τους σε περαιτέρω οικονομική βοήθεια δισεκατομμυρίων. Η αποστολή αυτή θα είναι δύσκολη και δεν θέλουν να την κάνουν ακόμη πιο δύσκολη…»

«Σχέδιο Β για την Ελλάδα»

Στην ίδια εφημερίδα ο γνωστός οικονομολόγος και μέλος της «Επιτροπής Σοφών» για τη γερμανική οικονομία Κλέμενς Φυστ αναφέρεται σε ένα «σχέδιο Β» για την Ελλάδα. Όπως επισημαίνει «δύο σενάρια είναι πιθανά: το ένα είναι η έξοδος από το ευρώ σε προκαθορισμένη ημερομηνία. Η Ελλάδα θα έπρεπε να θεσπίσει ελέγχους στην κίνηση κεφαλαίων, για να αποτρέψει τη διαφυγή τους στο εξωτερικό.

Στη συνέχεια θα ψήφιζε νόμο για την αλλαγή του νομίσματος, ώστε οι τράπεζες, οι δημόσιες υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις να προχωρήσουν στις απαραίτητες προετοιμασίες. Η παραμονή της Ελλάδας στην ΕΕ, παρά την έξοδο από το ευρώ, θα έπρεπε επίσης να αποτελέσει αντικείμενο συμφωνίας. Για τα χρέη της χώρας σε ευρώ θα γίνονταν διαπραγματεύσεις. (…)

Ένα άλλο σενάριο θα ήταν η διολίσθηση (εκτός ευρώ) όπως αυτή προβλέπεται σε σχεδιασμούς για παράλληλο νόμισμα. Μόλις τελειώσουν τα χρήματα, η ελληνική κυβέρνηση θα αρχίσει να πληρώνει μισθούς και συντάξεις εν μέρει σε ομόλογα. Τα χαρτιά αυτά- ας τα ονομάσουμε δραχμές- δεν θα αντικαθιστούσαν το ευρώ ως μέσο πληρωμών. (…) Θα γίνονταν (όμως) δεκτά σε αρκετά χαμηλότερη ισοτιμία σε σχέση με το ευρώ. Αυτό θα προκαλούσε απώλειες εισοδήματος για δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους. Ως αντιστάθμισμα η κυβέρνηση θα μπορούσε να επιβάλλει τη δραχμή ως μέσο συναλλαγής για ενοίκια ή για άλλες πληρωμές».

Η εφημερίδα Bild κάνει μία αναδρομή στο πρόσφατο παρελθόν, όταν ο δείκτης ανάπτυξης έφτανε το +0,8%, οι τουριστικές αφίξεις αυξάνονταν κατά 23% και οι εξαγωγές κατά 28%, ενώ παράλληλα, με το γνωστό, άμεσο ύφος της, απευθύνει τον λόγο στον πρωθυπουργό. «Γιατί διακινδυνεύετε αυτές τις επιτυχίες, κύριε Τσίπρα;» είναι το ρητορικό ερώτημα που θέτουν οι δημοσιογράφοι της Bild. Υποστηρίζουν ότι «η Ελλάδα βρίσκεται λίγο πριν από τη χρεοκοπία, ενώ ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας παραμένει ισχυρογνώμων και απορρίπτει νέες μεταρρυθμίσεις».

Πηγή: Deutsche Welle - Γιάννης Παπαδημητρίου