Κλείσιμο

Πεντελικό: Το βουνό των εκπλήξεων

Μπάζα, πλαστικά, παλιά έπιπλα, ελαστικά, προφυλακτήρες, στρώματα, λόφο από ακατάλληλα καρότα, ξυλοκόπους της κρίσης και λαθροκυνηγούς συναντά ο περιπατητής στην Πεντέλη εκτός από τις πηγές με το τρεχούμενο νερό και τα πανέμορφα ξωκλήσια.

Κυριακή μεσημέρι και το θερμόμετρο δείχνει 6 βαθμούς Κελσίου. Ξεκινάμε από τη Νέα Πεντέλη και μπαίνουμε στον Κοκκιναρά. Λίγο πριν το Τρίστρατο θα βρούμε δεξιά του δρόμου 2 κοντέινερ με ογκώδη σκουπίδια μέσα αλλά και έξω από αυτά. Βρίσκονται σκορπισμένα στρώματα, γλάστρες, πλαστικοί κουβάδες, μουσαμάδες, ξύλινα πλακάτ και πατάκια αυτοκινήτου.


Συνεχίζουμε από το Τρίστρατο και κινούμαστε κατά μήκος των πυλώνων της ΔΕΗ. Βρισκόμαστε στα όρια του Δήμου Κηφισιάς και βλέπουμε τα μικρά δεντράκια από τις δενδροφυτεύσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια. Τα ολοζώντανα πράσινα δεντράκια ξεχωρίζουν ανάμεσα στα ξερόχορτα και στα καμένα κλαριά που έχουν πέσει τριγύρω. Μπαίνουμε στο Κεφαλάρι και κινούμαστε κατά μήκος του ρέματος του Κοκκιναρά.

Έχουμε πλέον αφήσει το δάσος και μπαίνουμε στον οικιστικό ιστό. Περνάμε την Πολιτεία και κατευθυνόμαστε προς Εκάλη. Στους πρόποδες της Πεντέλης, οι ιδιοκτησίες είναι απόλυτα προστατευμένες με κάμερες ενώ αρκετοί περιπατητές κάνουν τη βόλτα τους στα πεζοδρόμια. Στο δασικό τμήμα η εγκατάλειψη είναι εμφανής.

Μέσω ασφαλτόδρομου κάνουμε την περίμετρο της Πεντέλης για να πιάσουμε τη Διονύσου και να κινηθούμε προς Άνοιξη και τη λίμνη του Μαραθώνα. Μετά το μοναστήρι του Αγίου Θεοδοσίου του Κοινοβιάρχου, στη Σταμάτα συναντάμε την καμένη έκταση από την πυρκαγιά του 2009, η οποία εκδηλώθηκε στο Γραμματικό.

Οι οικοδομές, που αναγείρονται στην περιοχή, έχουν αριθμό οικοδομικής άδειας. Οι μπουλντόζες είναι παρκαρισμένες στο πλάτωμα. Φθάνουμε στην Αγία Τριάδα και μπαίνουμε στο χωματόδρομο. Ένας λόφος από καρότα, έχει βρει το δικό του χώρο στο δάσος. Πιθανότατα, παραγωγός θέλησε να ξεφορτωθεί το ακατάλληλο εμπόρευμα. Και εάν υποθέσουμε ότι η αιτία είναι χημικής φύσεως, σίγουρα δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος απόρριψης.



Τα περιφραγμένα οικόπεδα έχουν ελιές και υδροφόρες. Σε ένα πλάτωμα διακρίνεται μία αποθήκη ενός μέτρου επί ένα με κόκκινη πόρτα. Πιο πέρα μία μονάδα τουβλοποιίας. Δύο τζιπ βρίσκονται παρκαρισμένα στο χωματόδρομο. Την προσοχή μας τραβάει εκείνο που δεν φέρει πινακίδες και το οποίο στο πορτμπαγκάζ έχει εξωτερικό κουτί για σκύλο. Ο λαθροκυνηγός δεν μένει αφανής από την κάλυψη που του παρέχουν τα φιμέ τζάμια. Αντίθετα, κατεβάζει το παράθυρο και με άγριο ύφος περιστρέφει το πρόσωπό του την ώρα που τα δύο αυτοκίνητα διασταυρώνονται.


Βγαίνουμε από το χωματόδρομο και συνεχίζουμε στον κεντρικό δρόμο με κατεύθυνση τη λίμνη του Μαραθώνα. Πέντε σπίτια βρίσκονται στο κέντρο των περιφραγμένων οικοπέδων. Το καταπράσινο γκαζόν κάνει πιο έντονη την αντίθεση με την καμένη γη, η οποία περιβάλλει τα περιφραγμένα οικόπεδα. Οι καλωδιώσεις της ΔΕΗ περνούν επάνω από το μικρό οικισμό, ο οποίος ηλεκτροδοτείται.

Λίγο πιο κάτω, δίπλα στο δρόμο, βοσκός έχει βγάλει τα πρόβατα για βοσκή. Αριστερά ένα ακόμη χωράφι με ελιές είναι καλά περιφραγμένο. Οι κομμένοι κορμοί που συναντάμε πιο πέρα έχουν αποτελέσει καύσιμη ύλη για το τζάκι. Τουλάχιστον 4 αυτοκίνητα μετρήσαμε σε όλη τη διαδρομή. Οι επιβάτες τους βρέθηκαν εκεί για να αποκτήσουν λίγα ξύλα για ανέξοδη θέρμανση.

Ξύλινη πινακίδα μάς υποδέχεται στον Ολυμπιακό Δήμο του Μαραθώνα. Το γεφυράκι με τα φανάρια μάς οδηγεί στο Καλέτζι. Η Λεωφόρος Μαραθώνος θα μας οδηγήσει ξανά στην Πεντέλη μέσω της Νέας Μάκρης.

Μία μικρή παράκαμψη είναι αναγκαία για να δούμε τι κρύβεται σε λίγα μόλις μέτρα. Στο αριστερό μας χέρι βλέπουμε τον Σταθμό της Μεταφόρτωσης του Δήμου Μαραθώνα. Ο περιφραγμένος χώρος είναι υποδειγματικός. Όχι όμως και ο περιβάλλων χώρος. Κάτω από μία κατεστραμμένη από φωτιά πινακίδα που γράφει «Άγιοι Ανάργυροι» υπάρχουν σπασμένες πολυθρόνες και διάφορα άλλα παλιά έπιπλα, ελαστικά, προφυλακτήρας αυτοκινήτου, παλιοσίδερα, πλαστικοί κουβάδες και οικοδομικά υλικά. Οι μαύροι κορμοί των δέντρων διαδέχονται ο ένας τον άλλο και συμπληρώνουν την εικόνα από το παράθυρο του αυτοκινήτου, που κινείται. Ο ασφαλτόδρομος, που χωράει μόνο ένα αυτοκίνητο, στο τελείωμά του οδηγεί σε στάνη - μεγαθήριο χτισμένη σε ένα φυσικό πλάτωμα που δημιουργεί το ρέμα.

Οι λόφοι από τα σκουπίδια δεν έχουν τελειωμό. Άλλοι τρεις έχουν δημιουργηθεί λίγο πιο κάτω. Σε πλαγιά βρίσκουμε παιδικό πάρκο, καναπέ, κορμό από φοίνικα άρρωστο από κόκκινο σκαθάρι. Οι φοίνικες, που έχουν πληγεί από το συγκεκριμένο ζωύφιο, χρειάζονται ειδικό αποτεφρωτήρα ώστε να μην προχωρήσει η ασθένεια. Λεπτομέρεια.

Επιστρέφουμε στον κεντρικό και παρόλο που η επόμενη πλαγιά δείχνει μαύρη από τη φωτιά του περασμένου καλοκαιριού, την αντίθεση στο τοπίο δημιουργεί ένα πανέμορφο καταπράσινο χωράφι με ελαιόδεντρα μέσα στα καμένα. «Φιλέτο» το οικόπεδο με πανέμορφη θέα στη θαλάσσια περιοχή της Νέας Μάκρης.

Στην είσοδο χωματόδρομου έχει τοποθετηθεί μία πράσινη δεξαμενή νερού χωρητικότητας 15.000 λίτρων και μία ξύλινη πινακίδα που ενημερώνει για την ύπαρξη «Προγράμματος αναδάσωσης».

Προχωράμε επί της Λεωφόρου Διονύσου στη Νέα Μάκρη με κατεύθυνση τον Άγιο Πέτρο. Ένας ακόμη χωματόδρομος προκαλεί για εξερεύνηση. Θα βρούμε και εδώ οικόπεδα με ελαιόδεντρα, τα οποία διακρίνονται από την περίφραξη. Συναντάμε τις παλιές εγκαταστάσεις του Εθνικού Μετσόβειου Πολυτεχνείου και φθάνουμε σε έναν οικισμό χτισμένο στο πουθενά... Ελαιόδεντρα στις αυλές, ηλιακοί θερμοσίφωνες στις κεραμοσκεπές, πετρόκτιστα σπίτια και σύνδεση με τη ΔΕΗ. Άδεια σημεία ανάμεσα στον οικισμό έχουν μπαζωθεί για να οικοπεδοποιηθούν. Στους λοφίσκους από πέτρες που περίσσεψαν, φαίνεται το ακατέργαστο μάρμαρο της περιοχής.

Επιστρέφουμε στον κεντρικό δρόμο. Περνάμε το εκκλησάκι του Αγίου Πέτρου και βρισκόμαστε στη μέση της Πεντέλης μεταξύ των δήμων Διονύσου και Πεντέλης. Αριστερά μας απλώνεται η Πεντέλη και δεξιά ο Διόνυσος. Στο άνοιγμα που συναντάμε από Άγιο Πέτρο προς Εκάλη, επάνω από το παλιό δασικό φυτώριο της Ραπεντώσας, υπάρχει μια στοίβα από σκουπίδια. Το περίβλημα στρώματος έχει απομείνει μετά την επίσκεψη Ρομά που αφαίρεσαν το σίδερο. Τούβλα, πισσόχαρτα, και διάφορα άλλα σκουπίδια.

Νέα παράκαμψη θα μας οδηγήσει στις θέσεις Πύριζα, Καραούλι και Καρυδιά. Διανύουμε απόσταση σε άσφαλτο και περνάμε την Πύριζα. Η θερμοκρασία πέφτει στον ένα βαθμό και το χιόνι πυκνώνει. Σύντομα μία λεπτή κρούστα χιονιού δημιουργείται στο δρόμο. Μετά τη «στροφή του διαβόλου», η χιονοθύελλα περιορίζει την ορατότητα.

Βρισκόμαστε στη θέση Πουρναρά όπου υπάρχει και πηγή. Μπαίνουμε σε δύσβατο δρόμο προς Αγίους Ασωμάτους. Μία πράσινη δεξαμενή έχει παρασυρθεί από τον άνεμο αφού είναι άδεια. Λίγα μέτρα πιο κάτω έχει γίνει αναδάσωση. Όπως ανηφορίζουμε για την κορυφή, εντοπίζουμε ανάμεσα στα πετρώματα τμήματα μαρμάρου. Είμαστε πλέον στη θέση «Κατσουλιέρης» στο δήμο της Πεντέλης. Αριστερά είναι το Αστεροσκοπείο και δεξιά η Μικρή Καλλιθέα. Βρισκόμαστε στην καρδιά της Πεντέλης. Πολυκατοικίες βρίσκονται ανάμεσα σε πυκνή καινούρια βλάστηση. Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος. Η άλλη είναι η καμένη γη.

Περνάμε από τα παλιά λατομεία και εντοπίζουμε μπουλντόζες σε εκτάσεις που όπως φαίνεται σύντομα θα καλυφθούν από σπίτια. Κατευθυνόμαστε εσωτερικά στη Νέα Πεντέλη. Η πλαγιά διαθέτει εκτάσεις διαχωρισμένες με συρματόπλεγμα, μαντριά και το οξύμωρο... μικρά δέντρα από αναδάσωση.

Ανηφορίζουμε για τη Μονή του Αγίου Παντελεήμονα, τα Ραντάρ και τη Σπηλιά του Νταβέλη μέσω του Κοκκιναρά. Μετά από ένα πέτρινο καλυβάκι, μία πινακίδα ορίζει την κατεύθυνση για τη σπηλιά.

Περνάμε μπροστά από την πηγή του «γερο -Χρήστου Κομματά», που έχει πλέον στερέψει. Πριν από μερικές εβδομάδες, στην πλαγιά που εκτείνεται επάνω από τη μαρμάρινη επιγραφή της πηγής, η αστυνομία εντόπισε σε συστάδα θάμνων σακούλα με οπλισμό.

Η θέα της σπηλιάς προκαλεί δέος. Στην είσοδο ένα γκράφιτι απεικονίζει ανδρική φιγούρα που μετράει λίρες. Τα υπόλοιπα γκράφιτι είναι αδιάφορα αλλά δυστυχώς δεν απουσιάζουν. Στο κενό που δημιουργούν οι πέτρες, κάποιοι περιπατητές έχουν κρύψει τα σκουπίδια τους. Στον κατακόρυφο βράχο επάνω από τη σπηλιά αιωρούνται γάντζοι ορειβασίας.

Ένα εκκλησάκι ξεπροβάλλει όσο πλησιάζουμε την είσοδο της σπηλιάς. Η πόρτα είναι ανοιχτή. Εικονίσματα, κάποια κομποσκοίνια, ελάχιστες φθαρμένες αγιογραφίες στο ιερό διακοσμούν τον εσωτερικό χώρο του. Λίγα βήματα προς την κατηφορική είσοδο της σπηλιάς, φέρουν πιο κοντά την έντονη μυρωδιά από θειάφι. Ίχνη από πρόσφατη εστία φωτιάς προδίδει τις περιθωριακές παρέες που συγκεντρώνονται το βράδυ στη σπηλιά.

Στο γυρισμό ένας λαγός θα κάνει την εμφάνισή του και θα χαθεί πίσω από τους θάμνους για να μας θυμίσει ότι είμαστε στη φύση. Στη φύση, που ο άνθρωπος εξακολουθεί να παρεμβαίνει και να αλλοιώνει το τοπίο. Όπως προέκυψε από τη διαδρομή των διακοσίων χιλιομέτρων, την οποία διανύσαμε.
Πηγή: Λιάνα Θάνου