Κλείσιμο

Θωμάς Κινδύνης στον skai.gr

Στον καλλιτεχνικό οργανισμό Μορφές έκφρασης μπορούμε να μελετήσουμε την Αρχαία Ελληνική τραγωδία?

Αυτή τη στιγμή πραγματοποιείται με επιτυχία στις Μορφές Έκφρασης το εργαστήρι Αρχαίας Ελληνικής Τραγωδίας «Ο Μύθος των Ατρειδών» μέσα από τρεις διαφορετικούς ποιητές. Με χαρά διαπιστώνω ότι όσοι παρακολουθούν το εργαστήρι δείχνουν μεγάλο ενδιαφέρον. Φροντίζουμε όχι μόνον να μάθουμε το κείμενο αλλά να δούμε το υπόβαθρο και να εισχωρήσουμε στο βάθος της αρχαίας τραγωδίας. Κάνουμε την ποιητική του Αριστοτέλη, μαθαίνουμε την αρχαία Ελληνική κοινωνία. Προσεγγίζουμε υποκριτικά το κείμενο με την καθαρότητα του λόγου, την μητρική του εκφορά. Προσπαθούμε να μυήσουμε τους ανθρώπους στα συναισθήματα, στις σχέσεις και στο πώς να επικοινωνεί αυτός ο λόγος.

Δημιούργησα κατά καιρούς στούντιο για την Αρχαία τραγωδία. Η εκπαιδευτική καταγωγή μου είναι από τον Δημήτρη Ροντήρη. Ως μαθητής του μεγάλου αυτού θεατράνθρωπου πήρα πολύ σπουδαία παρακαταθήκη. Θέλοντας να συνεχίσω αυτή την σχολή ανέβασα δύο τραγωδίες, την Ιφιγένεια εν Αυλίδη και την Ηλέκτρα του Σοφοκλή.


Στο Εθνικό θέατρο θα παρουσιάσετε ένα αφιέρωμα στον Δημήτρη Ροντήρη?

Ναι, κλείνουν 30 χρόνια από τον θάνατο του. Έτσι στις 21 Δεκεμβρίου, ημέρα Τετάρτη στις έξι το απόγευμα στο Εθνικό θέατρο θα κάνουμε ένα αφιέρωμα στον Δημήτρη Ροντήρη. Η βραδιά θα κλείσει με το δραματοποιημένο αναλόγιο της Ηλέκτρας του Σοφοκλή.


Γνωρίσατε προσωπικά τον Δημήτρη Ροντήρη, ποιος ήταν?

Ο Δημήτρης Ροντήρης ποιούσε ήθος, ήταν μεγάλη θεατρική φυσιογνωμία. Είχα τη μεγάλη τύχη και τιμή να τον έχω δάσκαλο τα τελευταία έντεκα χρόνια της ζωής του και μάλιστα ήμουν βοηθός του στην Ηλέκτρα του Σοφοκλή που ανέβασε το 1978 στο Εθνικό θέατρο. Είναι ο δημιουργός των Επιδαυρείων και του φεστιβάλ στο Ηρώδειο. Επαναστατική φυσιογνωμία για την εποχή του. Ξεκόλλησε την αρχαία τραγωδία από τον στόμφο και από μια γραμμική παρουσίαση και την έκανε ζωντανή, κίνησε τον χορό μέσα στον χώρο. Το 1936 έδωσε την μεγάλη παράσταση Ηλέκτρα του Σοφοκλή με την Κατίνα Παξινού, την Ελένη Παπαδάκη, τον Μάνο Κατράκη, τον Θάνο Κωτσόπουλο. Αλλά και μετέπειτα έπαιξε την Ηλέκτρα σχεδόν σε όλο τον κόσμο, από την Μόσχα ως την Αγγλία, στο Μεξικό, την Νότια Αμερική, στην Αφρική.
Ήταν ένας πολύ καλός πρεσβευτής της Ελλάδας. Έβγαλε μια πλειάδα μαθητών που δέσποσαν σαν πρωταγωνιστές στο θεατρικό στερέωμα της Ελλάδας όπως ο Τάκης Χόρν, η Μελίνα Μερκούρη, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η Τζένη Καρέζη, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ. Διετέλεσε διευθυντής του Εθνικού θεάτρου και της δραματικής σχολής του Εθνικού οπότε ήταν φυσικό να είναι μαθητές του όλοι όσοι σπούδασαν εκεί.
Ήταν ένας σταθμός για την Ελληνική πραγματικότητα, συνέβαλε στην δημιουργία του κρατικού θεάτρου στην Κύπρο, έκανε το μεγάλο φεστιβάλ στο Ισραήλ. Με την απελευθέρωση των Δωδεκανήσων από την Ιταλία και την ενσωμάτωση τους με την Ελλάδα, ανέβασε στην Ρόδο την καταπληκτική παράσταση Πέρσες του Αισχύλου. Παράσταση που άφησε εποχή.
Και εν τέλει –δυστυχώς- ήταν ένας άνθρωπος που πληγώθηκε πολύ. Στην Ελλάδα καταφέρνουμε να πληγώνουμε τους μεγάλους ανθρώπους.


Με ποιο τρόπο πληγώθηκε από την Ελλάδα ο Δημήτρης Ροντήρης?

Απολύθηκε την στιγμή της μεγαλύτερης δόξας και τιμής για την Ελλάδα, όταν ανέβασε την Ηλέκτρα του Σοφοκλή και τον Άμλετ του Σαίξπηρ στο Λονδίνο με το Εθνικό θέατρο. Είχε καταπληκτική επιτυχία και οι Άγγλοι κριτικοί έγραφαν «ελάτε Άγγλοι ηθοποιοί να δείτε πως παίζεται ο Σαίξπηρ από Έλληνες». Με το που γύρισε στην Ελλάδα στο αεροδρόμιο, ούτε καν τον άφησαν να μπει στο Εθνικό θέατρο, του έδωσαν την απόλυση του. Ένας άνθρωπος που αγάπησε τόσο πολύ και προσέφερε τόσα πολλά στο θέατρο απομονώθηκε το 1968, έπαψε να υπάρχει στο προσκήνιο κράτησε μόνον την σχολή του και σιγά σιγά έσβησε.

Θα ανεβάσετε την Ηλέκτρα του Σοφοκλή το καλοκαίρι?

Θέλω να φτιάξω την παράσταση Ηλέκτρα του Σοφοκλή, όπως ακριβώς την άρθρωσε ο Δημήτρης Ροντήρης, πάνω στα χνάρια της διδασκαλίας του αλλά όχι δουλική μίμηση. Συνεχίζουμε το έργο του με αμείωτο ενδιαφέρον. Έχουμε κάνει αίτηση στο Ελληνικό φεστιβάλ για το καλοκαίρι.


Από το 1993 λειτουργείτε ένα Σχολείο των Τεχνών για Παιδιά?


Εδώ και 8 χρόνια δημιουργήσαμε το απογευματινό σχολείο «Παιδί και Τέχνη». Εκπαιδεύουμε παιδιά 3 ως 15 χρονών σε θέματα κίνησης, μουσικής, παιχνιδιού βασισμένα στο μουσικό-κινητικό σύστημα του Κάρλ Όρφ. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε ποιότητα στα παιδιά, να έχουν αισθητική, να βλέπουν τον κόσμο αισιόδοξα και να αποκτήσουν ευαισθησίες που χρειάζονται για να αντιμετωπίσουμε και να οικοδομήσουμε το μέλλον. Εδώ φροντίζουμε με την τέχνη να αναπτύξουμε την επικοινωνία, την φαντασία, το αίσθημα της συνεργασίας, τη συμπόρευση, τη συγκίνηση και όχι την προβολή του εγώ.

Ποιός είναι ο Κάρλ Όρφ?

Ο Κάρλ Όρφ ήταν μεγάλος μουσικοσυνθέτης που τον εικοστό αιώνα έκανε επανάσταση στην μουσική παιδεία, συνδύασε μαζί με την μουσική τον λόγο και την κίνηση. Έφτιαχνε με τέτοιο τρόπο την μουσική ώστε να είναι παιχνίδι και κατανοητή από τον καθένα ανεξάρτητα από το αν έχει ταλέντο. Με τη μέθοδο του δόθηκε η δυνατότητα σε ένα ευρύ φάσμα παιδιών να προσεγγίσουν τις θεραπευτικές ιδιότητες της μουσικής.


Υπάρχουν παιδιά με προβλήματα, στα οποία βελτιώθηκε η κατάσταση τους στο σχολείο σας?


Έχουμε αναλάβει παιδιά από 3 μέχρι 12-13 χρονών με προβλήματα δυσλεξίας, υπερκινητικότητας, δυσκολίες προσαρμογής. Εδώ μαζί μας μέσα από την τέχνη συνήλθαν πάρα πολύ. Είδαμε να αναπτύσσεται το επικοινωνιακό τους επίπεδο , να μιλάνε καθαρά, να συλλογίζονται, να έχουν αναλυτική σκέψη.


Με τους γονείς ασχολείστε?


Δίνουμε διαλέξεις στους γονείς σχετικά με το πώς να συναναστρεφόμαστε και να συγκατοικούμε με το παιδί μας. Είναι μεγάλη ιστορία το να συγκατοικείς με ένα παιδί. Το αγαπάμε μεν αλλά πρέπει να κατανοήσουμε πως είναι μια ανεξάρτητη οντότητα που θέλει χώρο, χρόνο και πολλά άλλα. Επίσης συμβουλεύουμε και σε θέματα οικογένειας κυρίως ως προς αυτό που λέγεται γάμος. Εκεί διαπιστώσαμε ότι η λέξη είναι άγνωστη για πολύ κόσμο, έτσι εμείς μεταφέρουμε τη δική μας εμπειρία και γνώση -δεδομένα που μπορεί να τους φανούν χρήσιμα.

Η θεατρική σκηνή «Μορφές έκφρασης» ασχολείται με το παιδικό θέατρο?

Κυρίως αλλά όχι αποκλειστικά, τώρα έχουμε ανεβάσει τρεις παραγωγές. Τα Σάββατα παίζουμε το «Ο Χα Χα και η Χι Χι», έργο γραμμένο από την Άννα Σεβαστή Τζίμα που αναφέρεται στα φοβερά δεινά που προκύπτουν από τον τσακωμό και γενικά τον πόλεμο, σε μία κοινωνία. Την Κυριακή στις 12 το μεσημέρι έχουμε την παράσταση «Ο Πουλτσινέλα και το γελαστό δάσος» που παίζεται για τρίτη χρονιά. Το έργο στέλνει το μήνυμα πως όταν γελάει κανείς και αντιμετωπίζει την ζωή λίγο πιο ελαφρά και χαρούμενα, σίγουρα βγαίνει κερδισμένος. Επίσης τις Κυριακές (στις 15.00) παίζουμε «Το παιδί και το κουδουνάκι» μια διασκευή παραδοσιακού παραμυθιού. Εδώ περνάμε το μήνυμα ότι αν ο άνθρωπος δεν σκύψει πάνω από το σπουδαίο θέμα που λέγεται βοήθεια, δεν θα προχωρήσουν τα πράγματα. Επίσης ετοιμάζουμε μια νέα παραγωγή «Το θαύμα της Αννυ Σάλιβαν» σε διασκευή για τα παιδιά, του Θωμά Σιδέρη. Τώρα τον Δεκέμβριο έχουμε άλλη μια παράσταση που παίζεται εδώ και πολλά χρόνια με πολύ μεγάλη επιτυχία τα «Χριστουγεννιάσματα & Καλαντίσματα».

Η δύσκολη εποχή μας πως επηρεάζει τα παιδιά?


Ζούμε σε μια ταραγμένη εποχή που φωτίζεται με αστραπές, σε μια αναμπουμπούλα οικονομική και πολιτική. Εμείς ταραζόμαστε άμεσα λόγω της μεγάλης επαφής μας με αυτή την διαδικασία, όμως τα παιδιά είναι αποδέκτες όλης αυτής της ταλαιπωρίας, εισπράττουν ένα ανασφαλές περιβάλλον. Οι έφηβοι βλέπουν ότι δεν υπάρχει μέλλον αλλά μόνο μια κακομοιριά ενώ οι υποσχέσεις είναι για δεκαετίες μετά -όλα είναι θολά. Εδώ η τέχνη πρέπει να παίξει σπουδαίο ρόλο, να δώσει ελπίδα ότι υπάρχει χαρά, ευαισθησία, ανθρωπιά και το κυριότερο να ξαναβρούμε τις αρχικές μας αξίες. Να κοιτάξουμε τον άλλον στα μάτια και να δούμε ότι μπορούμε να επικοινωνήσουμε, ότι μαζί μπορούμε να συμπορευθούμε. Χώρια είμαστε καταδικασμένοι.


Γιατί είστε αισιόδοξος?


Είμαι πάρα πολύ αισιόδοξος σε σημείο που καμιά φορά παρεξηγούμαι. Όλα είναι λυμένα? Όχι, σχεδόν τίποτα δεν είναι λυμένο, αλλά δεν θέλω να δώσω σημασία στην κακομοιριά, στο αδιέξοδο. Δεν αγνοώ καθόλου, είμαι ευαίσθητος λαμβάνω όλα τα σήματα. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο από το να συνεργαστώ, να δημιουργήσω, να χαρώ. Και αυτό κάνω. Η δημιουργία και η επικοινωνία είναι ο καταλύτης των πάντων.
Πηγή: Λίλιαν Αλεξάκου