Βραβεία Grammy 2007: Πολιτικές διαστάσεις και συγκίνηση

Εδώ και πολλές δεκαετίες, τα
Αυτό, βέβαια, δε σημαίνει ότι τελούν υπό καθεστώς απόλυτης ανυποληψίας, ούτε ότι αγνοούν επιδεικτικά τις ποιοτικές διαστάσεις της διεθνούς μουσικής σκηνής. Ειδικά στη φετινή απονομή, τα... σημεία των καιρών (με την καλή έννοια), ήταν αυταπόδεικτα, κυρίως στο συμβολισμό του θριάμβου των Dixie Chicks, της γυναικείας κάντρι μπάντας από το Τέξας, που πριν από τέσσερα χρόνια, παραμονές της εισβολής στο Ιράκ, έγιναν αποδιοπομπαίος τράγος της νεοσυντηρητικής λαίλαπας, όταν στη διάρκεια συναυλίας τους στο Λονδίνο τόλμησαν να δηλώσουν ότι ντρέπονται που προέρχονται από την ίδια πολιτεία με τον πρόεδρο Μπους.

src=/upload_files/Image/Theo/dixies1.jpgΓια τις τρεις αμερικανίδες μουσικούς, το πέντε στα πέντε που πέτυχαν στα φετινά Γκράμι, αποτελεί μια μορφή ηθικής δικαίωσης για την... αμετανόητα μοναχική θέση τους εναντίον της ακραίας πολιτικής του Λευκού Οίκου. Πρόκειται ουσιαστικά για ένα σχεδόν παραμυθένιο χάπι εντ, μετά από τον οδυνηρό διασυρμό που υπέστησαν και ο οποίος περιελάμβανε μποϊκοτάζ από τους κάντρι ραδιοσταθμούς, επίσημη καταδίκη της στάσης τους από το κοινοβούλιο της πολιτείας του Τέξας και ναζιστικές χειρονομίες από τους συντηρητικούς οπαδούς της κάντρι με τα άλμπουμ τους να πρωταγωνιστούν σε τελετουργίες δημόσιας καύσης!

Πιστές στις αρχές τους και στη φιλελεύθερη ιδεολογία τους, οι Dixie Chicks επανήλθαν το 2006 με το εξαιρετικό άλμπουμ Taking The Long Way, το σημειολογικό σίνγκλ Not Ready To Make Nice (δεν είμαστε έτοιμες να το παίξουμε καλά κορίτσια) και δηλώσεις φωτιά του στυλ αν το Νάσβιλ και η κάντρι μουσική βιομηχανία δε θέλει να σεβαστεί τις πεποιθήσεις μας, απλά θα της γυρίσουμε την πλάτη και θα βρούμε το κοινό μας σε στις τάξεις του ποπ ακροατηρίου. Οι ανατρεπτικές τους αυτές κινήσεις απέναντι στο ακραία συντηρητικό κατεστημένο του Νάσβιλ δικαιώθηκαν τόσο με την επιτυχία του άλμπουμ που σκαρφάλωσε στην πρώτη θέση των αμερικανικών τσαρτς την πρώτη εβδομάδα της κυκλοφορίας του όσο και με το θρίαμβό τους στα Γκράμι.

Κατά τα άλλα και η φετινή απονομή είχε το δικό της μερίδιο ανατροπών, εκπλήξεων και συμβιβασμών. Η βρετανική σκηνή μπορεί να πανηγύρισε τις περισσότερες υποψηφιότητές της (17 τον αριθμό) στην ιστορία των Γκράμι τον περασμένο μήνα κάνοντας πολλούς αναλυτές να μιλούν ακόμη και για... νέα βρετανική εισβολή, αλλά στην απονομή της Κυριακής οι κυριότεροι εκπρόσωποί της (K.T. Tunstall, James Blunt, Corrine Bailey Rae, Imogen Heap), έφυγαν με άδεια χέρια.

src=/upload_files/Image/Theo/bligegrammys.jpgΟι δημοφιλέστεροι εκπρόσωποι του Καλιφορνέζικου ροκ, Red Hot Chili Peppers, κέρδισαν δίκαια τέσσερα βραβεία για το εξαιρετικό άλμπουμ τους Stadium Arcadium και η νέα μεγάλη αστέρας της αμερικανικής σόουλ Mary J. Blige επέστρεψε σπίτι της με άλλα τρία. Ο βετεράνος Μπομπ Ντίλαν ήταν ο νικητής σε δύο κατηγορίες, αλλά είναι από τους αδικημένους των υποψηφιοτήτων, καθώς το αριστουργηματικό άλμπουμ του Modern Times αγνοήθηκε στην κατηγορία των άλμπουμ της χρονιάς. Ο πιο... χαμαιλεοντικός παραγωγός της τελευταίας δεκαετίας, Ρικ Ρούμπιν (που έχει δουλέψει μεταξύ άλλων με τους Peppers, Pearl Jam, Dixie Chicks, Johnny Cash και ετοιμάζεται να υπογράψει τις νέες κυκλοφορίες των Metallica και U2) κέρδισε επιτέλους τον τίτλο του παραγωγού της χρονιάς, ενώ νικητές σε διάφορες από τις 108 συνολικά κατηγορίες των βραβείων ήταν και οι Μπρους Σπρίνγκστιν, Μαντόνα, Τζάστιν Τίμπερλεϊκ, Gnarls Barkley, καθώς και η Κάρι Άντεργουντ, θριαμβεύτρια του περσινού τηλεοπτικού αμερικανικού reality για τραγουδιστές, American Idol. Τέλος, συγκίνηση προκάλεσε η βράβευση του βετεράνου Άικ Τέρνερ που επανήλθε με νέο άλμπουμ.

src=/upload_files/Image/Theo/policegrammys.jpgΣτις live εμφανίσεις της, η βραδιά είχε διαστάσεις... μεγάλης ανατριχίλας! Μέσα σε ένα πανδαιμόνιο επιδοκιμασιών, ενθουσιασμού και συγκίνησης, οι Police, η σημαντικόττερη μετάπανκ βρετανική μπάντα άνοιξε την απονομή με το κλασικό Roxanne και λίγες ώρες αργότερα, ο Sting και η τριμελής παρέα του ανακοίνωναν επισήμως στο Hard Rock Café την επανασύνδεσή τους για την πρώτη παγκόσμια τουρνέ τους μετά από σχεδόν 30 χρόνια! Η αφιερωματική στους Eagles εμφάνιση των Rascal Flats και Κάρι Άντεργουντ από το χώρο της κάντρι με διασκευές των τραγουδιών της εξαιρετικής αμερικανικής μπάντας (η οποία επίσης επανασυνδέεται) ενθουσίασε το κοινό, όπως και οι ερμηνείες της Κριστίνα Αγκιλέρα στο κλασικό It’s A Man's, Man's World του αείμνηστου Τζέιμς Μπράουν και του βετεράνου Smokey Robinson στην επίσης αξέχαστη επιτυχία του Tracks Of My Tears.

Μ' αυτά και μ' αυτά, η 49η απονομή των βραβείων Γκράμι πέρασε στην ιστορία αφήνοντας υποσχέσεις για μια νέα εποχή του θεσμού. Μια εποχή όπου τα μέλη της Ακαδημίας Ηχογραφήσεων ενδέχεται να χαλαρώσουν κάπως τους δεσμούς τους με το δισκογραφικό κατεστημένο και να αρχίσουν να αναγνωρίζουν ήχους και καλλιτέχνες που εκφράζουν πιο προοδευτικές τάσεις της διεθνούς ποπ κουλτούρας. Το άμεσο μέλλον θα δείξει...

Πηγή: Τέο Ιωάννου