Η Κύπρος ζει μία νέα εποχή

Ηταν ίσως η πρώτη φορά που οι Τουρκοκύπριοι πίστευαν ότι οι «εκλογές» έχουν σημασία. Το σύνθημα της αλλαγής κυριαρχούσε και δεν ήταν το μόνο, που παρέπεμπε στο προεκλογικό σκηνικό της Ελλάδας τη δεκαετία του `80. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης, που τελικά αναδείχθηκε πρώτο, έχει το πράσινο χρώμα. Όλη την προηγούμενη εβδομάδα, δεκάδες αυτοκίνητα γύριζαν στους δρόμους της κατεχόμενης Λευκωσίας με τους επιβάτες να κορνάρουν και να ανεμίζουν πράσινες σημαίες από τα παράθυρα. Λίγο πριν την τελευταία συγκέντρωση του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ, στην κεντρική πλατεία της κατεχόμενης Λευκωσίας, το βράδυ της Πέμπτης, αυτοκίνητα με τηλεβόες καλούσαν τον κόσμο να δώσει το παρών. Είκοσι χιλιάδες οπαδοί της αντιπολίτευσης συγκεντρώθηκαν εκείνο το βράδυ, φωνάζοντας «Η Ευρώπη είναι εδώ, η Ευρώπη είναι τώρα» και «Κανείς δε μπορεί να πάρει την Ειρήνη από την Κύπρο».
Στο αντίπαλο στρατόπεδο, στο Κόμμα Εθνικής Ενότητας του μέχρι σήμερα «πρωθυπουργού» Ντερβίς Έρογλου, το χρώμα είναι το μπλε. Η συγκέντρωσή του στην κατεχόμενη Λευκωσία πραγματοποιήθηκε την ίδια μέρα και ίδια ώρα, με αυτή του μεγάλου του αντιπάλου, χωρίς, όμως να δημιουργηθεί η παραμικρή ένταση. Ο Έρογλου, άλλωστε, δεν κατόρθωσε να συγκεντρώσει παρά μόνο πέντε χιλιάδες οπαδούς του, οι οποίοι κρατούσαν σημαίες τους ψευδοκράτους και της Τουρκίας, όπως και φωτογραφίες του Ραούφ Ντενκτάς.
Όλες τις ημέρες της προεκλογικής περιόδου, οι Τουρκοκύπριοι έδειχναν διχασμένοι, γεγονός, που επαληθεύτηκε από τα αποτελέσματα των εκλογών. Στις ερωτήσεις μας κάποιοι απαντούσαν ότι ελπίζουν σε κάτι καλύτερο, στην ένωση με την ελεύθερη Κύπρο, στην ένταξη στην ΕΕ. Αλλοι δήλωναν ότι θέλουν λύση, αλλά δε θα μπορούσαν να ζήσουν με Ελληνοκύπριο γείτονα.
Η ημέρα των εκλογών στην κατεχόμενη Κύπρο ήταν, όπως συμβαίνει πάντα, ήρεμη. Ελάχιστος κόσμος κυκλοφορούσε στους δρόμους, μέχρι την ώρα, που οι κάλπες έκλεισαν. Αμέσως μετά, οπαδοί και των δύο μεγάλων κομμάτων άρχισαν να συγκεντρώνονται έξω από τα «αρχηγεία» τους. Από τις γιγαντοθόνες, που είχαν τοποθετηθεί, έβλεπαν τα αποτελέσματα και πανηγύριζαν εναλλάξ, ανάλογα με τα αποτελέσματα. Η αστυνομία έκανε την εμφάνισή της, χωρίς, όμως, να επαληθεύσει τα σενάρια, που μιλούσαν για επεισόδια και ένταση. Αλλωστε, η «κοινοβουλευτική» ισοπαλία των δύο συνασπισμών -από τη μία των κομμάτων της αντιπολίτευσης και από την άλλη των κομμάτων, που πρόσκεινται στον κατοχικό ηγέτη- δεν έδωσε τέλος στη «μάχη» και συντήρησε την επιφυλακτικότητα για το μέλλον.
Στις ελεύθερες περιοχές, το κλίμα ήταν τελείως διαφορετικό. Η καθημερινότητα των ελληνοκυπρίων ακολουθούσε εορταστικούς ρυθμούς. Στολισμένες βιτρίνες, κόσμος να κατεβαίνει στο κέντρο για αγορές και βόλτα, χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα. Παρόλ` αυτά, οι «εκλογές» στην κατεχόμενη Κύπρο, ήταν το κυρίαρχο θέμα συζήτησης σε όλες τις παρέες. Απόλυτα ενημερωμένοι για τα κόμματα και τους υποψηφίους, οι ελληνοκύπριοι διαφωνούσαν για το ποιος θα είναι ο τελικός νικητής και πως αυτό θα επηρεάσει τις εξελίξεις στο Κυπριακό. Σε αυτό το τελευταίο ερώτημα οι απόψεις δεν ήταν τόσο διαφορετικές, καθώς, υπήρχε μια διάχυτη αίσθηση απαισιοδοξίας ανεξαρτήτως του ποιός θα συγκέντρωνε την πλειοψηφία στην «ψευδοβουλή».
Αν και το τελικό αποτέλεσμα των «εκλογών» τους διαψεύδει -καθώς για πρώτη φορά μετά από είκοσι χρόνια, τα κόμματα που στηρίζουν τον Ραούφ Ντενκτάς ήταν ουσιαστικά οι χαμένοι των εκλογών- οι Ελληνοκύπριοι εξακολουθούν να πιστεύουν πως ο κατοχικός ηγέτης παραμένει ο ισχυρός άνδρας στην κατεχόμενη Κύπρο.
Μιλώντας με τους ανθρώπους και στις δύο πλευρές της πράσινης γραμμής, διαπιστώνουμε ότι όλοι παραδέχονται ότι θα είναι δύσκολο να ζήσουν μαζί, παρά την επιθυμία τους για λύση του Κυπριακού. Στην πράξη, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά, αν και οι ίδιοι δεν το αντιλαμβάνονται. Στην πραγματικότητα ζουν μαζί τους τελευταίους μήνες, από τη στιγμή, δηλαδή, που τα οδοφράγματα άνοιξαν. Περνούν από τη μία πλευρά στην άλλη για να ψωνίσουν, να δουλέψουν, κάποιοι για να διασκεδάσουν και οι περισσότεροι για να θυμηθούν και να δουν τα μέρη, που άφησαν πριν από τριάντα χρόνια. Το βέβαιο είναι ότι, όποιες κι αν είναι οι εξελίξεις, η Κύπρος ζει μία νέα εποχή...
Πηγή: skai.gr