Του Γιώργου Δασιόπουλου
Ευτυχισμένο το νέο έτος. Έτος ελπίδας, αισιοδοξίας και προσμονής για το κανονικό. Το κανονικό που έλειψε για όλους, το κανονικό που αναδιπλώθηκε τρεμάμενο στα παρενδυτικά κέρατα ενός ακρωτηριασμένου βίσωνα. Ο διακεκριμένος ελληνοαμερικανός καθηγητής κοινωνικών και φυσικών επιστημών του Πανεπιστημίου του Γέιλ Νικόλας Χρηστάκης, με συνέντευξη του πρόσφατα στον ΣΚΑΪ και τον Γιώργο Ευγενίδη, προέβλεψε πως η "επιστροφή στην κανονικότητα" θα συμβεί το... 2024!
Ακόμη και όταν θα έχουμε ευρεία χρήση του εμβολίου κατά του κορωνοϊού, θα χρειαστεί ακόμα χρόνος για να ανακάμψουμε, εκτίμησε ο καθηγητής. Και είναι λογικό... Η επέλαση της πανδημίας θα αφήσει πίσω της έναν παγκόσμιο κοινωνικό δαρβινισμό, έναν κόσμο διαλυμένο οικονομικά και κοινωνικά, γεμάτο φόβο και σκιώδη συναισθήματα, οι κοινωνικά αδύναμοι θα διαλυθούν και οι κοινωνικά δυνατοί θα απορροφήσουν τους κραδασμούς. Και κάπως έτσι θα πάμε στο 2024.
Την χρονιά που ο κόσμος- όποιος έχει απομείνει- θα επιστρέψει στην κανονικότητα και επιτέλους θα ζήσει μια ωραία χρονιά για να πεθάνει. Όπως ακριβώς το σπίτι καταρρέει και τα ερείπια πλακώνουν το στήθος του ενοίκου του, έτσι και όλη η πραγματικότητα θα αντιστραφεί και οι νεκροί θα παριστάνουν τους ζωντανούς. Όταν το κορμί απανθρακώνεται, στην προσπάθεια του να αμυνθεί, παίρνει διάφορες στάσεις, σαν να θέλει κάτι να εκφράσει, που τελικά μένει στην αιωνιότητα. Έτσι και θα μείνει και ο κόσμος του 2020. Όπως ο Κίρκεγκωρ να αυνανίζεται επάνω στα ερείπια του Ντάρμστατ. Και θα αναγεννηθεί όπως οι κούκλες του Μπέλμερ το 2024. Και θα πεθάνει ξανά.
Τί θα συμβεί το 2024; Βίαιες και αιματηρές σκηνές θα σκιάζουν τον άμεμπτο βίο. Μα, όταν η μικρή βροχή εξουδετερώσει τον μεγάλο άνεμο, θα ανασυρθεί ο μεγάλος έρωτας για την Δεσποινίς Ο' Μέρφυ. Θα αναζητηθούν η μνησικακία και ο οδυρμός από τους περίοικους του καθαρτηρίου, μια υπονοούμενη καταδίκη σε άσπιλες γραφίδες της Δύσης. Έχε υγεία, οφθαλμολάγνα κόρη. Ψάξε για την Δεσποινίς Ο' Μέρφυ. Θα γυρέψει την αντανάκλαση της μορφής, εκείνο που ξεχάστηκε με τόση επιτήδευση, απλώνοντας τα γούνινα φτερά που άφησε ως παρακαταθήκη στις Κάτω Χώρες, μεταβαίνοντας από το αναγεννησιακό πέπλο στην πίεση μιας κυρίαρχης θηλής. Ηγεμόνας της φυλής της Γρανάδας αγκαλιά με μαθητές του Θεόδοτου, θα αποκαλυφθεί ο διαλεκτικός ορισμός μιας υπόστασης που πνίγεται αβοήθητη στην άτρακτο, μπουκωμένη με τα παιχνίδια της Γκαμπριέλ ντ' Εστρέ και της Δούκισσας του Βιλλάρ.
Πώς θα επιβιώσει η ανθρωπότητα το 2024; Θα αναπολεί το ικρίωμα και θα ανακαλεί στη μνήμη της την πορεία που διέσχισε η μυρωδιά της γαλήνης, έως ότου φθάσει στον προορισμό της. Θα πλάσει με περισσή αυθάδεια τον ερωτικό κόσμο του μαικήνα της, αναλογιζόμενη τον γοφό της που προεξέχει επιτηδευμένα πρός το μέρος του θεατή. Ο ανοιξιάτικος αέρας μιας χειμωνιάτικης αύρας που την αναστατώνει και την ξυπνάει από τον λήθαργο. Ευδιάθετη και πολύχρωμη, αιτία του. Αιτία του ονείρου που μόλις πραγματοποίησε χωρίς την θέληση της.
Πόσο όμορφο θα είναι το 2024; Το 2024 θα είναι μια ωραία χρονιά για να πεθάνει κάποιος.
