Οθωμανικός νεορεαλισμός

Θυμάμαι, ήταν ένα κρύο μεσημέρι, όπως και τώρα, όταν διαβαίνοντας την Μητροπόλεως με γοργό βήμα, κοντοστάθηκα στον διάκοσμο μιας χριστουγεννιάτικης βιτρίνας όπου ένα ροζ λούτρινο αρκουδάκι, καθισμένο στην αριστερή αμυγδαλή μιας μονόφθαλμης κυρτωμένης καμηλοπάρδαλης, μονολογούσε με στόμφο: "Θωμάς ο Απατεώνας! Θωμάς ο Απατεώνας!  Έχουμε πια διαβεί τον Ρουβίκωνα μας και έχουμε καταβροχθίσει αχόρταγα την οχλοκεντρική ροδαυγή μας. Η ιστορία αποτελείται από αλήθειες που σταδιακά γίνονται ψέματα, ενώ η μυθολογία είναι φτιαγμένη από ψέματα που σταδιακά μετατρέπονται σε αλήθειες". Ήταν η διαφημιστική καμπάνια μιας επιχείρησης που εμπορευόταν πάνες ακράτειας για ομογενείς κελευστές που έχουν εθισμό στην μυρωδιά της κηροζίνης. Στο μέσον του διαφημιστικού μπάνερ δέσποζε η ψηλόλιγνη μορφή του Ζαν Κοκτώ να κρατάει με το αριστερό του χέρι μια κλειστή ομπρέλα.
 
Αυτό το σοφό διαφημιστικό αρκουδάκι, γυρίζει τελευταίως στο μυαλό μου, παρακολουθώντας τον πρόεδρο Ερντογάν να συνάπτει συμφωνίες σε επίπεδο επιτραπέζιων παιχνιδιών, να κάθεται στην χρυσή του πολυθρόνα αναλύοντας γεωπολιτικούς χάρτες και να "φλερτάρει" με την καριέρα του life coach και του ειδήμονα στην γλώσσα του σώματος. Πρόκειται για τον κλασικό, διαχρονικό και συνάμα αρχέγονο ανατολίτικο τρόπο να υπερκεράσεις τα προβληματικά θέματα της πραγματικής ζωής, όπως η οικονομία και τα ανθρώπινα δικαιώματα και να τα μεταφέρεις στο ασφαλές φαντασιακό πεδίο της εθνικής κυριαρχίας. 
 
Η απόλυτη ενσάρκωση του Οθωμανικού Ζεν. Ο πρόεδρος Ερντογάν ακολουθείται από τις βασικές αναμοχλεύσεις της μεταστατικής περιόδου της Ζεν Αντιμεταθετικής Αντίληψης του Συνειδητού. Έλκεται από την  αυτόνομη οντότητα πέρα από θεσμούς και νόμους, τον έρωτα ως αναχαίτιση του παλαιού με σκοπό την ανύψωση της τέχνης, την τέχνη ως αναχαίτιση  των κιγκλιδωμάτων της παράδοσης με σκοπό την ανύψωση του έρωτα, την συγχώρεση ως την ολοκληρωμένη μορφή εκδίκησης,  το μέλλον ως την παρθένα γαία της εμπιστοσύνης, το παρελθόν ως τα ά-μορφα αποτελέσματα μιας ακαδημαϊκής εθνικής αφαλάτωσης-  την επιθετικότητα ως την άμυνα, το ψέμα ως την αποθέωση της φαντασίας, την αλήθεια ως το δώρο του ανέμου στην πυρακτωμένη λάβα, δευτερόλεπτα πριν την αυτοκτονία της.
 
Οθωμανικός Νεορεαλισμός. Ο μυστακοφόρος Ταγίπ, ένας γοητευτικός τροβαδούρος της περιδίνησης ανακατεύει την τράπουλα στο τραπέζι έχοντας στο πλευρό του τον πιστό σύντροφο Ακάρ, ο οποίος ανοίγει την σκουριασμένη πόρτα σαν σε σάπιο καράβι σε άσχημο λιμάνι, ξεπροβάλλοντας οι Ευρωπαίοι σαν υπνωτισμένες λάμπες από τα αλατωρυχεία της Ουκρανίας κι ένα τυφλό παιδί με πορτοκαλί μαλλιά μας δείχνει με το δάχτυλο.