Ο όχλος και το λιντσάρισμα είναι απειλή για όλους

Και τώρα ο κόσμος μας έγινε καλύτερος…

Ικανοποιήθηκε το λαϊκό αίσθημα… Κακοποιήθηκε ο 19χρονος κατηγορούμενος για την δολοφονία της Ελένη Τοπαλoύδη στην Ρόδο, από τους αυτόκλητους τιμωρούς-συγκρατούμενους του και πλέον μπορούμε όλοι να κοιμηθούμε ήσυχα ότι πράξαμε το καθήκον μας, με μια παράλογη αντιδικία

Δυστυχώς αυτή η νοοτροπία αντανακλάται σε αρκετούς συμπολίτες μας, που ίσως να αντιμετώπισαν με ικανοποίηση το άκουσμα του λιντσαρίσματος του 19χρόνου στις φυλακές Αυλώνα..

Κάποιοι ακόμα και σήμερα νομίζουν ότι μπορούν με τη λογική του όχλου να αντιμετωπίσουν τη δύσκολη καθημερινότητα τους και τα οποία κενά στη δημοκρατική λειτουργία μια έννομης πολιτείας, που οφείλει να προστατεύει το δίκαιο και τον πολίτη.

Όμως, αν τελικά υιοθετηθεί από το σύνολο αυτή η πρακτική αντεκδίκησης, όσοι σήμερα γελάνε και νιώθουν περήφανοι, ίσως αύριο θα κλαίνε. Γιατί σε μια πράξη βίας πάντως υπάρχει νικητής και χαμένος και κανείς δεν μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα και τις συνέπειες.

Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που με αυτές τις πράξεις ικανοποιούν τα μισαλλόδοξα και ρατσιστικά τους ένστικτα αλλά και πολιτικοί που έχουν επενδύσει σε αυτό και σίγουρα δεν απευθύνομαι σε αυτούς.


Στους άλλους όμως που θα με ρωτούσαν αν ήταν η δική μου κόρη, θα συνέχιζα να υποστηρίζω αυτήν την άποψη; Θα απαντήσω με το παράδειγμα του πατέρα της Ελένης, ο οποίος επιδιώκει την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης. Ζητά να ανοίξουν τα στόματα στη Ρόδο για να προστατευθούν άλλες νεανικές ψυχές και να μην ζήσει κάποια άλλη οικογένεια το δράμα του.

Η ζωή πολλές φορές είναι σκληρή, αλλά το να θες να σβήσεις το κακό που σου έτυχε, κάνοντας σε άλλον κακό, δεν οδηγεί πουθενά.

Θα πρέπει όλοι μας να αποδεχτούμε του θεσμούς της πολιτείας, ακόμα και αν μερικές φορές διαπιστώνουμε ότι δεν λειτουργούν σωστά και αποτελεσματικά. Ο καθένας σε μια δημοκρατία όπου συνταγματικά έχει αποβληθεί η ποινή του θανάτου, το λιντσάρισμα και η αυτοδικία, δικαιούται μια δίκαια δίκη και μέχρι να καταδικαστεί -ειδικά αν δεν έχει ομολογήσει- φέρει το τεκμήριο της αθωότητας, και ας το ξεχνάν ακόμα και οι πολιτικοί μας στην Βουλή.

Ως πολίτες θα πρέπει να πιέζουμε και να διεκδικούμε καθημερινά με το λόγο μας και στις κάλπες με τη ψήφο μας τα καλύτερα πολιτικά στελέχη που θα επιβάλλουν ένα καθεστώς αξιοκρατίας, μέσω του οποίου θα επιλέγονται οι αξιότεροι και οι πιο ικανοί για να υπηρετήσουν τον πολίτη σε θέσεις ευθύνης, όπως είναι αυτό του δικαστή, της αστυνομίας ακόμα και του σωφρονιστικού υπαλλήλου. 

Σήμερα ως πολίτες θα πρέπει αν δεν θέλουμε να ξαναδούμε αυτές τις σκηνές στις φυλακές, όπως είδαμε και πριν λίγες ημέρες το δημόσιο λιντσάρισμα του Ζακ Κωστόπουλου στην Ομόνοια, να ζητήσουμε να αποδοθούν οι ευθύνες στους υπαιτίους.

Και υπεύθυνοι για τον λιντσάρισμα του 19χρονου, δεν είναι μόνο οι αυτόκλητοι τιμωροί- συγκρατούμενοι του, αλλά και η ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης καθώς και όποιοι σωφρονιστικοί υπάλληλοι επιτρέπουν στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, σε όποιον θέλει να παίρνει το νόμο στα χέρια του και ειδικά σε ελεγχόμενο χώρο, όπως είναι οι φυλακές.