Ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε κατά κράτος. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Κυριολεκτικά το αποδεικνύει το «μπλε» του χάρτη και μεταφορικά γιατί η συγκλονιστική διαφορά αποτελεί ένα σοβαρό πολιτικό πλήγμα.
Και για την προεκλογική του τακτική αλλά και για την αντιπολιτευτική του στάση. Όταν οι πολίτες το 2019 του αφαιρούσαν την κυβέρνηση αλλά με ισχυρό ποσοστό, έστελναν στην Κουμουνδούρου, το μήνυμα της αναγκαίας αλλαγής. Του εκσυγχρονισμού, της καθαρής πολιτικής ταυτότητας, της ισχυρής αντιπολίτευσης. Αλλά και της γενναίας αυτοκριτικής. Και την ίδια στιγμή ένα παράλληλο μήνυμα και στον Κυριάκο Μητσοτάκη, αυτό της ελεγχόμενης κυβερνητικής θητείας.
Ο πρωθυπουργός απέδειξε, δια της πολιτικής επιλογής των πολιτών πως έλαβε το μήνυμα και προχώρησε στην εφαρμογή των προεκλογικών του εξαγγελιών. Όσα εφάρμοσε-ακόμη και αν διαφωνεί κάποιος-τα είχε εξαγγείλει πριν το 2019.
Ο Αλέξης Τσίπρας, καθυστέρησε. Αν και το βράδυ των εκλογών του 2019, έδειξε να αντιλήφθηκε το μήνυμα. Ανακοίνωνε πως θα προχωρήσει σε γενναίες αλλαγές στο κόμμα του. Και με γενναία αυτοκριτική είχε μιλήσει για την πολύπαθη μεσαία τάξη.
Τέσσερα χρόνια μετά, η Κουμουνδούρου ζει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών του 2019. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης υπερτερεί του Αλέξη Τσίπρα από το 2016 σε όλες τις δημοσκοπικές καταγραφές. Όπως και η ΝΔ του ΣΥΡΙΖΑ.
Το αποτέλεσμα των χθεσινών εκλογών δεν αποτελεί για το ΣΥΡΙΖΑ κεραυνό εν αιθρία. Οι πολίτες επέλεξαν την αυτοδυναμία. Το πολιτικό αφήγημα της αριστεράς, δίκαιο ή μη, γκρεμίστηκε ως χάρτινος πύργος. Η ανάγνωση των στελεχών του κόμματος, φαίνεται πως είναι λάθος. Άλλες οι ανάγκες των πολιτών άλλες οι αναλύσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν κρύβεσαι πίσω από μερικές χιλιάδες ψήφους ακροδεξιάς. Δεν αναλώνεσαι μεσούσης της προεκλογικής περιόδου, «σε ποια αριστερά» θέλουμε-πολυσέλιδη ανάλυση της αριστερής τάσης. Ξεκαθαρίζεις τη στάση σου, με ρεαλιστικό πρόγραμμα και όχι με ουτοπίες, περί τοπικών νομισμάτων. Γιατί ιδανική η Κομμούνα αλλά ξεκαθάρισε μου πρώτα που θα βρεις τα λεφτά για να με πείσεις ότι θα με βοηθήσεις. Γιατί πολλές φορές μου έχεις τάξει και δεν σε εμπιστεύομαι.
Το σύνθημα για «αλλαγή» δεν έχει σημασία ποιος το είπε. Είναι απλώς παρωχημένο. Ο παλαιός ριζοσπαστισμός του ΠΑΣΟΚ, δεν είναι σύγχρονη πολιτική αντίληψη. Είναι απλώς μια άλλη εποχή.
Ε, λοιπόν ναι. Και οι λαοί τιμωρούν. Διότι αναζητούν ξεκάθαρες στάσεις και συμπεριφορές. Τελικά τι είσαι; ΣΥΡΙΖΑ ή Προοδευτική Συμμαχία; Τέσσερα χρόνια μετά το 2019, οι πολίτες δεν τιμωρούν την κυβέρνηση αλλά την αξιωματική αντιπολίτευση! Στην Ελλάδα. Και, μάλιστα, με τον πιο σκληρό τρόπο: με 20% διαφορά. Και ας σου έλεγαν οι αναλυτές πως την «τελευταία εβδομάδα οι τάσεις αλλάζουν και θα υπάρξουν μεγάλες ανατροπές». Προφανώς δεν είχαν μελετήσει σωστά. Άλλο βιβλίο διάβαζαν. Υπήρξαν ανατροπές, όπως απεδείχθη. Και, μάλιστα, γιγαντιαίες.
Και τώρα ήρθε η ώρα της αλήθειας. Του καθρέφτη που είναι ο πιο σκληρός κριτής. Υπάρχει μια μικρή ευκαιρία. Η επόμενη εκλογική αναμέτρηση για την πολιτική σωτηρία. Είναι γεγονός πως το 20% είναι αποκλειστικά προσωπικό ποσοστό του Αλέξη Τσίπρα. ΣΥΡΙΖΑ χωρίς Τσίπρα δεν γίνεται. Και αυτό απεδείχθη. Είναι τραγικά μόνος του. Με ότι σημαίνει αυτό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εισέρχεται στην πιο δύσκολη φάση της σύντομης πολιτικής του ιστορίας. Ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Όπως και όταν ανέλαβε πρόεδρος του κόμματος. Ο Γιάννης Δραγασάκης είχε μιλήσει κάποτε για την αναγκαία βίαια ωρίμανση του ΣΥΡΙΖΑ.
«Λόγια ηθοποιού για τον αγώνα, λόγια σαν βιολί σε αρραβώνα μα ό,τι ως τώρα μάχεται λειψό». Στίχος του Διονύση Σαββόπουλου…
