Ω! Τί ζηλόφθονα εθνικά παιχνίδια κατατρώγουν την αφαλατωμένη ύπαρξη μιας πανδημίας. Φρόνιμες παρθένες αναμοχλεύουν τα ερευνητικά πρός άγρα αποπροσανατολισμού της οικονομικής λαίλαπας που καταφθάνει, το τάγκο θέλει δύο, διψά για μιντιακή προπαγάνδα, εθνική αναστύλωση, Ω! οι προκλήσεις βυζαίνουν τη λαϊμπνιτσική μας αρμονία, δεν αρκεί η πανδημία για να στρέψει αλλού το υποχόνδριο κεφάλι, θέλει και μια τζούρα εθνικής σάλτσας και μια εθνική πρέζα πιπεριού για να νοστιμήσει το φαγητό. Ατέρμονα παιχνίδια με διπλωματικές φανφάρες, ποιός θα πληρώσει τον βαρκάρη, τί λοιπόν θα πούμε; ο νόμος είναι αμαρτία; αλλά την αμαρτία δεν γνώρισα, παρά μόνο με τον νόμο, ο νόμος είναι άγιος και η εντολή άγια και δίκαιη και αγαθή.
Μαμμωνάς, Μανωμίας, κίβδηλη αξιοποίηση εριστικών ανάδρομων στη σκονισμένη Κυριακή. Το Ορούτς βγαίνει για έρευνες και στρογγυλοκάθεται στην καρέκλα ενός κωφάλαλου ερμηνευτή ονείρων, ώστε να καταργηθεί η συλλογική ευθύνη και να κατοχυρωθεί ποινικά ως έγκλημα η βοήθεια κάθε είδους. Φαιονεωτερισταί πράσινοι κοπρολάγνοι μύκητες κατατρώγουν τα εναπομείναντα μέλη ενός ευθυτενούς ακρωτηριασμένου νάνου. Από ποιόν εφιάλτη θα ανακαινιστεί η Σιμωνική τιάρα που αποτελεί την πιο μύχια κυβερνοπάνκ πολτοποίηση των ονειρώξεων κάποιου ανήλικου βεδουΐνου; Δεν θα ήταν ωραία εάν στα σοκάκια του Καστελόριζου δεν καταπίναμε την φελινική μας σιαγόνα σε στυφές αναμοχλεύσεις νιφάδων κουάρκ πίσω από το σεντόνι του λεπρού; Η γέννηση του στο νησί αποτελεί την ύστατη μεγαλειώδη λάμψη του. Και μια πρόταση: όταν όλα αυτά τελειώσουν πρός το εθνικό συμφέρον, ας παρασημοφορήσουμε τις σπλήνες των βατράχων.
Χειμωνιάτικο υγρό πρωΐνό ανάμειξης αιθέρα και απροσδόκητου σε μια σκοτεινή γωνιά του κεφαλοειδούς. Η νεκροφιλική μυρωδιά του γιασεμιού τιθασεύει την βορβορώδικη αγρύπνια ενός μασίφ κηφήνα. Ανακούρκουδα φονεύει μικρές μέλισσες στις όχθες του ποταμού αγκαλιά με υπερήφανες φερομόνες, προσηλωμένες στο ρουθούνι του φλεγματικού της ισχίου. Ασελγώντας επάνω στο ταλαιπωρημένο κορμί της ηθικής. Δεν τυχαίνει να γνωρίζω κάποιον που έχει ως χόμπι την συλλογή περιττωμάτων, εκτός από τους παρελθοντολάτρεις, ψυχαναγκαστικές νευρώσεις της ανθρωπότητας, πυρακτωμένη λάβα δευτερόλεπτα πρίν από την αυτοκτονία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γέμισαν σάλια τα φιλιά τους και αυτομαστιγώνονται μπροστά από τον αέναο πίνακα της αντιμεταθετικής αντίληψης του συνειδητού.
Επίλογος στην κοιλιά μιας ρωσικής αρκούδας που βολοδέρνει στο κράσπεδο μιας λαμπάδας παγιδευμένης με εκρηκτικά.
