Του Γιάννη Πιτταρά
142 χρόνια πριν ξεσπάσει το σκάνδαλο του γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού με τη Βουλή να παραπέμπει στο Ειδικό Δικαστήριο τον τότε αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Νίκο Αθανασόπουλο, ένας άλλος συνάδελφός του, ο Νικόλαος Πονηρόπουλος, το μακρινό 1847, οδηγούνταν σε τριμελή εξεταστική επιτροπή με την κατηγορία ότι πλαστογράφησε πρωτόκολλα με την τιμή των σιτηρών.
Από την υπόθεση των σιτηρών μέχρι και το σκάνδαλο του καλαμποκιού κύλισε πολύ νερό στο αυλάκι.
Σε όλες τις περιπτώσεις το μεγάλο ζητούμενο ήταν η χαμένη τιμή της πολιτικής, με εμπλεκόμενους και μη, να ομνύουν στην ανάγκη της κάθαρσης και της βεβαιότητας ότι όλα θα έρθουν στο φως.
Είτε από τη μια το σκάνδαλο, είτε από την άλλη η σκευωρία.
Στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου – από το 1989 ως σήμερα – συστάθηκαν 10 Προανακριτικές επιτροπές της Βουλής, αλλά μόλις μία οδήγησε πίσω από τα κάγκελα της φυλακής πολιτικό πρόσωπο.
Για διάφορους λόγους, είτε ανεπαρκών στοιχείων, είτε ακόμα και μετέπειτα πολιτικών αποφάσεων για «πολιτική αμνηστία», οι κατηγορούμενοι απαλλάσσονταν δημιουργώντας την αίσθηση ότι η αρχική πόλωση έδινε τη θέση της στην «κάθαρση» των σκανδάλων και με τη βούλα της Βουλής…
Δικαίως ο απλός πολίτης μπορεί να αναρωτηθεί: Τελικά οι εξεταστικές επιτροπές αποκαλύπτουν ή απλώς συγκαλύπτουν την αλήθεια, για την οποία υποτίθεται ότι συγκροτούνται;
Υ.Γ.
Για όσους αναζητούν - ιδίοις όμμασι - ακόμα την αλήθεια, θα συνέστηνα το γνωστό φάρμακο Lucentis, για την αντιμετώπιση ασθενών με οπτική δυσλειτουργία.
Έστω αν και αυτό παράγεται από την… Novartis!
