Εξαθλιωμένοι τοξικο-εξαρτημένοι ανάμεσα σε στυγνούς εμπόρους ναρκωτικών, μισολιπόθυμοι νέοι μαζί με τσιλιαδόρους και παλικαράδες με καδρόνια, άστεγοι που κουβαλάνε τα υπάρχοντά τους σε σακούλες, γυναίκες με μωρά που δεν κλαίνε ποτέ, μυρωδιές ούρων και κοπράνων, φωτιές από δεκάδες γκαζάκια και ένα ατέλειωτο αλισβερίσι από αυτοκίνητα και μηχανάκια που σταματούν για να προμηθευτούν ναρκωτικά και να συνεχίσουν την πορεία τους. Είναι το σκηνικό της απόλυτης ανομίας του ναρκεμπορίου που υπάρχει εδώ και περισσότερο από έναν χρόνο στην οδό Αντωνιάδου, στο κέντρο της Αθήνας δίπλα από το Οικονομικό Πανεπιστήμιο, την πρώην ΑΣΟΕΕ.
Η οδός Αντωνιάδου είναι ένας πολύ μικρός δρόμος, κάθετος της Πατησίων και της Μαυρομματαίων. Από την μία πλευρά βρίσκεται το Οικονομικό Πανεπιστήμιο και από την άλλη δύο πολυκατοικίες, ένα οικόπεδο και ένα εγκαταλελειμμένο νεοκλασικό κτήριο.
Όταν τον Αύγουστο του 2018 έγινε η μεγάλη επιχείρηση της Αστυνομίας για την εκκένωση του Πεδίου του ’ρεως από το εμπόριο ναρκωτικών, το κύκλωμα των διακινητών βρήκε (;) αυτό το δρομάκι για να στήσει την καινούργια έδρα του. Ο χώρος ήταν ούτως ή άλλως παραδομένος στην ανομία με το λαθρεμπόριο των μαϊμού προϊόντων να ανθεί σε όλη την «πρόσοψη» του Οικονομικού Πανεπιστημίου επί της Πατησίων με την προστασία από το «στέκι αντιεξουσιαστών», το οποίο εδρεύει εντός της ΑΣΟΕΕ και πραγματοποιεί τακτικά επιθέσεις στην Αστυνομία, όταν επιχειρεί να το περιορίσει.
Η οδός Αντωνιάδου μετατράπηκε έτσι σε μία κόλαση επί γης
«Ζούμε πλέον σε μία φυλακή», λέει γυναίκα που ζει στην περιοχή, «βάλαμε κάγκελα στις πολυκατοικίες μας, κλειδώνουμε και διπλοκλειδώνουμε και κάνουμε τον σταυρό μας για να βγούμε ή να μπούμε στα σπίτια μας. Τι να πρωτοπούμε; Για τα μαχαίρια; Τα ρόπαλα; Τις απειλές; Τα σπασίματα; Ξέρετε τι είναι να έχει 40 βαθμούς θερμοκρασία και να μην μπορείς να ανοίξεις ένα παράθυρο γιατί όλη η περιοχή βρωμάει και ζέχνει από τη σαπίλα, τα ούρα και τα κόπρανα;»
«Έχουμε κάνει καταγγελίες στην εισαγγελία, στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και στην Αστυνομία», λέει μεσήλικας κάτοικος, «ξέρετε τι μας είπε ηγετικό στέλεχος της ΕΛ.ΑΣ, όταν μας δέχτηκε; «Εάν αυτό συνέβαινε κάτω από το σπίτι της μητέρας μου, θα της έλεγα να τους πετάει γλάστρες από το μπαλκόνι για να φύγουν!» Έτσι μας είπε! ’ντε λοιπόν να αρχίσουμε να πετάμε γλάστρες, ποιος θα μας προστατεύσει εάν αυτοί αγριέψουν και επιχειρήσουν να εισβάλουν στα σπίτια μας; Το «109» που έπαψε πια να απαντάει στα τηλεφωνήματά μας;»
’λλη κάτοικος συνεχίζει: «η απάντηση που παίρνουμε εδώ και καιρό από την Αστυνομία είναι ότι «γνωρίζουμε το πρόβλημα». Ε, και που το γνωρίζουν, τι κάνουν; Έρχονται το πρωί, μαζεύουν περίπου εθελοντικά- 5-10 από τους πιο αδύναμους εξαρτημένους και σε μισή ώρα είναι όλοι πάλι πίσω. Τους εμπόρους ποτέ δεν τους συλλαμβάνουν. Και μάλλον δεν θέλουν να τους συλλάβουν γιατί δεν μπορεί να μη γνωρίζει η Αστυνομία ότι υπάρχουν τσιλιαδόροι με ποδήλατα και μόλις δουν την κλούβα πέφτει «σύρμα» ότι έρχεται η Αστυνομία
Εάν ήθελαν να τους συλλάβουν, θα έπρεπε να έρθουν αθόρυβα
»
«Όλη μέρα αυτοί οι άνθρωποι λιώνουν γυαλιά με γκαζάκια», προσθέτει ένας ακόμα κάτοικος. «Παίρνουν τις μακρόστενες λάμπες φθορίου, τις θερμαίνουν και τις κάνουν λεπτές γυάλινες πίπες. Εκεί βάζουν το ναρκωτικό που πουλάνε, το «σίσα». Όλα αυτά τα γκαζάκια λειτουργούν δίπλα στις παροχές αερίου των κτηρίων. Τι θα γίνει εάν πάρει φωτιά; Είναι Αφγανοί και Πακιστανοί. Ελάχιστοι από τους διακινητές είναι Έλληνες και Αλβανοί. Οι πελάτες, ναι, είναι κυρίως Έλληνες».
«Μέρα μεσημέρι βλέπω μία γυναίκα να έχει ξεγυμνωθεί από τη μέση και κάτω και να έχει κάτσει στη μέση του δρόμου να αφοδεύσει. «Τι κάνεις εκεί, κοπέλα μου;», της λέω. Μου απαντά με φυσικότητα «κάνω κακάκια»! Δεν είχε καμία συναίσθηση ότι ήταν γυμνή, ότι ήταν στη μέση του δρόμου, ότι δεν ήταν παιδί
»
«Η πραγματική κόλαση γίνεται τις βραδινές ώρες. Αρχίσουν με αραβικά τραγούδια στη διαπασών και στη συνέχεια κάποιοι παραληρούν, τσακώνονται, κραυγάζουν, ουρλιάζουν
Είναι εφιάλτης
»
Έχετε σκεφτεί να φύγετε από το σπίτι σας;
«Και βέβαια αλλά είμαι σε αδιέξοδο. Με αυτή την κατάσταση έχει πέσει ραγδαία η αξία του σπιτιού μου ο κάθε επιτήδειος θα μπορούσε να το πάρει τσάμπα, ενώ εγώ θα πρέπει να δώσω πολλαπλάσια χρήματα για να πάρω σπίτι σε ήσυχη περιοχή».
«Δεν μπορεί κάποιος να καταλάβει πως έχει καταντήσει η ζωή μας, εάν δεν ζήσει ένα 24ωρο στα σπίτια μας», λέει νεαρή μητέρα που ζει στην περιοχή. «Σκουπίδια, βρωμιά, αθλιότητα και κραυγές πρωί βράδυ. Από τη μαστούρα τους βλέπουν οράματα και παραμιλούν, βρίζουν και τσακώνονται
Μία ασυδοσία, ένα απροκάλυπτο αλισβερίσι θανάτου 24 ώρες το 24ωρο. Με τις ευλογίες του κράτους; Μάλλον
Δεν μπορεί να μην ξέρουν οι αρχές τι γίνεται στην οδό Αντωνιάδου
»
«Έφυγα για τη δουλειά στις 8:00 το πρωί και είδα στο διάζωμα της Πατησίων έναν Αφγανό ο οποίος κάτι έκανε στο χέρι του. Το μεσημέρι που γύρισα ήταν ακόμα εκεί και συνέχιζε να σκαλίζει το χέρι του με μανία. Παραξενεύτηκα αλλά φοβήθηκα να πλησιάσω. Το απόγευμα που ξαναπέρασα από εκεί, συνέχιζε το ίδιο, ενώ είχε σχηματιστεί στον δρόμο μία λίμνη αίματος
Κατάλαβα ότι ο άνθρωπος με το ένα χέρι
έκοβε το άλλο χέρι του! Έπαθα σοκ. Κάλεσα το ΕΚΑΒ, δεν ξέρω τι έγινε στη συνέχεια, τα αίματα πάντως βρίσκονται ακόμα στο διάζωμα
»
Έχετε νιώσει απειλή από τους τοξικοεξαρτημένους;
«Πριν από δύο εβδομάδες κινήθηκε απειλητικά προς το μέρος μου ένας από αυτούς. Δεν νομίζω πως ήθελε να χτυπήσει προσωπικά εμένα αλλά κάποιο πρόσωπο της φαντασίας του. Ο άνθρωπος μιλούσε στο κενό και πάλευε με φαντάσματα. Έριχνε μπουνιές στον αέρα. Του έβαλα τις φωνές, έσφιξα τα κλειδιά στην παλάμη μου και ετοιμάστηκα να αμυνθώ
Ευτυχώς ήρθαν κάποιοι δικοί του και τον μάζεψαν
Δεν ξέρω τι θα γινόταν, εάν δεν τον μάζευαν
Δεν υπάρχει λογική σε αυτές τις καταστάσεις
»
Με όλα αυτά που ζείτε κάτω από το σπίτι σας τόσον καιρό τώρα, υπάρχει κάτι που ακόμα σας σοκάρει;
«Ναι, δεν μπορώ να συμφιλιωθώ με την εικόνα της τοξικοεξαρτημένης μητέρας που έρχεται με το μωρό της στο καρότσι και κάνει χρήση πρέζας
Το κάνουν και πατεράδες, αλλά η μάνα είναι άλλο
Πως μπορεί; Και πως το επιτρέπει η κοινωνία μας; Τι ζωή θα έχει αυτό το μωρό;»
Εάν είχατε απέναντί σας τον κύριο Χρυσοχοΐδη ή τον κύριο Μητσοτάκη, τι θα τους λέγατε;
«Ότι δεν πάει άλλο. Η κόλαση αυτή πρέπει να τελειώσει. Οι έμποροι να μπουν φυλακή και οι εξαρτημένοι να τύχουν περίθαλψης. Όπως δεν αφήνουμε έναν καρκινοπαθή στον δρόμο, έτσι δεν μπορούμε να αφήνουμε στον δρόμο κι έναν εξαρτημένο. Πρόκειται για ανθρώπους εξαθλιωμένους, παραμορφωμένους, άρρωστους, κάποιους με αναπηρίες
Ας στεγαστούν σε μία δομή. Δεν ξέρω εάν είναι επιλογή τους ο αργός θάνατος, άλλοι όλοι οι άλλοι, δεν χρωστάμε τίποτα να μοιραζόμαστε αυτή την κόλαση
»
(Όλοι όσοι μίλησαν στην έρευνα είναι διατεθειμένοι να καταθέσουν επώνυμα τα όσα λένε σε οποιαδήποτε Αρχή αποφασίσει να ασχοληθεί με την κόλαση της οδού Αντωνιάδου.)
Διαβάστε τις Ειδήσεις σήμερα και ενημερωθείτε για τα πρόσφατα νέα.
Ακολουθήστε το Skai.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
