Κλείσιμο

Αυτό είναι το σκάφος που μετέφερε τους 23 Τούρκους στην Ελλάδα (ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟ)

Του Μίλτου Σακελλαρη

Φωτογραφίες από το σκάφος που μετέφερε συνολικά 23 Τούρκους πολίτες, ανάμεσά τους και αρκετά παιδιά, το απόγευμα της 6ης Αυγούστου σε παραλία του Βροντάδου, φέρνει σήμερα στο φως της δημοσιότητας το skai.gr. Όλοι οι επιβαίνοντες συνελήφθησαν και πλέον ζητούν πολιτικό άσυλο από την Ελλάδα, ισχυριζόμενοι ότι διώκονται από το καθεστώς του Τούρκου Προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

«Είμαι πατέρας δύο ανήλικων τέκνων και μέχρι πρότινος εργαζόμενους ως αστυνομικός στην Πατρίδα μου. Λόγω της πολιτικής κατάστασης που επικρατεί στην Τουρκία και λόγων των πολιτικών μου απόψεων, ως οπαδός του Γκιουλέν, δεχόμενους απειλές τόσο για τη δική μου ασφάλεια όσο και της οικογένειάς μου. Μάλιστα, έχω καταδικαστεί σε φυλάκιση ενός έτους. Όλα τα ανωτέρω με οδήγησαν στην απόφαση να εγκαταλείψω την πατρίδα μου και να μεταβώ σε κάποια χώρα της Ευρώπης, Έτσι εντόπισα μία αγγελία σε σελίδα μέσου κοινωνικής δικτύωσης όπου ανέφερε τη δυνατότητά μεταφοράς προς την Ελλάδα έναντι χρηματικής αμοιβής», είπε στην κατάθεσή του, που δημοσιεύει σήμερα η ιστοσελίδα, στους αστυνομικούς ο ένας από τους συλληφθέντες, περιγράφοντας τον τρόπο με τον οποίο κατάφερε να φτάσει στην Ελλάδα: «Επικοινώνησα με τους διακινητές όπου μου ζήτησαν το ποσό των πέντε χιλιάδων ευρώ για κάθε μεταφερόμενο, κάτι το οποίο δέχτηκα. Κατόπιν οδηγιών που μου έδωσαν εγώ και η οικογένειά μου μεταβήκαμε σε μία μαρίνα στο Τσεσμέ της Τουτρκίας, γύρω στις 14:30 , όπου εκεί μας περίμενε ένα ταχύπλοο σκάφος. Στο εν λόγω σημείο υπήρχαν και άλλοι Τούρκοι, καθώς και ένα άτομο αφγανικής καταγωγής. Έπειτα από εντολή του χειριστή του σκάφους, εισήλθαμε σε αυτό και ξεκινήσαμε το ταξίδι μας προς το νησί σας. Το σκάφος ήταν πολύ μικρό για όλα αυτά τα άτομα. Φοβήθηκα για τη ζωή μας μιας και το σκάφος είχε εισροή υδάτων και δεν φορούσε κανένας σωσίβιο. Έπειτα από περίπου τέσσερις ώρες προσεγγίσαμε ελληνική ακτή και απιβιβαστήκαμε 23 άτομα, Λίγο αργότερα μας εντόπισαν στελέχη του λιμενικου».

 «Η πολιτική κατάσταση στην Τουρκία και οι διώξεις με ανάγκασαν να επιθυμών να φύγω από τη χώρα μου ώστε να ζητήσω πολιτικό άσυλο. Έχω μείνει στη φλυακή για ένα χρόνο λόγω των διώξεων. Είμαι ανύπαντρος και επιθυμώ να πάω στη Νορβηγία. Είμαι επιθεωρητής σε υπουργείο και εργάζομαι στο Τελωνείο. Στις 6 Αυγούστου γύρω στις 14:00 πήγα σε μία παραλία με δικό μου όχημα στην περιοχή του Τσεσμέ προκειμένου να έρθω παρανόμως στην Ελλάδα. Έδωσα συνολικό ποσό των 2000 ευρώ προκειμένου να έρθω στην Ελλάδα», ανέφερε χαρακτηριστικά στις αρχές ακόμη ένα άτομο.

«Το συγκεκριμένο αδίκημα της μεταφοράς αφορά μια ιδιαίτερη κατηγορία αιτούντων άσυλο. Οι μεταφερόμενοι είναι Τούρκοι υπήκοοι, «Γκιουλενιστές», άτομα υψηλού μορφωτικού, κοινωνικού και οικονομικού επιπέδου στην Τουρκία, όπου διώκονται αποκλειστικά και μόνο για τις πολιτικές τους πεποιθήσεις από το τούρκικο καθεστώς.

Από το σύνολο της δικογραφίας γίνεται εύκολα κατανοητό ότι ο εντολέας μας, οδηγός του ταχύπλοου, δεν είχε καμία σχέση με την «οργάνωση» αυτού του παράνομου εγχειρήματος, καθώς όλοι οι μάρτυρες ξεκάθαρα αναφέρουν ότι τη συμφωνία για τα χρήματα την έκαναν με άλλο πρόσωπο, τον ιδιοκτήτη του ταχύπλοου, ο οποίος είναι ο πραγματικός ΔΡΑΣΤΗΣ του εγκλήματος και απέσπασε τεράστια χρηματικά ποσά», δήλωσε στο skai.gr, ο συνήγορος υπεράσπισης υπεράσπισης του χειριστή του ταχύπλοου, Θοδωρής Καραγιάννης και συνέχισε: « Ο οδηγός του ταχύπλοου, που θα βρεθεί αντιμέτωπος με την απειλή πολυετούς κάθειρξης, έκανε απλά την δουλειά του, καθώς για μία μέση τουρκική αμοιβή (150 τουρκικές λίρες ημερησίως)  οδηγεί τουριστικά πλοιάρια στα παράλια της Σμύρνης, βρίσκονταν, λοιπόν σε πραγματική πλάνη ως προς το αδίκημα που κατηγορείται. Γενικά η πάγια συνήθης ποινική αντιμετώπιση τέτοιων υποθέσεων είναι αναποτελεσματική, καθώς επιβάλλονται ποινές πολυετούς κάθειρξης, γεμίζουν οι φυλακές με αλλοδαπούς κυρίως κρατούμενους, οι οποίοι πολύ συχνά βρίσκονται σε πραγματική ή νομική πλάνη κατά τη τέλεση των αδικημάτων, αγνοώντας βασικά στοιχεία του εγκλήματος ή θεωρώντας ότι όπως στη χώρα τους η ποινική αντιμετώπιση δεν είναι τοσο σκληρή. Στο τέλος καθίστανται αναγκαίοι νόμοι πρόωρων μαζικών αποφυλακίσεων που διαταράσσουν την κοινωνική ισορροπία και συνολικά το νομικό σύστημα, ενώ και οι πραγματικοί διακινητές συνεχίζουν ανέγγιχτοι χρησιμοποιώντας άλλους παρόμοιους «αναλώσιμους». Μπορεί οι σύγχρονοι ποινικοί θεσμοί, όπως η ποινική συνδιαλλαγή – διαπραγμάτευση να εκτονώνουν εν μέρει την κατάσταση, ωστόσο θα πρέπει επιτέλους να υπάρξει μία διαφορετική - συνολική αντιμετώπιση στο συγκεκριμένο αδίκημα».