«Το Μεγάλο Ευχαριστώ» του ΣΚΑΪ στους ήρωες πίσω από τις μάσκες-Ιστορίες που συγκλονίζουν

«Απόψε ενώνουμε τις φωνές μας να πούμε ένα μεγαλο ευχαριστώ σε όλους αυτους που μας έκαναν να νιώσουμε και πάλι υπερήφανοι» ήταν το μήνυμα του ΣΚΑΪ που τίμησε τους ήρωες πίσω από τις μάσκες, πίσω από τις στολές, σε μια ξεχωριστή βραδιά, την Κυριακή, με παρουσιάστρια τη Σία Κοσιώνη.

Ίσως ενα «ευχαριστω» για τους ήρωες που βρέθηκαν στην πρωτη γραμμη της πανδημίας να μη φθάνει. Οχι μονο για τον τιτάνιο αγωνα που έδωσαν αλλα γιατί έπρεπε και οι ίδιοι να ξεπεράσουν τους δικούς τους ανθρωπινους φόβους απέναντι στο άγνωστο.

Γιατροί, νοσηλευτες , διασωστες, βοηθητικο προσωπικο μοιράστηκαν τις αγωνίες τους και  αφηγήθηκαν στον ΣΚΑΙ  τις δικές τους ιστορίες.

Δείτε εδώ ολόκληρη την εκπομπή.

Ο φόβος για το άγνωστο

«Οι πρωτες μερες ήταν τρομακτικές ... Υπηρχε γενικώς η ανασφάλεια ότι έχεις να αντιμετωπίσεις κατι το οποίο ήταν ακόμα άγνωστο», είπε η Αναστασία Κοτανίδου, Καθηγήτρια Πνευμονολογίας στον Ευαγγελισμό.

«Γιατι όταν έχεις να κάνεις με έναν αόρατο ...παντα υπαρχει στην άκρη του μυαλού ο φόβος», συμπλήρωσε ο Γιάννης Κουτσοδημητρόπουλος, Διευθυντής της ΜΕΘ στο Θριάσιο.

Ο Δημήτρης Βελισσάρης, Αναπληρωτής Καθηγητής Παθολογίας Επείγουσας Ιατρικής στο Ρίο είπε πως «ήταν κατι καινουργιο που δεν ξέραμε πώς θα εξελιχθεί».

«Αυτό το άγνωστο νομίζω ότι φοβίζει τους πάντες» τόνισε ο Λεωνίδας Ανδρεάδης, Τραυματιοφορέας στο ΑΧΕΠΑ.

Η Προϊσταμένη Επειγόντων Περιστατικών στο Ρίο, Ιωάννα Κεσουντίδου περιέγραψε την κατάσταση σαν πόλεμο. «Ήταν πόλεμος και φόβος να υπήρχε έσφιγγες τα δόντια και προχωρούσες.»

Μπορεί η σαρωτικη πανδημία να μετέτρεψε τους ασθενείς σε αριθμούς. Για το νοσηλευτικο προσωπικο και τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία, όμως, οι ασθενείς είχαν πρόσωπο. Δεθηκαν μαζι τους. Συνδέθηκαν ανθρώπινα, παλεψαν να τους σώσουν, έκλαψαν από χαρά όταν τα καταφεραν, τους κράτησαν το χέρι για να μην φύγουν μόνοι και θρήνησαν όταν έχασαν τη μάχη.

Ιστορίες ΜΕΘ

«Ήρθαμε πιο άμεσα με τον ασθενή, o οποίος δέθηκε μαζί μας σαν οικογένεια», είπε η Μαρία Γιανναράκου, Νοσηλεύτρια στον ΑΤΤΙΚΟΝ.

Αρετή Μανώλη, Τραπεζοκόμος στο Σωτηρία: «Δεν σκέφθηκα ποτέ να αφήσω τη δουλειά να τη σταματήσω. Ξέρω ότι αυτή η δουλειά θέλει δύναμη ψυχής. Έπρεπε να συνεχίσω να δουλεύω.»

Ελένη Δέλλιου. Καθαρίστρια στο ΑΧΕΠΑ: «Νοιαζόμασταν αν οι άνθρωποι που τους αφήσαμε το μεσημέρι, αν θα είναι και την άλλη μέρα.»

Και οι ίδιοι, όμως, πάλευαν να αντέξουν υπό αντίξοες συνθήκες με εξουθενωτικά ωράρια.

Η Μαρία Σαγάνη, Νοσηλεύτρια στη ΜΕΘ του Ευαγγελισμού, είπε: «Οι συνθήκες είναι πολύ δύσκολες όταν δουλεύεις με αυτό τον εξοπλισμό. Μεσα σε 2 ώρες υπάρχει εξάντληση . Ιδρώνεις . Τα γυαλία θολώνουν, η αναπνοή δυσκολεύει πάρα, πάρα πολύ και κουράζεσαι πάρα πολύ γρήγορα.»

«Εχω δει περιστατικά νοσηλευτών να λιποθυμάνε και να τους βγάζουμε έξω.» είπε χαρακτηριστικά η Αγγελική Μιχαηλίδου, Νοσηλεύτρια ΜΕΘ στο ΑΧΕΠΑ.

Και όταν ερθει η στιγμη του τελους παλι εκείνοι είναι εκεί.

Μαρία Γιανναράκου, Νοσηλεύτρια στον ΑΤΤΙΚΟΝ: «Μου έλεγε να του κρατήσω και το χέρι να του δώσω δύναμη.»

Αγγελική Μιχαηλίδου, Νοσηλεύτρια ΜΕΘ στο ΑΧΕΠΑ: «Είμαστε οι τελευταίοι άνθρωποι που τον βλέπουμε και αυτό πραγματικά εμένα με θλίβει πολύ»

Υπάρχουν όμως και οι στιγμες χαράς, οι αναρρώσεις, οι αποσωληνώσεις, γεννητούρια, ακόμη και γενέθλια μέσα στις ΜΕΘ.

Γιώργος Λιολιούσης, Νοσηλευτής στο Σωτηρία: «Πριν από 3 μερες κάναμε τα γενέθλια σε μια κυρία η οποία βρίσκεται ακόμα στη ΜΕΘ.»

Γιάννης Κουτσοδημητρόπουλος, Διευθυντής της ΜΕΘ στο Θριάσιο: «Το Μεγάλο Σάββατο ολόκληρες οικογένειες μιλούσαν σε ανοιχτή ακρόαση με τον παππού. Το εγγονάκι καλούσε τον παππού και εμείς είχαμε συγκλονιστεί.»

Αλεξάνδρα Κουρεμένου, Νοσηλεύτρια ΜΕΘ στο ΑΧΕΠΑ: «Χάρηκα πάρα πολύ όταν είδα μια ασθενή να ανοίγει τα μάτια της να προσπαθεί να μας μιλήσει και να θέλει να σηκωθεί. Ηταν φοβερό συναίσθημα.»

Μετά από τις πολλές εξαντλητικές ώρες στο νοσοκομείο , όταν πια γυρνούν στο σπίτι τους η ένταση δεν τους αφήνει να κλείσουν μάτι, ενώ δεν μπορούν να αγκαλιάσουν ούτε τα παιδιά τους. Αν και είναι αποφασιμένοι να μείνουν στις επάλξεις και να πολεμήσουν όσο χρειαστεί, δεν κρύβουν τη λαχτάρα τους να τελειώσει αυτός ο εφιάλτης.

Μάρω Μπούρη, Διασώστρια ΕΚΑΒ: «Να φύγει αυτός ο ιός και να ξαναβρεθούμε όλοι μαζί.» 

Πηγή: skai.gr