Πότε μπορώ να καταλάβω αν έχω διαβήτη;

Ο διαβήτης στα πρώτα του στάδια είναι  ασυμπτωματικός, γεγονός που σημαίνει ότι εκείνος που έχει λόγο και υψηλή υποψία ότι κάποτε στη ζωή του μπορεί να εμφανίσει σακχαρώδη διαβήτη, θα πρέπει να κάνει έγκαιρα εξετάσεις . Οι άνθρωποι που ανήκουν σε αυτή την ομάδα είναι  οι παχύσαρκοι, εκείνοι έχουν έντονο οικογενειακό ιστορικό με διαβήτη ή που στο ετήσιο checkup τους διαπιστώνονται σημάδια τα οποία  υποδηλώνουν ότι θα εμφανίσουν διαβήτη. Τέτοια σημάδια  είναι τα ψηλά γλυκερίδια,  η πίεση και η χοληστερίνη . Αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει από την ηλικία των 35 ετών – ίσως και νωρίτερα- να ελέγχουν τακτικά τα επίπεδα σακχάρου τους. 
Γενικότερα, οι διαβητολόγοι συνιστούν ότι  όλοι οι άνθρωποι άνω των 45 ετών υποχρεούνται να κάνουν εξέταση σακχάρου ακόμη κι αν δεν έχουν κάποιο σύμπτωμα ή δεν θεωρούν ότι δεν ανήκουν στην κατηγορία που προαναφέραμε. 
Εξετάσεις
Ο εντοπισμός του διαβήτη γίνεται μέσω της μέτρησης του σακχάρου, μια μέτρηση  που περιλαμβάνεται στις γενικές εξετάσεις, στο απλό checkup που συνήθως κάνουμε. Δυστυχώς στην Ελλάδα η λογική της πρόληψης απουσιάζει σε πολλούς από εμάς και ενώ όλοι θα πρέπει να κάνουμε το σχετικό checkup αμελούμε,  ιδίως οι άντρες και κυρίως στην επαρχία. 
Αν στις εξετάσεις εντοπιστεί σάκχαρο πάνω από 126 mg/dL τότε ο άνθρωπος αυτός θεωρείται διαβητικός. Βέβαια υπάρχει η πιθανότητα λάθους και θα πρέπει να επιβεβαιωθεί η διάγνωση την επόμενη μέρα, η μέσα στην εβδομάδα για να διαπιστωθεί αν όντως είναι διαβήτης.

Προδιαβήτης
Συχνά επίσης ακούμε για τον προδιαβήτη.  Στην κατηγορία των ασθενών με  προδιαβήτη ανήκει κάποιος ο οποίος κατά τη μέτρηση του πρωινού σακχάρου νηστείας(πρόκειται για την πιο συνηθισμένη εξέταση η οποία προϋποθέτει να είμαστε νηστικοί για 8 ώρες πριν την κάνουμε) βρεθεί με τιμές  σακχάρου ανάμεσα στο 100 mg/dL και 126 mg/dL. Ο άνθρωπος αυτός δεν θεωρείται διαβητικός αλλά δεν ανήκει και σε εκείνους με φυσιολογικές τιμές. Ταξινομείται σε εκείνους που έχουν προδιάθεση.
Ο προδιαβήτης  είναι μία κατάσταση που εν δυνάμει αν δεν προσέξει ο «ασθενής» τη δίαιτά του και δεν κάνει κάποια ήπια άσκηση όπως να περπατάει αρκετά, μπορεί να εξελιχθεί σε διαβήτη. Είναι εκείνος ο οποίος θα πρέπει να παρακολουθεί πιο τακτικά το σάκχαρό του. Αυτός ο άνθρωπος δεν παρουσιάζει συμπτώματα τα οποία παρουσιάζουν οι διαβητικοί . Αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται υπάρχουν υψηλότερες τιμές σακχάρου όταν δηλαδή ξεπεράσει τα επίπεδα των 180 mg/dL με 200 mg/dL. 

Καμπύλη Σακχάρου 
Μεταξύ των βασικών εξετάσεων είναι και η καμπύλη σακχάρου (Θετική Δοκιμασία Ανοχής στη Γλυκόζη) , η οποία είναι επίσης μια καλή μέθοδος για να διαγνώσει ο διαβήτης,  αλλά έχει μια διαφορετική διαδικασία καθώς ο ασθενής θα πρέπει να παραμείνει στο εργαστήριο για ένα δίωρο. Ειδικότερα,  μετράται το σάκχαρο το πρωί και  μετά θα πρέπει ο ασθενής να πιει 75 γραμμάρια γλυκόζης. Μετά από δύο ώρες ξαναμετράται το σάκχαρο. Αυτό σημαίνει ότι μέσα σε αυτές τις  δύο ώρες ο οργανισμός πιέστηκε να διαχειριστεί τη γλυκόζη και βλέπουμε πως  ανταποκρίνεται στην πίεση αυτή. Εάν η τιμή του σακχάρου εντοπιστεί σε πάνω από 200 mg/dL  τότε ο ασθενής θεωρείται διαβητικός.
Η καμπύλη σακχάρου αφορά κυρίως του «ύποπτους» με τιμές σακχάρου από 100 mg/dL έως 126 mg/dL, δηλαδή αφορά κυρίως τους προδιαβητικούς, όπου κάνουμε περαιτέρω έλεγχο καθώς μπορεί να είναι διαβητικοί και να μη το γνωρίζουν.  

Ενημέρωση
Όπως είπαμε λοιπόν η πρόληψη και η πρώιμη διάγνωση στο διαβήτη είναι πολύ σημαντική. Υπάρχει λοιπόν ανάγκη για ενημέρωση, καθώς ειδικά στο διαβήτη τύπου δύο οι ασθενείς επειδή δεν έχουν συμπτώματα δεν αισθάνονται την ανάγκη να κάνουν δίαιτα , να περπατούν , να πάρουν τη θεραπεία που μπορεί να συστήσει ο γιατρός, κι αυτό τους βάζει σε κίνδυνο, καθώς η τιμές σακχάρου που παραμένουν σε υψηλά επίπεδα στο αίμα, μακροχρόνια κάνουν ζημιές στα αγγεία , όπως στην περίπτωση που κάποιος έχει υψηλή πίεση ή χοληστερίνη ή που καπνίζει και αισθάνεται καθόλα υγιής. 
Σε αυτές τις περιπτώσεις ο έλεγχος γίνεται με συχνή παρακολούθηση, με συχνές μετρήσεις του σακχάρου , με άξονα πάντα την καλή σωματική δραστηριότητα και τη διατροφή αλλά και με μια σειρά φαρμάκων που στο τέλος τους ή ίσως και νωρίτερα, μπορεί να χρειαστεί και μία δόση ινσουλίνης, που είναι και η αποτελεσματικότερη θεραπεία. 

Πηγή: Γιώργος Σακκάς